اصغر فرهادی در گفت‌وگوی اخیرش با روزنامه فرانسوی لوموند به دلیل آنچه محدودیت خوانده‌، گفته که دیگر در ایران فیلم نخواهد ساخت.

این در حالی است که فرهادی طی دو سال گذشته در ایران با چالش بزرگی مواجه شد؛ یک مستندساز از او به اتهام سرقت هنری در تولید فیلم «قهرمان» شکایت کرد. در نتیجه این شکایت، برای اصغر فرهادی قرار جلب صادر و این کارگردان دادگاهی شد. خبری قطعی از بسته‌شدن این پرونده منتشر نشد، اما هرچه بود، اعتبار این کارگردان مدعی حقوق انسانی، خدشه‌دار شد. به ویژه که افراد دیگری هم مدعی استفاده بی‌اجازه اصغر فرهادی از ایده‌هایشان شده بودند و این یعنی، کارگردان «جدایی نادر از سیمین» خودش در عمل به شعارهایی که می‌داده پایبند نبوده و حرف‌ها و برخی مضامین آثارش فقط در حد ژست و ادعا بوده است. 

اصغر فرهادی همچنین اردیبهشت امسال، بعد از خروج از کشور، در مصاحبه با نشریه ورایتی گفت که به طور غیررسمی شنیده که در ایران ممنوع‌الخروج و ممنوع از کار شده است. 

با این اوصاف، اینکه اصغر فرهادی عدم فیلمسازی خودش در ایران را یک حرکت اعتراضی جلوه داده، مصداق جدیدی از نذر روغن ریخته است؛ فیلمسازی که اعتبارش پایان یافته و پشت واژه محدودیت پنهان شده است!