امام باقر(ع) به جابر فرمود: بدان که تو دوست و پیر و یار ما شمرده نخواهی شد مگر اینکه اگر تمام همشهری‌هایت جمع شوند و بگویند: تو مرد بدی هستی، این سخن تو را محزون و ناراحت نسازد، و چنانچه گفتند: تو مرد خوبی هستی، تو را مسرور و خوشحال نکند.
پس در چنین مواقعی نفس خود را به کتاب خداوند «قرآن مجید» عرضه ‌دار و ببین اگر پوینده راه قرآن هستی و در آنچه زهد و بی‌رغبتی خواسته، زاهد و پارسایی، و در آنچه از تو خواسته، بدان مایل و راغب باشی، و از آنچه بیم داده و ترسانده بیمناک و ترسان باشی، در این صورت ثابت و پابرجا باش و تو را مژده باد! که بی‌شک از آن سخنان که درباره‌ات گفته‌اند و می‌گویند هیچ زیانی به تو نخواهد رسید. و چنانچه از قرآن دور و جدا هستی، پس دیگر به خود بالیدن و مغرورشدن برای چیست؟
ــــــــــــــــــــــــــــــ
1- بحارالانوار،ج 75، ص162