حوادثی که در دهه‌های اخیر در منطقه اتفاق افتاده است، در تاریخ کم‌نظیر است و می‌توان آنها را به برخی حوادث صدر اسلام تشبیه کرد.
در جنگ بدر شرایط مسلمانان بقدری سخت و دشوار بود و مسلمانان در ضعف قرار داشتند که خدا از آنها به «اذله» تعبیر می‌کند.
تصور من این است که خداوند متعال در این چند دهه اخیر، به‌صورت کم‌نظیری باب رحمتش را بر مسلمانان و به‌خصوص شیعیان باز کرده است، حتی ما از توجیه عادی و علمی ‌برای بسیاری از پدیده‌ها در کشور خودمان عاجزیم؛ این میل و رغبتی که نوجوانان در آغاز تکلیف و حتی قبل از تکلیف برای حضور در جبهه و جهاد برای دفاع از ارزش‌های اسلامی از خود نشان دادند، با هیچ منطق علمی ‌قابل توجیه نیست.
پیشرفت‌های علمی، صنعتی، سیاسی و نظایر آن،‌که بعد از انقلاب در ایران اتفاق افتاد، به هیچ وجه قابل مقایسه با شرایط قبل از آن نیست. تا آنجا که بنده اطلاع دارم، هیچ سیاستمداری در دنیا این پیشرفت‌ها را حتی به‌صورت احتمال پیش‌بینی نمی‌کرد ولی الحمدلله این لطف‌های الهی روزبروز بیشتر می‌شود و امروز آثارش را در خارج از منطقه نیز می‌بینیم.
در جنگ بدر طبق روایات، شخص پیامبر‌اکرم(ص) دست به دعا برداشت و از خداوند خواست تا نصرتش را نازل کند؛ تا جایی که بنده از سیره پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) اطلاع دارم، حالت تضرع ایشان در شب جنگ بدر، بی‌سابقه بوده است.
لزوم توجه به توسلات و تضرع در کنار شکر نعمت‌ها
با نگاهی به آیات معلوم می‌شود که این تضرعات در پیروزی اسلام مؤثر بوده است؛ در این زمان نیز علاوه‌ بر شکر نعمت نصرت و پیروزی مسلمانان در ایران، لبنان و یمن، وظیفه دیگری نیز داریم  و آن این است که بر تضرعاتمان بیفزاییم.
  تصور بنده این است که در اوایل مبارزات علیه رژیم ستمشاهی در ایران، حالت تضرع در مؤمنان بیشتر بود، ولی به‌نظر می‌رسد که این نوع تضرعات، یکی از کمبودهای امروز جامعه ماست و متأسفانه به این مسائل کمتر از مسائل مادی و ظاهری اهمیت داده می‌شود.
این سخن بدان معنا نیست که از نعمت‌های مادی و علمی‌ و تکنولوژی غافل شده و از آنها استفاده نکنیم،مسئله این است که توجه به نعمت‌های مادی، ما را از توسلات، تضرعات و نذر و نیاز بازندارد. باید سعی کنیم هر دو بعد را تقویت کنیم تا در سایه آن پیروزی‌های بهتر و کامل‌تر و سریع‌تری نصیب مسلمانان شود. غفلت از این امر مهم از هیچ مؤمنی قابل قبول نیست، اما غفلت از این مسئله درباره روحانیان قبیح‌تر است؛ از این‌رو باید ابتدا خودمان به این مسئله بیشتر اهمیت دهیم و سپس توجه دیگران را نیز به این مسئله جلب کنیم.
روح بندگی رهبر انقلاب
در طول تاریخ، کمتر شاهد نعمتی همچون نعمت وجود رهبر معظم انقلاب بوده‌ایم؛ ایشان علاوه ‌بر اینکه از لحاظ علمی، سیاسی، بصیرت اجتماعی و هوش و فراست خدادادی امتیاز چشمگیری دارند که دوست و دشمن به آن اعتراف دارند، امتیاز دیگری هم دارند که بسیاری از افراد، از آن غافلند و آن روح بندگی و خضوع ایشان در مقابل خداوند و اعتماد به کمک‌های الهی و آثار توسلات است.
من بارها شنیده‌ام که ایشان گاهی تحت فشارهای شدیدی واقع می‌شوند که کنترل آن برای افراد عادی بسیار مشکل است و گاهی نیمه شبی از تهران به جمکران آمده و مشغول دعا، توسل،‌گریه و زاری و سجده‌های طولانی می‌شوند و با نشاط خاص حاصل از این تضرعات، به تهران برگشته و مشغول انجام وظیفه می‌شوند.
در مرتبه بعد از رهبری نیز کمتر کسی را مانند جناب سید حسن نصرالله با این متانت، شجاعت و صفات ممتاز می‌توان یافت؛ ایشان نعمتی بزرگ در لبنان است. باید خدا را به‌خاطر وجود چنین نعمت‌هایی شکرگزار باشیم و برای سلامتی ایشان دعا کنیم؛ خداوند وعده داده است که در صورت شکر نعمت‌ها، آنها را می‌افزاید.
بیانات آيت‌الله مصباح يزدي (دام ظله)  در ديداربا شیخ نعیم قاسم قائم‌ مقام دبیرکل حزب‌الله لبنان و هیئت همراه؛ قم؛7/9/97
زلال بصیرت روزهای  پنج‌شنبه منتشر می‌شود.