سرویس ورزشی-
خوانندگان عزیز و علاقه مندان ورزش می‌دانند که طی هفته‌های اخیر مسئولان ورزش و شخص وزیر ورزش در‌باره موضوع مبارزه با فساد در ورزش صریحا تاکید داشته‌اند و همین چند روز پیش هم معاون قهرمانی در این باره گفت که درمبارزه با فساد در ورزش خط قرمزی وجود ندارد و این مبارزه که تازه آغاز شده است تا آخر ادامه خواهد داشت.
در این میان البته معاونت فرهنگی وزارت ورزش که در این باره باید نقش اصلی را بازی کند کماکان و به روال هفت سال گذشته سکوت و خاموشی پیشه کرده است که مبادا بعضی از دوستان!! ناراحت و گله مند شوند حالا چه بر فرهنگ و ورزش مملکت می‌آید، اصلا مهم نیست!!
 ما به سهم خود خیلی خوشحال هستیم که بالاخره مسئولان اصلی ورزش وارد بحث مبارزه با فساد شدند وخوشحالتر هم از اینکه این آقایان برصوری و نمایشی نبودن این ماجرا تاکید و بر تداوم آن تا آخر اصرار می‌ورزند. البته در این باره علاوه‌بر خوشحالی، حرف‌های دیگری هم هست که در فرصت مناسب اگر عمری باقی بود به آن خواهیم پرداخت. اما عجالتا به دو نکته بسنده می‌کنیم. یکی اینکه ‌ای‌کاش وزیر محترم و وزارتخانه متبوع ایشان از همان آغاز مسئولیت در ورزش، مبارزه با فساد و قلع و قمع کردن مفسدان را آغاز می‌کردند نه در سال و ماه‌های آخر عمر دولت کنونی.
به گمان ما مبارزه با فساد و برداشتن موانع اشاره شده بزرگترین و مهم‌ترین و حیاتی‌ترین وظیفه مسئولان ورزش است خیلی مهم‌تر از تمرکز بر نتیجه‌گرایی و کسب سهمیه المپیک و رفتن به جام جهانی فوتبال و... که متاسفانه هوش و حواس مسئولان امروز و دیروز ورزش به آن معطوف بوده است.
نکته بعدی اینکه مسئولان ورزش اگر واقعا در مبارزه با فساد و جریانات، مفسد در ورزش جدی هستند مراقب باشند که این جریانات به ویژه از طریق نفوذ، عزم و اراده دیر به کار افتاده آنها را در مبارزه با فساد سست نکند و به انحراف نکشاند و...