سرویس خارجی-

از شنبه سیاه کابل و شهادت مظلومانۀ دختران دانش‌آموز روزه دار، دو روز گذشت و طی این مدت، بسیاری از قلب‌ها در داغ این عزیزان گداخت و جمع زیادی از زنان، مردان، خواهران و برادران افغان همچنان از ناله و درد درون و‌اندوه فراوان، به خود می‌پیچند. این مصیبت بزرگ و واقعه هولناک، هر چه درد آور و سوزناک است، را در خود دارد و گذر ایام نیز التیام بخش داغدیدگان نخواهد بود. عصر شنبه زمانی که دختران دانش‌آموز با زبان روزه، از مدرسه سیدالشهداء خارج می‌شدند، هدف انفجارهای پیاپی سه بمب قرار گرفتند و در این ماجرای خونین، بر اساس آخرین آمارها، 63 دختر و غیر نظامی روزه دار، به شهادت رسیدند و 155 تن نیز زخمی شدند. تقریبا تمام شهدا و مجروحین شیعه هستند.
طالبان: کار ما نبود، کار داعش بود
در پی این رویداد تروریستی، «ذبیح الله مجاهد» سخنگوی طالبان، این گروه را از اقدام فوق، مبرّا دانست و مدعی شد که اتفاق مذکور، کار داعش بوده است. اظهارات مجاهد، طالبان را از چنین جنایتی مبرّا نمی‌کند، و در هر صورت باید گفت که طالبان با آن سابقه سیاه تروریستی، عامل و شریک جرم داعش است لذا، سران طالبان نمی‌توانند با این موضع‌گیری‌ها، گذشته سیاه خود را پاک کنند.
یکی دیگر از مسائل مهم این حمله تروریستی که عصر شنبه و با خودروی بمب گذاری شده صورت گرفت، نقش پر رنگ آمریکا در این جنایت سنگین است؛ کاخ سفید نیز مثل طالبان، تلاش می‌کند خود را در پشت سر داعش پنهان کند. ولی این تلاش‌ها و نیرنگ‌ها بی‌فایده است. طی یکی دو سال اخیر بارها و بارها گزارش‌های مستند و مهمی منتشر شد مبنی بر اینکه آمریکا در حال انتقال تروریست‌های داعش از سوریه و عراق به افغانستان است. در این مورد به طور خاص، «کابلوف» نماینده ویژه رئیس‌جمهور روسیه، اسنادی را رو کرده بود. بنابراین، هر جنایتی را که داعش در افغانستان مرتکب می‌شود، مسئولیتش مستقیما به آمریکا بر می‌گردد. هر چند، این قضیه به افغانستان منحصر و محدود نمی‌شود، زیرا به گفته مقامات آمریکایی و افرادی مثل «دونالد ترامپ»، «هیلاری کلینتون» و «جو بایدن»، داعش را آمریکا به وجود آورده است. البته، متهم بودن آمریکا، شامل متحدانش، از جمله رژیم صهیونیستی، عربستان، امارات و ترکیه هم می‌شود. این رژیم‌ها نیز هر کدام به نوبۀ خود از تروریست‌های تکفیری و داعش، حمایت‌های تسلیحاتی، مالی و ایدئولوژیک کرده و می‌کنند. ترکیه علاوه‌بر اینکه تروریست‌ها را آموزش می‌دهد، از آنها در راستای منافع خود در کشورهای مختلف، مثل سوریه، جمهوری آذربایجان، لیبی و حتی یمن استفاده می‌کند.
علاوه‌بر موارد بالا، آمریکا هم اکنون برای نا امن ‌سازی افغانستان، به قدر کافی انگیزه دارد؛ طی روزهای اخیر، مقامات کاخ سفید ادعا کرده بودند با رفتن نیروهای آمریکایی از افغانستان، جنگ دوباره به این کشور بر می‌گردد. بنابراین، داعش به دستور و با چراغ سبز آمریکا، شنبه سیاه را در کابل رقم زد تا این پیام مخابره شود که «افغانستان امن نیست پس آمریکا نباید از آن خارج شود»!
مدارس دینی عربستان
اکنون همه می‌دانیم که داعش مثل طالبان و همۀ تکفیری‌های دیگر، محصول تفکرات وهابی بوده و این، سیاست ثابت مقامات عربستان است و این روند همچنان ادامه دارد. آخرین نمونۀ این سیاست، موافقت «ملک سلمان» پادشاه سعودی، با ساخت دانشگاه مذهبی در پایتخت پاکستان است که همین دو روز پیش در جریان سفر عمران خان به ریاض و دیدارش با بن سلمان، خبر آن رسانه‌ای شد. در افغانستان نیز رژیم سعودی سخت مشغول ساخت و ساز مدارس و توسعه و ترویج تفکرات وهابی است. در هر حال، شهر کابل زخم‌های کهنه‌ای را از حملات طالبان و داعش در خود دارد و سناریوی کشتار غیرنظامیان، هر چند ماه یکبار در این شهر تکرار می‌شود. یک سال پیش در چنین روزهایی، مهاجمان تروریست به یک بیمارستان در غرب کابل حمله کرده و شمار زیادی از زنان و کودکان تازه متولد شده را به گلوله بسته‌اند. روز 12 آبان سال گذشته هم عناصر داعش با حمله به دانشگاه کابل، جان 12 دانشجو و استاد را گرفته و 15 تن دیگر را زخمی کرده‌اند.
اظهارات مقامات افغانستان
«طارق آرین»، سخنگوی وزارت کشور افغانستان، گفته کشته‌شدگان حمله به مدرسۀ سیدالشهدا، دانش‌آموزان این مدرسه و ساکنان محل حادثه(دشت برچی شهر کابل) بودند و اینکه، عملیات تروریستی مذکور توسط جنگجویان طالبان صورت گرفته است: «مشابه این حملات نشان می‌دهد که گروه طالبان مسئولیتی را به عهده نمی‌گیرد، اما به‌ صورت مستقیم در آن دست دارد». «طارق آرین» در مورد نحوۀ عملیات تروریستی نیز توضیح داد که این کشتار حاصل انفجار یک خودروی بمب‌گذاری‌شده و سپس، انفجار دو بمب جا‌سازی ‌شده در محل، بوده است.
واکنش‌ها
حمله تروریستی علیه دانش‌آموزان شیعه در کابل، واکنش‌های گسترده‌ داخلی و بین‌المللی را به همراه داشت؛ در افغانستان «اشرف غنی» رئیس‌جمهور، «عبدالله عبدالله» رئیس‌شورای عالی مصالحۀ ملی، «سرور دانش»، معاون دوم ریاست‌جمهوری و شماری از شخصیت‌های سیاسی دیگر، حمله به این دبیرستان را محکوم کردند.
در کشورمان نیز رئیس‌دستگاه قضاء، وزیر خارجه و نمایندۀ ویژۀ ایران در امور افغانستان، علیه اقدام تروریستی در کابل موضع گرفتند و آن را به شدّت محکوم کردند. سخنگوی وزارت خارجه ایران هم به بازماندگان قربانیان این حادثه تسلیت گفت و برای مجروحان این اقدام تروریستی، سلامتی آرزو کرد. این اتفاق با واکنش و محکومیت شماری دیگر از کشورها و سازمان‌ها نیز رو‌به‌رو شد، ولی در میان سازمان‌ها و کشورهای غربی، پژواک و واکنش چندانی
نداشته است.
یک نکته
انفجار بزرگ «دشت برچی»، که جان 63 دانش‌آموز دختر مظلوم و شیعه افغان را گرفت و 155 نفر را هم راهی بیمارستان کرد، با همه تلخی‌هایی که داشت، حاوی یک نکته مهم دیگر هم بود؛ این کشور سال‌هاست در کنار آمریکا مشغول مذاکره و حل معضل امنیتی خود با تروریست‌هاست. یعنی ابزار دیپلماسی را برای کاستن از درد و رنج مردمش به کار گرفته است.
این انفجار نشان داد که اولا، آمریکا کشوری نیست که بتوان به آن اعتماد کرد و روی دیوارش یادگاری نوشت، و ثانیا، دیپلماسی بدون میدان و قوه قهریه، یک ریال هم نمی‌ارزد!