هوالمحبو ب
لن یصیبنا الا ما کتبلله لنا هو مولانا (بقره:۵۱)
اکنون که پس از گذراندن دوران دشوار بیماری، برای سپری نمودن ایام نقاهت، از بیمارستان به حرم مقدس اهل بیت(ع) در جوار کریمه آل الله حضرت فاطمه معصومه(س) منتقل شدهام، به پاس الطاف بیکران وجود مبارک حضرت حق و توجهات و عنایات معجزهوار اهل بیت(ع) که بر این بنده فقیر ارزانی داشتند، جبهه شکر و سپاس بر آستان مقدسشان میسایم، و بر خود لازم میدانم از مجموعه محبتهای بیدریغ و ادعیه خالصانه و پیامهای محبتآمیز ملت بزرگ و شریف ایران به ویژه رهبر معظم انقلاب، مراجع بزرگوار تقلید دامظلهم الشریف، مسئولین محترم لشکری و کشوری جمهوری اسلامی ایران، خانواده معظم شهدا، علمای بلاد، ائمه جمعه و جماعات، اساتید محترم حوزه و دانشگاه، خطبا و مادحین و هیئات مذهبی کشور، طلاب و دانشجویان و جوانان عزیز و پرمحبت، مسئولین بهداشت درمان کشور، خصوصاً مدیریت، پزشکان و پرستاران و کادر پرمحبت بیمارستان خاتمالانبیاء تهران کمال قدردانی و امتنان را داشته باشم و تحت توجهات ولیالله الاعظم صاحبالعصر و الزمان(عج) برای همگان صحت و سلامت و حسن عاقبت و رفع این بیماری ناگوار و برای جمیع بیماران شفای عاجل را آرزو مینمایم.
خدای را شاکرم که به لطف کریمانهاش ایام بیماری را سپری مینمایم و حال جسمی رو به بهبود است و تنها نگرانی و غصهام این است که در این ایام عزای وجود مبارک و مقدس حضرت سیدالشهدا(ع) نتوانستهام وظیفه نوکری این آستان مقدس را به جای آورم.
پروردگار محبوبم! تو میدانی که این همه لطف و کرامت و محبتی که در حق بنده فقیرت ابراز شد، از خود نمیدانم که تمام آن به برکت سالهای خدمتگزاری به آستان منور مولایم حضرت سیدالشهدا روحیالفداه میباشد. از تو خاضعانه میخواهم که هنگام مرگ پروندهام را به امضای وجهاللهالاعظم امیرالمؤمنین علیهصلواتالله برسانی و بر عبد فقیرت منت گذارده لحظه خروج از این دنیا صورت ناقابلم را روی قدمهای مبارک حضرت سیدالشهدا(ع) قرار دهی، و به تأسی از مولایم عرضه میدارم: الهی رضا بقضائک، تسلیما لامرک لا معبود سواک یا غیاث المستغیثین.
بســوزان هـر طـریقـی مـیتـوانـی
کــه آتـش از تــو و خـاکستـر از مـن
خاک آستان حضرت حسین(ع)
حسین انصاریان