«اگر خداوند مجازات مردم بدکار را سریعاً و (در این جهان انجام دهد و) همان طور که آنها در به دست آوردن نعمت و خیر و نیکی عجله دارند (مثل آنها) در مجازاتشان عجله کند، عمر همگی به پایان می‌رسد (و اثری از آنها باقی نمی‌ماند. ولی بخاطر اینکه به خود آیند و توبه کنند و اختیار از آنها سلب نشود،‌ خداوند از مجازات فوری و شتابزده آنها خودداری می‌کند و در مجازات آن عده از) کسانی که به رستاخیز و ملاقات ما ندارند (همین مقدار بس) که ما آنها را به حال خود رها می‌کنیم (و عنایات خود را از آنها قطع می‌کنیم) تا در طغیانشان حیران و سرگردان شوند (نه حق را از باطل بشناسند و نه راه را از چاه تشخیص بدهند و قدرت تشخیص را به کلی از دست بدهند)».
یونس- 11