شهید جاویدالاثر عبدالحسین الله‌بخشی 25‌فروردین سال 1347 در یک خانواده مذهبی در روستای قپچاق بخش مرحمت‌آباد (چهار برج) میاندوآب دیده به جهان گشود. بعد از گذراندن دوران کودکی به‌همراه پدرش شروع به کار در مزارع و باغ انگور کرد. در قالیبافی استاد کار تمام عیار بود، به قول دوستان و بستگانش در کار خود نظیر نداشت، همچنین در کلاس‌های شبانه به‌همراه برادرش تحصیل می‌کرد. 14 سالگی او مقارن با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و تحرکات حزب دموکرات و کومله در منطقه کردستان شد. با توجه به اینکه از لحاظ اخلاقی و دینی شهره خاص و عام بوده و بسیار معتقد و انسان پاکدلی بود و به خاطر حس وطن دوستی که داشت، به‌همراه دوستانش روز سیزدهم فروردین سال 1362 تصمیم می‌گیرند که به جبهه بروند. پس از نام‌نویسی و گذراندن دوره آموزشی روز 15 مرداد سال 1362 از سوی سپاه ملکان به منطقه عملیاتی پیرانشهر اعزام می‌شوند که در روز هشتم ذیحجه به مرخصی می‌آید و به اتفاق همرزمانش، در مراسم عید قربان در خانه یکی از اهالی روستا شرکت می‌کند.

وقتی عبدالحسین به مرخصی می‌آید بر خلاف دیگر دوستان اسلحه خود را نیاورده بود، که پدرش می‌پرسد چرا اسلحه‌ات را نیاوردی؟ جواب می‌دهد پدر جان اسلحه برای جنگ با دشمن است این‌جا که امنیت برقرار است چه نیازی به اسلحه است.

روز بعد از عید قربان به‌همراه دیگر دوستانش شهید علی(علی خان) شکری و شهید مرتضی صادقیان دوباره به منطقه شاوله پیرانشهر راهی می‌شوند و روز 30 شهریور سال 1362 به اسارت حزب دموکرات و یا کومه‌له درمی‌آیند و تا کنون خبری از این عزیزان به‌دست نیامده است و جاویدالاثر هستند.