فردا با سالروز شهادت امام حسن عسکری علیه‌السلام همزمان است.
امام بزرگواری که در عمر کوتاه و ۲۸ ساله خود با تحمل سختی‌های طاقت‌فرسا و خون‌دل خوردن‌های فراوان، امانت الهی امامت را به دوش کشید و این مشعل فروزان هدایت را با نثار جان از گزند ظالمان در امان داشت. امروز که دیده‌ها در سوگ حضرتش ‌اشکبار و دل‌ها در آتش داغی است که سرد نمی‌شود، این ستون را به سخنان روح‌نوازی از آن بزرگوار اختصاص می‌دهیم؛

l دو ویژگی است که بالاتر از آن وجود ندارد: ایمان به خدای سبحان، و سود رساندن به برادران.
l اگر همه پلیدی‌ها را در خانه‌ای نهند، کلید آن دروغ است.
l تقوای الهی پیشه کنید و مایه زینت ما باشید؛ نه مایه سرشکستگی ما.
l بهترین برادر تو کسی است که خطایت را فراموش کند و احسان تو را به خود، به یاد آورد.
l هر که برادرش را در خلوت پند دهد، او را آراسته است؛
و هر کس برادرش را در جمع پند دهد، او را سرشکسته کرده است.
l شادمانی کردن نزد انسان غم‌دیده، بی‌ادبی است.
l انسان دو زبان و دورو، چه بد بنده‌ای است.
l کسی که پارسایی، خوی او؛ بخشندگی، طبیعت او؛ و بردباری،
خصلت او باشد، دوستانش زیاد است.