احمد مازنی به ایلنا گفته است: اگر می‌گوییم تحریم مؤثر است باید ببینیم چه کسانی موجب تحریم شدند و چه سودی بردند؟ بخشی از بدخواهان ایران در خارج از کشور هستند، مانند سران ایالات متحده، لابی صهیونیستی، اپوزیسیون خائنی که دستشان به خون مردم آلوده است مانند منافقین و سلطنت‌طلب‌ها که هر چند وقت یکبار حرکت‌هایی با هدف تشدید تحریم‌ها انجام می‌دهند. در داخل هم کسانی تلاش کردند که هر گونه صدای صلح‌خواهی، ارتباط منطقی، موضع عزتمندانه، حکمت و مصلحت با دنیا را مسدود کنند که این‌ها هم باید پاسخگو باشند.
این اظهارات در حالی است که اولاً مدعیان اعتدال و اصلاحات، با اصرار بر توافق به هر قیمت و ماندن در برجام و اجرای آن به هر قیمت، متهم اصلی تشدید تحریم‌ها پس از برجام (در دوره اوباما و ترامپ) هستند. در واقع دشمن وقتی مطمئن شد دولت و برخی حامیانش به هر قیمت پای برجام می‌مانند، به افزایش تحریم‌ها تشجیع شدند. همچنین است پالس‌های خیانت باری که هر از چند گاه برای مذاکره- با وجود عهدشکنی آمریکا- ارسال می‌شود.
ثانیاً آقای مازنی در حالی آمریکا را در زمره بدخواهان معرفی می‌کند که چند سال قبل از سوی طیف متبوع وی به عنوان دوست و شریک قابل اعتماد معرفی می‌شد. او باید توضیح بدهد که چرا دولتمردان آمریکایی و غربی در طول دو دهه گذشته همواره از افراطیون مدعی اصلاحات حمایت کردند؟ چگونه شدکه در فتنه سال 88، آمریکایی‌ها علناً از فتنه‌گران حمایت کردند و منافقین و سلطنت‌طلبان هم کنار آنها ایستادند؟ و چرا به گزارش لس‌آنجلس تایمز، نمایندگان سران جنبش (فتنه) سبز از مقامات دولت اوباما خواستند تحریم‌ها را به شکل فلج کننده و دفعتاً اعمال کنند؟ با همه این خیانت‌ها، حضرات چگونه می‌خواهند خود را نگران تحریم‌ها و در پی رفع آن جا بزنند؟
ثالثاً با ادعای شنواندن صدای صلح به گوش دنیاست که مدعیان اصلاحات و اعتدال دو دهه است مقابل آمریکای گستاخ در قول و فعل عقب‌نشینی می‌کنند اما هر بار تهدید تازه‌ای را متوجه کشور می‌سازند. آنها مدعی گفت‌وگوی تمدن‌ها بودند که آمریکا افغانستان و عراق را اشغال کرد و دولت اصلاحات هم به آمریکایی‌ها کمک رساند اما دولت بوش ایران را جزو محور شرارت معرفی کرد. تداوم همان انفعال‌ها هم بود که رژیم تروریست آمریکا را به جنایت و ترور سردار سلیمانی ترغیب کرد.