ناوسالار یکم شهید «ستار محمودی» در خانواده‌ای از تبار لرهای غیور و آزاده، همان‌ها که جانشان را بر کف دست‌هایشان گرفتند و جانانه از ذره‌ذره خاک میهن دفاع کردند متولد شد؛ خانواده‌ای که در دل زاگرس، دو پهلوان شهید را پرورش دادند؛ قبل از محبود، برادر دیگر او عبدالرسول نیز به شهادت رسیده بود.ستار محمودی که به دلیل تسلط بر مسائل نظامی، به‌صورت داوطلبانه برای دفاع از حریم اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) به جمع مدافعان حرم پیوست و راهی سوریه شد. شهیدی که تمام امتیازات نظامی، علمی ‌‌و ورزشی و خانواده گرم و دوست داشتنی خود را یکجا رها کرده و دفاع از حریم ولایت را مقدم بر همه داشته‌هایش دانسته و راهی میدان نبرد می‌شود. ستار محمودی روز 27 آبان سال 94 در منطقه حلب سوریه به آرزوی خود رسید و جام شهادت را نوشید.
شهید مدافع حرم ستار محمودی در وصیت‌نامه‌اش نوشته بود: «از همسرم که همیشه همراه من در خط جهاد و ولایت بوده، تشکر می‌کنم و حلالیت می‌طلبم. توصیه می‌کنم زهرا و ابوالفضل را در راه ولایت و مسیر اهل‌‌بیت‌(ع) بزرگ کرده و وقتی که بزرگ شدند، به آنها بگو که پدرتان عاشق امام خامنه‌ای عزیز بود و بگو که سخنرانی‌های آن بزرگوار را از اول تا آخر گوش می‌کرد و می‌گفت که صدایش آرام‌بخش جان من است. به آنها بگو اگر آبرو و عزت و سربلندی می‌خواهند، راهش راه ولایت و تبعیت محض از اوست. به آنها بگو که چقدر دوستشان داشتم. ولی برای مولایم و رهبرم آن قدر ارزش قایلم که جانم را فدایش می‌کنم.»