بانک سرمایه و صندوق ذخیره فرهنگیان (به عنوان سهامدار عمده این بانک) طی سال‌های گذشته یکی از حیاط خلوت‌های مفسدان اقتصادی بوده‌اند. تا کنون چند مرحله از دادگاه‌های مرتبط با این بانک در مقاطع مختلف برگزار و محکومیت‌های سنگینی برای مفسدان چه در قالب مدیران و هیئت‌مدیره و یا فرصت‌طلبان تاراج‌کننده سرمایه این بانک و صندوق صادر و اجرایی شده
است.
در روزهای اخیر دادگاه رسیدگی به اتهامات محمد امامی (سرمایه‌گذار سریال خانگی شهرزاد) و 33 متهم دیگر در ارتباط با فسادهای صورت گرفته در بانک سرمایه و صندوق فرهنگیان برگزار شده و همچنان ادامه دارد. طبق کیفرخواست اعلامی، محمد امامی متهم است به مشارکت در اخلال عمده در نظام اقتصادی کشور از طریق تحصیل مال از طریق نامشروع به طرق مختلف تا رقم بیش از هزار میلیارد تومان، همچنین بنا بر کیفرخواست و اظهارات نماینده دادستان این متهم با پرداخت رشوه و اعمال نفوذ در بانک سرمایه در جابجایی مدیران این بانک نیز دست داشته است.
اما فارغ از موارد اتهامی این متهم، نوع دفاعیات وی به ویژه در جلسه چهارم دادگاه که با پرخاش به نماینده دادستان و بی‌احترامی به وی با انواع تهمت‌ها و نسبت‌های ناروا همراه بود و متهم ضمن زیر سؤال بردن کیفرخواست سعی در اجرای یک سناریوی طراحی شده برای تحت تاثیر قرار ‌دادن دادگاه داشت در جای خود قابل تأمل است. بی‌شک نمی‌توان این نوع برخورد را در راستای دفاع در برابر اتهامات قلمداد کرد چرا که یک متهم طبق قانون با ارائه مستندات از سوی خود یا وکیل به دفاع از خود می‌پردازد و بارها اتفاق افتاده که دفاع متهم منجر به تبرئه نیز شده است. اما این نوع رجزخوانی و پرخاش و حاشیه‌پردازی یک متهم در جلسه دادگاه نه نشان از دست پر یا حتماً بی‌گناهی وی بلکه نشان از تلاش برای به انحراف کشاندن دادگاه است.
نکته دیگر اینکه مسئولان قضایی باید هوشیار باشند که این متهم با چه پشتوانه و پشت گرمی احتمالی و پشت پرده در حال شاخ و شانه کشیدن برای دادگاه است؟ شاید حساس شدن روی این موضوع خود نتایج مهمی در پی داشته باشد!