انسان برای رسیدن به حق یا اقامه حق، به چهار چیز نیاز دارد: اول تشخیص حق از باطل، دوم: شناخت راهی که انسان را به هدف می‌رساند که ما به آن صراط مستقیم می‌گوییم. سوم: حرکت در مسیر و چهارم: استقام و پایداری. گاهی ممکن است که من اصلا حق را تشخیص ندهم. گاهی هم ممکن است حق را تشخیص بدهم ولی راه را نشناسم. گاهی نیز ممکن است حق را بشناسم، راه مستقیم را هم بیابم، ولی در آن حرکت نکنم. گاهی هم ممکن است  حتی راه هم بیفتم اما در بین راه درجا بزنم و تا آخر ایستادگی نکنم. اگر یکی از این چهار شرط هم نباشد، به مقصد رسیدن ممکن نیست و نمی‌توان به هدف دست یافت. (1)

____________

1- سلوک عاشورایی، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی(ره)، منزل پنجم، ص 47