چرا همه علی(ع) را دوست دارند؟
فوقالعادگى على در چيست كه عشق‌ها را برانگيخته و دل‌ها را به خود‌شيفته ساخته و رنگ حيات جاودانى گرفته است و براى هميشه زنده است؟
چرا دل‌ها همه خود را با او آشنا مىبينند و اصلا او را مرده احساس نمىكنند بلكه زنده مى‌يابند؟
مسلما ملاك دوستى او جسم او نيست، زيرا جسم او اكنون در بين ما نيست و ما آن را احساس نكردهايم، باز محبت على از نوع قهرمان دوستى كه در همه ملت‌ها وجود دارد نيست.
درست است على مظهر انسان كامل بود و درست است كه انسان، نمونههاى عالى انسانيت را دوست مى دارد؛ اما اگر على همه اين فضايل انسانى را كه داشت مى‌داشت:
آن حكمت و آن علم، آن فداكاري‌ها و از خودگذشتگىها، آن تواضع و فروتنى، آن ادب، آن مهربانى و عطوفت، آن ضعيف [نوازى]، آن عدالت، آن آزادگى و آزادى‌خواهى، آن احترام به انسان، آن ايثار، آن شجاعت، آن مروت و مردانگى نسبت به دشمن....
اگر على همه اين‌ها را كه داشت مى‌داشت اما رنگ الهى نمى‌داشت، مسلما اين‌قدر كه امروز عاطفهانگيز و محبت‌خيز است نبود. على از آن نظر محبوب است كه پيوند الهى دارد.
دل‌هاى ما به‌طور ناخودآگاه در اعماق خويش با حق سر و سرّ و پيوستگى دارد و چون على را آيت بزرگ حق و مظهر صفات حق مى‌يابند به او عشق مى‌ورزند.
در حقيقت پشتوانه عشق على، پيوند جان‌ها با حضرت حق است كه براى هميشه در فطرت‌ها نهاده شده و چون فطرت‌ها جاودانى است مهر على نيز جاودان است.
* مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى(جاذبه و دافعه علی ع)؛ ج16؛صص284-283
با تلخیص و ویرایش جزئی