(بدان ای سالک راه خدا!) ای وای به حال ما اهل غفلت که تا آخر عمر از خواب (غفلت) برنمی‌خیزیم و در سکر طبیعت باقی هستیم. بلکه هر روز بر مستی و غفلت ما می‌افزاید، جز مقام حیوانیت و ماکل و مشرب و منکح آنها چیز دیگر نمی‌فهمیم، و هر چه می‌کنیم، گرچه از سنخ عبادت هم باشد، باز برای اداره بطن و فرج می‌کنیم. گمان کردی که نماز خلیل‌الرحمن (حضرت ابراهیم(ع)) مثل نماز ما بوده؟! خلیل عرض حاجت به جبرئیل امین نفرمود، و ما حاجات خود را از شیطان، اگر گمان کنیم حاجت روا کن است می‌طلبیم.(1)
____________
1- چهل حدیث امام خمینی(ره)، ص 205