مهارتمحوری دانشگاهها تنها راه اشتغال دانشجویان
اشتغال، مسئله مهمی در زندگی همه ما است که برای رسیدن به آن راههای متفاوتی را انتخاب میکنیم. یکی از راههای مهم رسیدن به اشتغال، تحصیل است؛ تحصیل دانش و مهارت که در کنار نیازسنجی جامعه و بومیسازی دانش سه ضلع رفع مشکل بیکاری دانشجویان را تشکیل میدهند.
جمعیت دانشجویی کشور بر اساس تازهترین آمار موسسه پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی سه میلیون و ۶۱۶ هزار و ۱۱۴ نفر در سال ۹۸ اعلام شد. از این تعداد ۲۵۵ هزار و ۷۵ نفر معادل 25/45 درصد از ثبتنام شدگان در دوره کاردانی، ۵۲۴ هزار و ۸۸۲ نفر معادل 52/38 درصد در دوره کارشناسی، ۱۸۳ هزار و ۶۳۷ نفر معادل 18/32 درصد در دوره کارشناسی ارشد، ۱۲ هزار و ۷۹۴ نفر معادل 1/28 درصد در دوره دکتری حرفهای و ۲۵ هزار و ۷۲۷ نفر معادل 2/57 درصد نیز در دوره دکتری تخصصی نامنویسی کردند تا از مسیر تحصیل به اشتغال برسند.
اما این سؤال مطرح است که با این تعداد دانشجو به خصوص دانشجوی تحصیلات تکمیلی در کشور چه تعداد از آنها وارد بازار کار میشوند و آیا بازار کار ظرفیت پذیرش این میزان فارغالتحصیل را دارد؟
از میان تمام فارغالتحصیلان فقط تعدادی از آنها که از مهارت لازم برخوردارند، میتوانند از بقیه سبقت گرفته و به شغل مورد نیاز خود دست پیدا کنند. با توجه به اقدامات وزارت علوم درخصوص کاربردی کردن پایاننامهها و رسالهها و توجه به موضوع ارتباط صنعت و دانشگاه، نرخ بیکاری تکان خورده و روند مطلوبی داشته است. همچنین فارغالتحصیلان قفل اشتغال را با کلید حل مسائل جامعه، توجه به بومیگرایی، اقتصاد مقاومتی و ارائه طرحهای نوآورانه باز کردهاند.
در همین ارتباط، مدیرکل امور پژوهشی دانشگاه فنی و حرفهای، مهارتآموزی دانشجویان، نیازسنجی جامعه و ارائه مقالات در راستای رفع نیازهای داخلی و بومیسازی را سه ضلع مثلث اشتغال و رفع بیکاری دانست.
وی با اشاره به رویکرد جدید دانشگاه (ایجاد سراهای نوآوری و مراکز رشد) تصریح کرد: دانشگاه فنی و حرفهای حدود ۱۷۶ دانشکده و آموزشکده دارد که در کل استانهای کشور مستقر هستند.
نامبرده با بیان اینکه رویکرد دانشگاه پژوهشهای کاربردی است، ادامه داد: در چند سال اخیر اقدامات قابل توجهی صورت گرفته است و حدود ۵۰۰ طرح پژوهشی در سال ۹۸ دریافت شد و مقالات مرتبط با صنعت و یا نیاز خود پژوهشکدهها پذیرش شده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه فنی و حرفهای تصریح کرد: دانشگاه ۲ هزار و ۳۰۰ آزمایشگاه و کارگاه در کل کشور دارد که یکی از بزرگترین ظرفیتهای آزمایشگاهی کشور است و سعی شده نیاز دانشکدهها و صنعت با توجه به فناوریهای جدید رفع شود. نامبرده در ادامه اظهار داشت: یکی از رسالتهایی که در سال جدید ایجاد شده است توجه به توسعه مراکز رشد و کانون شکوفایی و خلاقیت است که در تمامی استانها برنامهریزیهای لازم محقق شده است.
وی خاطرنشان کرد: دانشجویان در مراکز رشد ایدههای خود را به بازار صنعت نزدیک میکنند که یکی از اهداف اصلی ما است. تمام استانها هستههای نوآور را معرفی و ایدههای خود را به مراکز شکوفایی و خلاقیت ارائه کردهاند و دانشگاه نیز اعتباراتی برای این موضوع اختصاص داده است. اکنون در حال دستهبندی طرحهای تحقیقاتی هستیم و اولویت با طرحهایی است که نگاه صنعتی دارند.
مدیرکل امور پژوهشی دانشگاه فنی و حرفهای ادامه داد: در سال گذشته ۴۲۹ طرح داوری و حدود ۱۱۰ طرح پذیرفته شد. این طرحها با نگاه استانی و آمایش سرزمینی متناسب هستند؛ به صورتی که دانشجویان نیاز و چالش استان و شهر خود را بررسی و برای رفع آن طرح ارائه کردهاند، اما هم اکنون در حال کارشناسی و بررسی ایدههای هستههای نوآور هستیم.
نامبرده اظهار داشت: معاونت علمی ریاستجمهوری و صندوق نوآوری و شکوفایی درخصوص طرحهای نوآورانه همکاری بسیاری داشتهاند و سعی کردهایم در حوزه پژوهشهای فناوری از تمامی نهادهای مربوطه بهرهگیری کنیم.
وی با اشاره به چالشهای پیش روی ارتباط دانشگاه و صنعت گفت: اگر اعتقاد داشته باشیم که میتوانیم نیاز صنعت را در دانشگاه رفع کنیم، این فاصله کاهش پیدا میکند و آمیختگی ایجاد میشود. در این راستا باید اولویتهای مورد نیاز کشور به دانشگاهها به خصوص دانشگاههای کاربردی و مهارتی سپرده شود.
مدیرکل امور پژوهشی دانشگاه فنی و حرفهای ادامه داد: کشورهای صنعتی و پیشرفته اعتقاد دارند که طرحهای پژوهشی و پایاننامهها میتواند هدفمند و در راستای نیاز جامعه طراحی شود.
به نقل از ایرنا؛ عضو هیئت علمی دانشگاه فنی و حرفهای با بیان اینکه دانشگاهها باید بر اساس محوریت و رسالت مربوطه وظایف خود را انجام دهند، عنوان کرد: نیاز است دانشگاههای حوزه فناوری و هایتک در مرز دانش فعالیت کنند. همچنین بین دانشگاهها بر اساس ماهیت آنها باید تقسیمبندی وظایف و ماموریت صورت گیرد و مقالهها در همان محور ارائه شود.
وی با بیان اینکه یکی از دغدغههای دانشجویان تحصیلات تکمیلی نبود بازار کار لازم است، افزود: دلیل اصلی این موضوع آموزش دروس بنیادین به دانشجویان و مدرکگرایی است. در حالی که آنها باید با پژوهشهای کاربردی و مهارتهای نرم آشنا شوند تا بتوانند به راحتی وارد بازار کار شوند.