توجه به هشدارهای غریق نجات در سفرهای ساحلی- بخش پایانی
جدیگرفتن هشدارهای ساحلی برای فرار از غرقشدگی
گروه گزارش
شنا در دریا و رودخانهها نیاز به مهارت و قدرت بیشتری نسبت به شناکردن در استخر دارد. شناگران وقتی با امواج و جریان آب قوی روبهرو می شوند با آن به مقابله میپردازند که در اغلب موارد اگر افراد از قدرت و مهارت کافی برخوردار باشند و نکات ایمنی را رعایت کنند به سلامت به ساحل خواهند رسید در غیر اینصورت متأسفانه با حوادث ناگواری مواجه می شوند.
در ایران غرقشدگی یکی از عواملی است که سلامت افراد را تهدید میکند که با شناخت این عوام خطرساز میتوان از آن پیشگیری کرد و البته نظارت و کنترل خانوادهها در سنین نوجوانی و جوانی و اجتناب از رفتارهای پرخطر در رعایت نکات ایمنی در حین کار در کنار آب میتواند این مشکل را مهار کند.
توجه به هشدارها
گاهاً دیده می شود که افراد بدون توجه به علائم هشداری در مناطق ممنوعه اقدام به شناکردن میکنند. این افراد بهخاطر اطمینان از تبحر در شناکردن و اعتماد بهنفس کاذب، به این علائم توجهی نکرده و به این ترتیب، شاهد هستیم که 80 درصد غرقشدگان در سواحل کشور را شناگرانی تشکیل میدهند که یا به شکل حرفهای و یا با حداقل آموزشهای مقدماتی اقدام به شناکردن میکنند و متأسفانه با اینچنین حوادثی مواجه شدهاند.
«بهمن پرورش» نجات غریق با سابقه کرمانشاهی که تجارب فراوانی در سراسر دنیا در این ارتباط داشته در گفتوگو با گزارشگر کیهان میگوید: «از موضوعاتی که بسیار حائز اهمیت است این است که اگر شاهد غرقشدن فردی بودید و شناگر حرفهای نیستید هرگز اقدام به نجات نکنید. بنده طی این 20 سال حدود 50 نفر را در عملیاتهای مختلف بهصورت جفتی در آوردم.
بهعنوان مثال در اصفهان یک نفر در حال غرقشدن بوده، دوست او برای نجات جانش رفته که متأسفانه نفر اول، نفر دوم را غرق کرده، در آذربایجان غربی در یک عملیات 6 نفر از اعضای خانوادهای را از آب درآوردم که یکدیگر را غرق کرده بودند به نیت نجات جان همدیگر و یا در یک عملیات برای درآوردن یک لنگه دمپایی از آب یکی از برادرها به داخل آب رفته که متأسفانه در حال غرقشدن بوده که برادر بزرگتر به قصد نجات جان او به داخل آب میرود که او هم غرق میشود و به همین ترتیب در آن عملیات 4 برادر برای نجات جان یکدیگر همگی جان خود را از دست دادند.»
وی ادامه میدهد: «افرادی که بهعنوان نجات غریق دورههایی را میگذرانند گاهی به سختی در استخرها افراد را نجات میدهند چه انتظاری است از کسی که هیچ تخصصی در اینکار ندارد برای نجات جان دیگری داخل آب میرود و متأسفانه خودش هم به کام مرگ میرود. بهتر است در چنین مواقعی با یک طناب یا یک شناور یا یک 20 لیتری و یا یک چوب دستی اینکار را انجام بدهید و الا، رفتن به سمت فرد غریق یعنی مرگ صددرصد.»
پرورش در خصوص انتظار مردم از غریق نجاتها و یا مسئولین در خصوص کنترل و مهار غرقشدگی میگوید: «یکی از دلایل غرقشدگی در آبهای آزاد نجات غریقهاست. چرا که افراد با اطمینان از حضور آنها وارد آب میشوند و متأسفانه غرق میشوند، و البته هیچ بار مسئولیتی برای نجات غریق ندارد. چطور ممکن است یک ناجی 100 متر مسافت را شنا کند، به فرد درحال غرقشدن برسد و او را نجات دهد و مجدد 100 متر را به همراه او برگردد. در کل امکان نظارت مستقیم بر حضور افراد و شناکردن در رودخانهها و سدها وجود ندارد و فقط مردم با آگاهی از میزان توانایی و رعایت کامل مسائل ایمنی وارد آب شوند و درک کاملی از تفاوت شناکردن در استخر با شناکردن در آبهای دریا و رودخانه داشته باشند.»
وی همچنین میافزاید: «بنده طی یک عملیات در آبشار بیشه 3 غریق را از آب بیرون آوردم که همزمان در ایام مختلف 3 نفر دیگر غرق شدند که بنده درخواست یک گشت انتظامی یا کانکس یا ممنوعیت قانونی را خدمت مسئولین ارائه دادم تا شاهد این اتفاقات نباشیم. زیرا آنجا یک قطب گردشگری در استان لرستان است با وجود 8 غریقی که از استانهای مختلف داشتیم این چه جاذبهای دارد غیر از دافعه! ضمن اینکه نیمی از آنها هنوز جسدشان پیدا نشدهاند. از جمله افرادی که متاسفانه جزو غرقشدگان بودند در آبشار بیشه میتوان به امیر ملک از استان گلستان، سیدرضا مبلغ از قم، سیدرضا یوسفزاده از بروجرد، حسین عظیمی از کبودرآهنگ، سامان رحیمی از ازنا و عزتالله از تربت جام و دیگرانی که همگی غرق شدند. تنها عامل بازدارنده جهت مهار این فاجعه ممنوعیت شنا کردن در این آبشار است.»
وی تصریح میکند: «از دلایل مهم غرق شدن افراد در این آبشار عدم آگاهی از جریان آب و شرایط آن است. افرادی که محلی هستند در قسمت پایین آبشار و با رعایت مسائل ایمنی شنا میکنند اما گردشگران بر اثر عدم آگاهی از جریان آب به همراه جریان به پایین آبشار میروند و در مهلکهای که شبیه به گرداب است گرفتار شده و به کام مرگ میروند.
بنابراین شناخت آب بسیار اهمیت دارد به طوری که سیل در استان لرستان با آن عظمت 3 کشته داشت اما ناآگاهی از جریان آب و بیاحتیاطی در آبشار بیشه در این فصل 8 غریق را به دنبال داشت.»
«بهمن پرورش» با بیان اینکه تاکنون به خطوط مرزی 8 کشور جهان، 25 استان بزرگ کشور و 110 شهر ایران بارها تا سر حد مرگ امدادرسانی کرده است، خدمت صادقانه خود را بدون هیچگونه هزینهای اعلام میدارد.
رودخانهها در صدر حوادث
ناشی از غرقشدگی
با توجه به اینکه در بسیاری از مناطق ساحلی کشور جهت رفاه حال هموطنان و گردشگران تدابیر ایمنی و محلهایی تداعی شده جهت شنا کردن، لازم است مسافران و گردشگران محترم با رعایت نکات ایمنی و اصول اولیه شنا کردن اقدام نمایند و حتیالامکان خانوادهها نظارت و کنترل کافی را بر اعضای خانواده و فرزندان خود داشته باشند چرا که دریا و رودخانه برخلاف ظاهر آرام، بسیار خطرناک هستند.
«پیرحسین کولیوند» رئیس سازمان اورژانس کشور با اشاره به غرقشدگی 636 نفر در محیطهای آبی، از ابتدای فروردین ماه تا 21 تیرماه سال جاری در 31 استان کشور خبر میدهد و میگوید: «رودخانهها در صدر حوادث ناشی از غرقشدگی قرار دارند. در طی 114 روز و از مجموع 636 غریق از نظر تفکیک مکانی، 240 نفر معادل 38 درصد از کل غریقها در رودخانهها، 14 درصد در سایر محیطهای آبی شامل؛ حوض، جوی، آب انبار و غیره، 11 درصد در دریاچه پشت سد، 19 درصد در دریا، 9 درصد در استخر کشاورزی، 6 درصد در کانال آب و 3 درصد در استخر شنا غرق شدند.»
وی میافزاید: «از ابتدای فروردین ماه تا 21 تیرماه سال جاری، استانهای مازندران، آذربایجان غربی و تهران در صدر بیشترین حوادث ناشی از غرقشدگی هستند و در طول این ایام بیشترین غرقشدگی به ترتیب استانهای مازندران، با 103 نفر، آذربایجان غربی با 43 نفر و تهران با 41 نفر اختصاص دارد. بیشترین فوتی نیز به ترتیب به مازندران با 42 نفر، گیلان با 29 نفر و استانهای سیستان و بلوچستان و چهارمحال و بختیاری با 23 نفر، اختصاص دارد.»
کولیوند در ادامه میگوید: «بیشترین حوادث ناشی از غرقشدگی در 13 اردیبهشت با 27 مورد، 7 تیر با 23 مورد و 21 تیر با 21 مورد به ثبت رسیده است و در این مدت بیشترین فوتی ناشی از غرقشدگی به ترتیب در روزهای 14 تیر با 16 نفر، 13 اردیبهشت با 15 نفر و 14 خرداد و 7 تیر با 12 نفر اتفاق افتاده است.»
«داوود رجبی» معاون امداد و نجات هلال احمر البرز با اشاره به اینکه بیشتر غرقشدگیها در آب رودخانهها و دریاها در فصل تابستان اتفاق میافتد، میگوید: «تابستان به خاطر گرمی هوا مردم بیشتر برای شنا و تفریح اقدام به شنا در دریا و رودخانهها میکنند و همین امر، گاه حوادث ناگواری را در پی دارد. از ابتدای تابستان تاکنون 2 نفر در رودخانه طالقان و یک نفر در رودخانه کرج به دلیل غرقشدگی جان خود را از دست دادند.»
وی همچنین اظهار میدارد: «از آنجایی که وضعیت دبی و عمق رودخانهها قابل پیشبینی نیست، مردم برای لحظاتی تفریح جان خود را به خطر نیندازند و حتی اگر شنا بلد هستند ریسک نکنند.»
معاون امداد و نجات هلال احمر استان البرز به شهروندان توصیه میکند: «قبل از اقدام به شنا به علایم و هشدارهای موجود در محل توجه کنند.»
استقرار ناجیان غریق در سواحل شمالی کشور
بیشترین خطر در کنار ساحل احتمال غرق شدن بعد از ورود به آب برای شنا کردن است. پس حضور و کنترل شرایط توسط نجات غریقان امری ضروری و مهم است و توصیه میشود افراد در نزدیکی محوطه کنترل نجات غریقان شنا کنند.
«ایلخان نوری» رئیس فدراسیون نجات غریق در رابطه با کاهش غریق و جلوگیری از بروز حوادث در سواحل شمالی میگوید: «در استان مازندران با 330 کیلومتر خط ساحلی از 3 هزار ناجی غریق، 1700 ناجی مستقر میشوند و بقیه ناجیان نیز در استانهای گیلان و گلستان مستقر خواهند شد.»
وی ادامه میدهد: «چون طرحهای شنا، در مناطقی از نوار ساحلی شمال اجرا نمیشود، مردم تقریبا در خط ساحلی اقدام به شنا میکنند و از این رو ناجیان علاوه بر مکانهای امن شنا، در جاهایی که مردم برای شنا حضور دارند نیز مستقر میشوند.»
رئیس فدراسیون نجات غریق با اشاره به ساماندهی ناجیان غریق میافزاید: «ناجیان غریق امسال با لباس متحدالشکل، آموزشهای پیشرفته و به صورت مستمر در مناطق شنا حضور دارند.»
ایلخان نوری درباره اجرای طرحهای نجات غریق در رودخانههای دائمی و پشت سدها نیز میگوید: «در استان خوزستان متاسفانه تعداد زیادی از شناگران در کارون غرق میشوند و با توجه به این موضوع ناجیان غریق در کنارههای کارون حضور دارند، علاوه بر این در مسیر رودخانه کارون تعدادی استخر مصنوعی و حوضچههای شنا ساخته شدهاند تا مردم در این استخرها شنا کنند.»
وی به موضوع دستمزد ناجیان غریق هم اشاره میکند و خواستار توجه بیشتر به حقوق و دستمزد آنها میشود.