اخبار ویژه
هاآرتص: رویکرد ایران برای توافق بهتر کاملا عقلانی است
یک روزنامه صهیونیستی تاکید کرد: کاملا خردمندانه است که ایران در مقابل نقض برجام توسط آمریکا، برنامه هسته‌ای خود را گسترش دهد.
یوسی میلمان تحلیلگر صهیونیست در روزنامه هاآرتص نوشت: رفتار ایران در سرعت دادن به برنامه غنی‌سازی اورانیوم، کاملا عقلانی است.
اگر ایران در حالی که آمریکا، توافق هسته‌ای را زیر پا گذاشته، و تحریم‌های بیشتری را اعمال می‌کند از واشنگتن تبعیت کند قطعا خودکشی سیاسی و دیپلماتیک خواهد بود. غنی‌سازی اورانیوم ابزار ایران برای بهبود موقعیت چانه‌زنی و گزینه معقول فشار برای توافقی بهتر از نسخه ۲۰۱۵ است. این موضع‌گیری طبیعتاً اسرائیل را می‌ترساند و ما را به رفتار اسرائیل در جریان مذاکرات جاری می‌برد.
هاآرتص می‌افزاید: اعلامیه‌های نخبگان سیاسی و دفاعی اسرائیل که از آمادگی برای حمله نظامی صحبت می‌کند، لفاظی‌های پوچ و بی‌معنی است؛ هرچند که موضع اسرائیل منعکس‌کننده یک استراتژی دفاعی کلاسیک مدیریت بحران در پاسخ به چالش ایران با وضعیت موجود هسته‌ای است.
استراتژی دیپلماسی اجباری آمریکا در قالب تحریم که ترامپ آن را امتحان کرد، آشکارا شکست خورده است. بنابراین غرب برای دفاع از وضع موجود به راهبردی متفاوتی نیاز دارد.
بله، ایران اکنون تمام تلاش خود را می‌کند تا به یک کشور آستانه هسته‌ای تبدیل شود، اما دلایل خوبی دارد. اساساًً، وعده‌های برجام تحقق نیافت و باعث شد ایرانی‌ها موقعیت خود را دوباره ارزیابی کنند. آنها ممکن است به این نتیجه رسیده باشند که بدون توافق وضعیت بهتری دارند، یا می‌خواهند گزینه‌های خود را باز نگه دارند، اما باید از موضع قوی‌تر چانه‌زنی کنند تا تهدید تحریم‌ها را برای همیشه از بین ببرد.
کرباسچی بعد از تغییر دبیرکل در جلسات کارگزاران شرکت نمی‌کند
عضو شورای مرکزی کارگزاران، ناراحتی کرباسچی از جلسه تغییر دبیرکل حزب را تایید کرد؛ جلسه‌ای که در آن، مرعشی جای آقای کرباسچی دبیرکل کارگزاران شد.
آخرین جلسه شورای مرکزی کارگزاران؛ بدون دبیرکل سابق برگزار شد. غلامحسین کرباسچی پس از کنار گذاشته شدن از سمت دبیرکلی در هیچ کدام از جلسات درون حزبی شرکت نکرده تا پس از ربع قرن، قطع ارتباط خود با حزبش را علنی کند.
علی‌محمد نمازی عضو کارگزاران در گفت‌و‌گو با «مشرق» می‌گوید: آقای کرباسچی مدتی است که جلسات مربوط به حزب شرکت نمی‌کنند. اصل ناراحتی ایشان به جلسه انتخاب دبیرکل بازمی‌گردد؛ که آقای مرعشی جای آقای کرباسچی انتخاب شد.گروه مخالف کرباسچی، اکثریت را داشت.
نمازی می‌افزاید: آقای کرباسچی ظاهراً قهر کرده‌اند، نمی‌خواهند در جلسات حضور پیدا کنند... قرارمان این بود که در بیرون از حزب درباره این موضوع صحبت نکنیم؛ ولی حالا که کار به اینجا کشیده شده، باید گفت. ایشان در ادوار گذشته تمایل نشان می‌داد که از سمت دبیرکلی کنار برود اما اصرار برخی از دوستان ما در شورای مرکزی باعث ابقای ایشان شد. نظر حزب بر آن بود که تغییراتی رخ دهد. ازجمله برای دبیرکلی کاندیدای بیشتری به میدان بیایند و باهم رقابت کنند. در دوره قبل یک نفر نامزد دبیرکلی بود و همان فرد هم‌رأی می‌آورد. در این دوره شورای مرکزی می‌خواست افراد دیگری هم درصحنه باشند. آقای کرباسچی در این دوره، برخلاف دوره‌های قبل گفتند که الآن وقت انجام این کار نیست! ایشان می‌گفتند که وقت این کار نیست و رویه گذشته ادامه پیدا کند. ولی اعضای شورای مرکزی تأکید داشتند که ما به سمت رقابت برویم و ایشان از این موضوع استقبال نکردند و به جلسه نیامدند.
علی محمد نمازی درباره ریشه اختلاف کرباسچی و مرعشی اظهار داشت: من خود مخالف حضور حزب در انتخابات بودم. من از اول مخالف جدی حضور حزب در انتخابات بودم، ولی این دو نفر جدی باهم در آن دوره همکاری می‌کردند. من دیدم آقای مرعشی بیشتر از آقای کرباسچی تلاش می‌کند، شاید یکی از دلایل نارضایتی بعضی از اعضای شورای مرکزی شاید همین انتخابات بود. بخشی نظرشان همین تحریم یا عدم شرکت در انتخابات بود. تحریمی‌ها روی کرباسچی نظر مساعدی نداشتند. آنها می‌گفتندکه ما نباید به این شکل وارد انتخابات شویم.
وی تصریح کرد: آقای همتی اصلاً رأی نداشت. همتی در لحظه‌های آخر راضی به ثبت‌نام‌شده است. جبهه اصلاحات این شیوه را قبول نداشت. صحبت از این نبود که ما در این انتخابات شرکت می‌کنیم، صحبت از این بود که ما در این انتخابات شرکت نمی‌کنیم. به نظر من حزب نباید اینجا از جبهه اصلاحات جدا می‌شد.
نمازی درباره توقف انتشار روزنامه سازندگی هم گفت: بالاخره مسئولیت اداره روزنامه با آقای کرباسچی بوده است. مدیریت، تدارکات، انتشار و... به عهده آقای کرباسچی بوده است. ایشان الآن می‌گویند که من آمادگی ادامه کار را ندارم. حالا باید حزب تصمیم‌گیری کند. به نظر من، شورای مرکزی برای این قضیه تصمیم خواهد گرفت، بالاخره این مسئله ساده‌ای نیست. به نظر من هر حزبی باید ارگان داشته باشد و روزنامه سازندگی هم معروف بود ارگان حزب کارگزاران است.
فارین پالیسی: آمریکا ابرقدرت بیمار و گرفتار است
یک نشریه تخصصی سیاست خارجی در آمریکا معتقد است تهدیدها علیه ایران نتیجه عکس گذاشته و ایرانی‌ها آمریکا را جدی نمی‌گیرند.
فارین پالیسی در تحلیلی به قلم استفان والت نوشت: آمریکا به علت تکرار ایده‌های بی‌اعتبار و عدم تمرکز روی تهدیدهای واقعی، در تراز یک ابرقدرت توانمند عمل نمی‌کند. ابرقدرت دارای ایده‌های بلندپروازانه جهانی، باید کارِ رهبری را جدی بگیرد. نیاز به چیزی بیش از هزینه کردن پول در گران‌ترین ساختار نظامی جهان است.
یک قدرت جدی جهانی، البته که به ضرورت با متحدان و دشمنانش تعامل می‌کند اما برحذر است که به دولت‌های خارجی اجازه ندهد تا به «خرید نفوذ» بپردازند.
یک قدرت بزرگ جدی، زمان بیشتری را صرف توسعه راهبردهای موثر و منسجم می‌کند تا اینکه سرگرم آن باشد که چه اسمی روی راهبردهایش بگذارد. همچنین یک قدرت بزرگِ واقعا جدی، مسئولینش را پاسخگو نگه می‌دارد و از انتصاب یا توجه به مقام‌های پیشین که بارها در ماموریت‌های خود ناکام مانده و داوری‌هایشان ناکارآمد از آب درآمده، پرهیز می‌کند.
ایالات متحده، این روزها عمیقا گرفتار بیماری «غیرجدی بودن» است. بیشتر به نظر می‌رسد که سیاستمداران و سازمان‌های رسانه‌ای، فعالانه تلاش می‌کنند توجه جامعه را از مشکلات واقعی و سوء‌مدیریت‌های اصلی دور کنند. هزاران حرفه‌ای در درون و بیرون دولت هستند که هر ساعت و روز، در تقلای انجام کارشان هستند اما تلاش‌هایشان به آسانی توسط یک سری آنتیک‌های غیرجدی خنثی می‌شود.
در موضوع هسته‌ای، شاید فکر کنید که مقام‌های آمریکا، کارشان را جدی گرفته‌اند اما اشتباه می‌کنید. یک کشور جدی، درک می‌کند که تهدیدِ پیوسته کشوری مثل ایران به سرنگونی و جایگزینی رژیم، تنها به آنها این انگیزه را می‌دهد که راه‌هایی را برای دفع تهدید آمریکا بیابند که احتمالا یکی از آنها هم دستیابی به توانایی سلاح هسته‌ای است. اگر آمریکا واقعا خواهان پیشگیری از چنین رخدادی است، باید از تلاش برای سرنگونی حکومت در ایران دست بردارد و به توافقی پایبند بماند که پیش از این، راه ایران را بسته بود.
اگر آمریکا جدی باشد، مقامات آن چه می‌کنند؟ از نگاه شهروندان چند دهه آینده به پشت سر نگاه کنید و ببینید که چه میزان بهت زده‌اند که چه مسائل مهمی برای نسل ما بی‌اهمیت بوده و بر پیامدهای خطرناک آن تمرکز نکرده‌ایم.
سیاستمداران و اندیشه‌ورزان اگر جدی باشند، سرانجام دست از این مترسک «تروریسم» برمی‌دارند. تروریسم، بی‌خطر نیست و تلاش مناسب برای مهار آن باید ادامه یابد اما یک خطر وجودی هم نیست. ظرف کمتر از دو سال، 730 هزار نفر از مردم آمریکا به‌دلیل ابتلای به کووید19 کشته شدند حال آن که در بیست سال گذشته 549 نفرشان در حملات تروریستی از میان رفته‌اند.
سامانه سیاسی آمریکا، باید ایده «آمریکا بازگشته است» را که جو بایدن مطرح کرد، به برساختن و حفظ نفوذ در نهادهای بین المللی موجود تبدیل کند. چین، برخلاف رویه چند سال اخیر آمریکا، تلاش چشمگیری را صرف برساختن نفوذ در این نهادها کرده است چرا که رهبران پکن می‌فهمند که ظرفیت شکل‌دهی به نورم‌های تازه جهانی (از جمله معیارهای فنی در زمینه‌های کلیدی فناوری) می‌تواند به سود شرکت‌های چینی و تقویت نفوذ کلان چین باشد. شما نمی‌توانید در محافلی همچون سازمان بهداشت جهانی یا اتحادیه بین‌المللی ارتباطات راه دور، رقابت کنید اگر مجموعه‌ای کامل از کارشناسان را در این نهادها نداشته باشید.
امید مقام دولت سابق به رشد غیرتورمی در دولت جدید
معاون وزیر جهاد کشاورزی در دولت سابق می‌گوید: دولت رئیسی می‌تواند اقتصاد را قابل پیش‌بینی کند.
علی قنبری (عضو فراکسیون مشارکت در مجلس ششم) درباره نقشه راه رشد غیرتورمی دولت، به روزنامه ایران گفت: نقشه راه رشـد غیرتورمی، ویژگی‌های متعددی دارد که دولت سیزدهم به‌صورت کارشناسی و دقیق تدوین کرده است و لذا اجرای این نقشه، می‌تواند بخش قابل توجهی از چالش‌های موجود را برطرف کند و اقتصاد ایران را به سمت ثبات که به شدت نیاز داریم، ببرد. چند سالی است که در حوزه‌های مختلف و به‌خصوص قیمت کالاها هیـچ ثبات قیمتی وجود ندارد و مردم طی چند سال اخیـر شـاهد کوچک شـدن سفره‌های خود بودند. با نقشه راه تدوین شده که به نظر می‌رسد واقع‌بینانه طراحی شده می‌توان از مشکلات عبور کرد. یکی از ویژگی‌های بارز نقشه راه، توجه به تولید است. رفع موانـع کسب‌وکار و افزایش پیش‌بینی‌پذیری اقتصـاد، دو موضوع کلیدی است که تولیدکنندگان و فعالان اقتصادی بارها به آن اشاره داشتند و طی سال‌های گذشته نتوانستند به خواسته بحق خود برسند. از این‌رو و با توجه به نقشه راه می‌توان امید داشت که دولت سیزدهم به تولید بهای بیشتری خواهد داد و دیگر اجازه نمی‌دهد که ریسک سرمایه‌گذاری و فعالیت تولیدی در کشـور بیشتر شود. مبحث دیگری که در دولت سیزدهم و در قالب نقشه راه مورد توجه قرار گرفته و پیش از این به آن پرداخته نمی‌شد، کاهش مصارف بودجه با هدف انضبـاط بخشی به بودجـه، کاهش هزینه در مراکز عمده مصرف و ساماندهی درآمد و هزینه شرکت‌های دولتی است و در این میان افزایش منابع بودجه بنا شده از طریق پایه‌های مالیاتی، اصلاح نظام مالیاتی و ساماندهی معافیت‌های مالیاتی دنبال شود؛ این موارد کمک خواهد کرد که تا حدودی از ناترازی بودجه کاسته شـود. چند سالی است که می‌گویم باید از تجربه موفق سایر کشورها در مباحث مالی و بودجه‌ای استفاده کرد؛ وقتی می‌گویم که دولت بایـد بودجه واقعی تنظیم کند، برای این است که کشور با کسری بودجه مواجه نشـود. سال گذشته در مورد کسری بودجه تذکر داده شـد ولی متأسفانه به آن توجه نشـد. نقشه راه مکتوب شـده را به فال نیک می‌گیریم و امیدواریم که تمام بخش‌های اقتصادی با هدایت معاون اول رئیس‌جمهور بتوانند به وظایف خود عمل کنند و هیـچ وزارتخانه‌ای خود را جدا از سایر وزارتخانه‌های اقتصادی
نداند.
مرتضی عزتی استاد اقتصاد دانشگاه تربیت مدرس هم معتقد است در نقشه راهی که از سوی وزیر اقتصاد برای «رشد غیرتورمی» ارائه شده رونق تولید همزمان با کاهش تورم دیده شده و به برنامه‌های کوتاه‌مدت و میان‌مدت پرداخته شده است. همه مواردی که در نقشه راه رشد غیرتورمی دولت سیزدهم وجود دارد برای اقتصاد کشور بسیار خوب است و می‌تواند کمک‌کننده باشد. اقتصاد ایران به چنین نقشه راهی نیاز داشت چرا که بر مبنای آن می‌توان تصمیم‌های درست و اصولی گرفت. اما یکی از نکاتی که بسیار اهمیت دارد و امیدوارم دولت سیزدهم به این سمت برود، انضباط مالی است؛ جدا شدن بودجه از انتشار پول و جلوگیری از خلق نقدینگی یکی از موضوعاتی است که دولت سیزدهم باید در دستور کار خود قرار دهـد. دولت‌های گذشته چنین راه و روشی را انتخاب کردند و همین امر موجب شد تا افزایش نرخ تورم، سرعت
بیشتری بگیرد.
پیش‌بینی کاهش گرانی در پی کاهش تورم تولیدکننده
کاهش تورم تولید کننده، خبری خوب در زمینه بهبود وضعیت تولید و کاهش تورم در آینده است.
در این زمینه، روزنامه اصلاح‌طلب دنیای اقتصاد در گزارشی نوشت: بررسی آمارهای رسمی درخصوص تورم تولیدکننده نشان می‌دهد که تورم نقطه‌ای تولیدکننده در فصل تابستان به میزان 58/9 درصد رسید که در مقایسه با تورم نقطه‌ای فصل بهار (معادل ۷۳ درصد) به میزان 14/1 واحددرصد کاهش داشته است. به عبارت دیگر میانگین قیمت دریافتی تولید کنندگان به ازای تولید کالا و خدماتشان در داخل کشور در فصل مذکور نسبت به مدت مشابه سال قبل،
۵۹ درصد رشد داشته است. این موضوع در حالی است که تورم نقطه‌ای تولیدکننده بخش صنعت در فصل بهار سال جاری به حدود ۹۵ درصد رسیده بود طی یک دهه اخیر بی‌سابقه بود؛ در حالی که این نرخ در فصل تابستان به 62/3 درصد رسید. دیگر اینکه در بین بخش‌های مختلف تولید، کم‌ترین نرخ تورم تولیدکننده نقطه به نقطه مربوط به بخش تولید، انتقال و توزیع برق (به میزان ۱۹ درصد ) و بیش‌ترین نرخ مربوط به بخش معدن (معادل101/6درصد) برآورد شده است. در نهایت اینکه تورم نقطه‌ای تولیدکننده پس از ۴ فصل صعودی، نزولی شد.
کارشناسان اقتصادی بر این باورند که اتخاذ سیاست‌های درست در حوزه پولی، تجاری و ارزی می‌تواند باعث فروکش کردن دمای تورم پیش‌نگر شود. از این رو شرایط باثبات در تابستان و کاهش انتظارات تورمی در پیش‌نگر منعکس شد. بنا بر تعاریف و مفاهیم رسمی، شاخص قیمت تولیدکننده، اندازه‌ای است از تغییر قیمت کالاها و خدماتی که توسط تولیدکننده خریداری شده و پس از تولید محصول نهایی به فروش می‌رسد.
در ادبیات نظری اقتصاد، از این شاخص به عنوان یک شاخص پیش‌نگر یاد می‌شود. در واقع انتظار بر این است که تغییرات شاخص تولیدکننده با یک وقفه زمانی در شاخص مصرف‌کننده نیز منعکس شود.
دنیای اقتصاد در ادامه گزارش خود می‌افزاید: برخلاف تورم فصلی و سالانه که در تابستان با رشد همراه بود، تورم نقطه‌ای در بازه زمانی مذکور با کاهش مواجه شد. این در حالی بود که تورم نقطه‌ای تولیدکننده در 4 فصل قبل سعودی بود، کارشناسان اقتصادی بر این باورند که اتخاذ سیاست‌های درست در حوزه پولی، تجاری و ارزی می‌تواند باعث فروکش کردن دمای تورم پیش‌نگر شود.
در چند ماه نخست سال، دولت قبلی با استقراض از منابع تنخواه گردان بانک مرکزی به منظور پوشش کسری بودجه باعث رشد نگران‌کننده متغیرهای پولی شده بود که در ادامه این روند به دلیل پر شدن سقف استقراض متوقف شد و دولت جدید به تامین مالی غیر تورمی از طریق انتشار اوراق روی آورد.
از دیگر تصمیمات درست دولت سیزدهم اذعان به نادرست بودن ارز ترجیحی و تصمیم به حذف این سیاست در سال آینده است.