والیبال، الگوی «توانستن» در ورزش(نکته ورزشی)
سید سعید مدنی
بار دیگر جوانان برومند ایرانی در یک میدان بزرگ بین‌المللی افتخارآفرینی کردند و گوشه‌ای از لیاقت‌های ذاتی و شایستگی‌های غیر قابل انکار خود را به رخ جهانیان کشیدند. آنها دل مردم بزرگوار ایران را شاد کردند و خار چشم دشمنان و حاسدان و بدخواهان این سرزمین بزرگ و پرافتخار شدند.
این بار نوبت جوانان رعنا و هنرمند و باغیرت والیبال بود که در مسابقات جهانی در حضور تمام بزرگان این رشته با انگیزه و اقتدار یکی‌یکی حریفان و مدعیان را از سر راه برداشته و به دیدار نهائی برسند. آنجا نیز قاطعانه با نتیجه 3-1 حریف را شکست دادند و بر سکوی اول صعود کردند و سرود ملی، مترنم شد و پرچم سه رنگ و زیبای ایران اسلامی به اهتزاز درآمد.
قهرمانی جوانان شایسته والیبال- که تکرار شاهکار دوره گذشته و دفاع جانانه از عنوان قهرمانی بود- موجی از شادی و شعف را نه فقط نزد اهالی ورزش بلکه در سراسر کشور و همه اقشار و طبقات ملت ایجاد کرد تا آنجا که رهبر معظم انقلاب و سران سه قوه این موفقیت را بیشتر از آن جهت که «دل ملت را شاد کرد»، ستودند و به خلق‌کنندگان این افتخار تبریک گفتند.
قهرمانی جوانان والیبالیست ایرانی یک بار دیگر نشان داد که ورزش ما از چه ظرفیت بزرگ و توانمندی بالایی برای افتخارآفرینی در صحنه‌های جهانی و ایجاد حس غرور ملی و شادی و نشاط و حتی همبستگی و صمیمیت اجتماعی برخوردار است و جا دارد که مسئولان سیاستگذار و برنامه‌ریزان اجتماعی- آن هم در سطح کلان- از کنار این قابلیت، سرسری و بی‌توجه عبور نکنند و حتما از آن به بهترین وجه، در جهت تحقق اهداف ملی بیشترین استفاده را ببرند. این کاری است که در کشورهای پیشرفته دنیا که در آنها (صرف نظر از ارزش‌گذاری‌ها و جهت‌گیری‌ها) «برنامه» و «هدف» معنا و مفهوم واقعی دارد و صوری و تشریفاتی نیست، انجام می‌شود. ورزش در این جوامع به حال خود رها نیست و کاملا در چارچوب آرمان‌ها و فرهنگ ملی به خدمت درآمده است. ورزش پدیده‌ای است اجتماعی با کارکردهای متنوع فرهنگی، تربیتی، سیاسی، اقتصادی و... که در صورت استفاده صحیح و مدبرانه از آن می‌تواند در خدمت ملک و ملت قرار بگیرد.
نکته دیگری که بیش از هر کسی باید مسئولان ورزش به آن توجه کنند، این است که همه می‌دانیم این بار اول نیست که ورزش ایران با جوانان مستعد و با انگیزه خود در میادین بزرگ جهانی می‌درخشد و فقط رشته والیبال نیست که سکوی اول جهان را به تسخیر درمی‌آورد و پیام‌آور افتخار و شادی می‌شود. همین چند روز پیش بود که «شیربچگان» کشتی فرنگی ایران قهرمان نوجوانان جهان شدند و...
بارها جوانان این مرز و بوم با درخشش خود در رشته‌های مختلف (و نه فقط در دو، سه رشته) و در عرصه‌های بین‌المللی، به سختگیران و دیرباوران این پیام را داده‌اند که توان خلق افتخار و فتح سکوها و بالاخره ارتقای جایگاه ورزش ایران در سطح قاره‌ای، جهانی و المپیکی را دارند.
چنان‌که بالاتر گفته شد، مخاطب اصلی این پیام کسانی هستند که به عنوان مدیر و مسئول، سکان هدایت ورزش را در مقاطع مختلف در دست داشته‌اند. این پیروزی‌ها و افتخارات بیش از هر چیز نشان می‌دهد که اگر کار ورزش جدی گرفته شود و برنامه‌ریزی و دلسوزی و حسن تدبیر میدان‌داری کند و قدر استعدادهای سرشاری که فراوان است با کشف و پرورش و بارور کردن آنها عملا دانسته شود، این جوانان چون همگنان خود در سایر حوزه‌ها (علمی، هنری، فنی و...) قادرند افتخارات بزرگ‌تری خلق کنند و جایگاه ورزش ایران را بسی ارتقا بخشند و آن را به کشوری «صاحب ورزش» به دنیا معرفی کنند.
راه دور نرویم. همین والیبال که امروز در سنین و رده‌ها و سطوح مختلف چنین هنرنمایی می‌کند و در مسابقات قاره‌ای و جهانی جزو برترین‌هاست، روزگاری نه چندان دور در آسیا جزو تیم‌های درجه دوم- و شاید سوم- بود و جایی در میان بزرگان این قاره مانند ژاپن، کره، چین و... نداشت اما از حدود سه دهه پیش وقتی مدیریت آن بر عهده کسانی گذاشته شد که دلسوز و مدیر و صاحب انگیزه و با برنامه‌ای دقیق و حساب‌شده بودند، دل در گروی مردم و جوانان و کشور داشتند و از همه مهم‌تر، معنای ایمان و توکل را می‌فهمیدند و بدان باور داشتند، خیلی زود در جاده پیشرفت قرار گرفت و «بزرگی» آغاز کرد.
خوشبختانه این راه و رفتار کم و بیش نزد اخلاف آنان نیز ادامه پیدا کرد و وقتی چنان شد، جایگاه والیبال نیز چنین شد، به طوری که امروز به سند و الگویی عینی و عملی برای اثبات «توانستن» ما در ورزش تبدیل شده است. بی‌گمان اگر الگوی والیبال در سرلوحه کار مسئولان و مدیران در رشته‌های مختلف قرار بگیرد، اوضاع دگرگون خواهد شد و جایگاه ورزش ایران ارتقا پیدا خواهد کرد. بجاست که مسئولان ارشد ورزش از کنار این تجربیات و پیام‌ها و الگوها به راحتی و بی‌توجه عبور نکنند...