بر اساس اطلاعات ثبت شده توسط مرکز آمار ایران، شاخص عمده بازار کار در بهار سال ۹۹ نرخ بیکاری به 9/8 درصد رسید که حکایت از کاهش 1/1 درصدی نسبت به مدت مشابه سال ۹۸ دارد.
بر اساس این اطلاعات، مشارکت اقتصادی در بهار امسال نسبت به بهار سال ۹۸ بالغ بر یک میلیون و ۹۹۲ هزار و ۶۸۵ نفر کاهش یافته است.
این کاهش بیکاری علامت خوبی نیست
اما چرا در شرایطی که به علت بحران کرونا، بسیاری از کسب ‌وکارها در کشور خوابیده و تعدیل نیروی گسترده‌ای رخ داده، مرکز آمار اعلام کرده است که در فصل بهار امسال که اوج شیوع کرونا بود، نرخ بیکاری نه تنها زیاد نشده بلکه به پایین‌ترین سطح شش سال گذشته رسیده است؟ پاسخ به این ابهام در شیوه محاسبه نرخ بیکاری نهفته است.
در همین رابطه، رئیس مرکز آمار ایران  با اشاره به علل کاهش نرخ بیکاری در بهار 99 توضیح داد: کاهش نرخ بیکاری همیشه به معنای بهبود وضعیت بازار کار نیست. اگر کاهش نرخ بیکاری همراه با افزایش نرخ مشارکت و نسبت اشتغال باشد، وضعیت بهبودیافته که البته این طور نبوده است. جواد حسین‌زاده در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس در پاسخ به این سوال که علت کاهش نرخ بیکاری فصل بهار با توجه به شرایط اقتصادی و بیماری کرونا چیست؟ اظهارداشت: نرخ بیکاری از تقسیم جمعیت بیکار جویای کار بر جمعیت فعال (مجموع بیکاران جویای کار و شاغلین) حاصل می شود. در فصل بهار با تغییر وضعیت بخشی از جمعیت بیکار جویای کار به جمعیت غیرفعال (بیکارانی که جویای کار نیستند) مواجه شدیم که این امر در تشدید کاهش نرخ بیکاری بسیار موثر بوده است.
وی عمده‌ترین علت این تغییر وضعیت را شیوع بیماری کووید ۱۹ و اثرات آن بر بازار کار کشور دانست و افزود: در فصل بهار دو میلیون و ۷۶۰ هزار نفر به جمعیت غیرفعال افزوده شده است. به گونه ای که به ترتیب 14/8 و 37/2 درصد، جمعیت شاغلان و بیکاران نسبت به مدت مشابه سال ۹۸ به جمعیت غیرفعال پیوسته‌اند.
به گفته این مقام مسئول، بخشی از بیکاران که مدتی دنبال کار بوده اما شغلی پیدا نکرده‌اند و در این فصل دنبال کار نرفته اند که شاید یک بخش عمده به دلیل شیوع کرونا بوده تا موقتا به دنبال کار نگردند. بخشی از شاغلان نیز به دلیل آنکه شغلشان متأثر از کرونا شده نیز موقتا از بازار کار خارج شده‌اند تا وضعیت مشخص شود.