«آنان (منافقان) همانند کسی هستند که آتشی افروخته (تا در بیابان تاریک، راه خود را پیدا کند) ولی هنگامی که آتش اطراف او را روشن ساخت، خداوند (طوفانی می‌فرستد و) آن را خاموش می‌کند، و در تاریکی‌های وحشتناکی که چشم کار نمی‌کند، آنها را رها می‌سازد»
«آنان (منافقان) کران، گنگان و کورانند، لذا (از راه خطا) باز نمی‌گردند.»                          بقره- آیات 17 و18