خسارت‌های برجام کم بوده که وعده تمدید محدودیت‌های آن را می‌دهید؟
اظهارات وزیر خارجه در مصاحبه با رسانه‌های آمریکایی، خلاف تعهدات موقت ایران در برجام است. ظریف در این گفت‌وگو خواستار برداشتن تحریم‌های آمریکا در ازای تصویب دائمی کردن نظارت‌های مربوط به پروتکل الحاقی ان‌پی‌تی توسط ایران شده است.
وی در نیویورک در پاسخ به سؤالی درباره پیشنهاد نظارت دائمی بر تأسیسات هسته‌ای در صورت لغو دائمی تحریم‌ها گفت: چیزی که من پیشنهاد دادم این بود که اگر آقای ترامپ در این موضوع جدی است که توافق حاصله را به تأیید کنگره می‌رساند، یک پیش‌بینی در توافق فعلی وجود دارد که در سال 2023 ما گمان می‌کنیم که پروتکل الحاقی را که از ما تقاضا می‌کند که همه تأسیسات خود را برای همیشه تحت نظارت سازمان ملل متحد قرار دهیم، به تصویب برسد.
وی ادامه داد: او (ترامپ) گفته است که نگران بند غروب آفتاب و مدت توافق است؛ (در صورت تصویب پروتکل الحاقی)، برای همیشه خواهد بود؛ نه حتی برای 100 سال، بلکه به طور دائمی خواهد بود. البته این اقدام، نیازمند این است که آمریکا تحریم‌های خود را از طریق تصویب کنگره برای همیشه لغو کند.
ظریف یادآور شد: این چشم‌اندازی است که ما درباره آن مذاکره کردیم. اگر او می‌خواهد که کار بهتری انجام دهد، می‌تواند از همین الان برای این چشم‌انداز اقدام کند و مطمئن شود که ایران سلاح اتمی تولید نخواهد کرد.
اظهارات ظریف مبنی بر تصویب پروتکل الحاقی در ازای برداشتن تحریم‌ها در حالی است که لغو تحریم‌ها، جزو تعهدات آمریکا در توافق هسته‌ای (برجام) است و ایران نباید امتیاز تازه‌ای در ازای وعده نسیه بدهد. نکته مهم در این میان است که به تجربه تاریخ، تعهدات هسته‌ای آسان پذیرفته می‌شود اما هنگام بدعهدی طرف مقابل، این طرف اراده کافی برای اقدام متقابل و متقارن وجود ندارد. ضمن اینکه در دنیا چنین القا می‌شود که ایران در حال ارتکاب یک بی‌قانونی بزرگ است.(!)
ارائه پیشنهاد رسمی و سخت‌تر کردن نظارت‌های هسته‌ای بر ایران در حالی که تمام تعهدات طرف آمریکایی و اروپایی نقض شده، این پیغام را با خود دارد که طرف قاطعیت لازم در ایستادن پای خطوط قرمز و حقوق خود در توافق را ندارد.
در همین حال وندی شرمن معاون وزیر خارجه در دولت اوباما و عضو تیم مذاکره‌کننده آمریکایی گفت: پیشنهاد تصویب پروتکل الحاقی و دائمی شدن بند غروب از سوی وزیر خارجه ایران، گامی بسیار مهم در توافق هسته‌ای و رفع تحریم‌های آمریکا خواهد بود. وندی شرمن گفت: اگر ایران به دنبال یک حرکت جدی است؛ این پیشنهاد اخیر موثر خواهد بود و گامی بسیار مهم در فروکش کردن تنش‌ها و حذف تحریم‌های آمریکا علیه ایران خواهد بود. شرمن همان کسی است که مدعی شده بود فریبکاری در ژن ایرانی‌هاست. اما گذشت زمان ثابت کرد این صفت، بیش از هر کسی، زیبنده خود و هم‌قطارانش در آمریکاست.

واشنگتن‌پست: وضعیت پنتاگون به‌هم ریخته و فاجعه‌آمیز است
یک روزنامه آمریکایی در گزارشی تأکید کرد نابسامانی و آشفتگی سراسر پنتاگون را فراگرفته است.
واشنگتن‌پست به قلم گای اسنادگراس (فرمانده بازنشسته نیروی دریایی و نویسنده متن سخنرانی‌های جیمز ماتیس وزیر مستعفی دفاع) می‌نویسد: تحولات اخیر مرتبط با ایران از جمله هدف گرفته شدن یک هواپیمای بدون سرنشین آمریکا توسط ایران شرایط تنش‌آمیز در خاورمیانه را تشدید کرده است، اما ایران مسأله‌ای نیست که شب‌ها خواب از چشم نیروهای نظامی آمریکا برباید. تهدیدهای کره شمالی به از سرگیری آزمایش‌های موشک‌های بالستیک هم چندان مسأله مهمی نیست. حتی تلاش‌های چین برای نظامی‌سازی دریای چین جنوبی هم که به آرامی توازن در منطقه اقیانوس هند را برهم می‌زند، می‌توان نادیده گرفت. اقدامات روسیه در زمینه تسلیحاتی هم به اندازه آنچه در داخل پنتاگون درحال وقوع است، اهمیت ندارد. پنتاگون با یک مسئله خیلی بزرگ‌تر از موارد یادشده مواجه است و دلیل آن هم نبود رهبری است.
پنتاگون هفت ماه است وزیری که مورد تأیید سنا قرار گرفته باشد، در صدر فرماندهی خود ندارد. مارک اسپر، نامزد جدید ترامپ برای این جایگاه، دومین کسی بود که به‌عنوان وزیر دفاع موقت فعالیت می‌کند.
خلاء قدرت در صدر وزارت دفاع تشدید شده است. «سی‌ان‌ان» اوایل ماه جاری میلادی افشا کرد که 19 سمت ارشد در پنتاگون، یا خالی است یا یک مقام موقت در آن پست فعالیت می‌کند. وضعیت در ارتباط با فرماندهان سطح پایین‌تر نیز همین‌طور است. افرادی که در پنتاگون کار می‌کنند از یک وضعیت نابسامان در وزارت دفاع سخن می‌گویند که در آن هیچ کسی از اولویت‌های بلندمدت نیروهای نظامی خبری ندارد. وضعیت فاجعه‌آمیز است.
حتی در عادی‌ترین شرایط هم، یک هفته بدون وزیر دفاع می‌تواند حاکی از خلأ خطرناک رهبری در پنتاگون باشد. اما اکنون این پست برای بیش از شش ماه است که خالی است و این خلأ رهبری به مسأله‌ای سیستماتیک تبدیل شده است. این شرایط امنیتی آشفته، به دشمنان ایالات متحده جسارت بخشیده، متحدان آن را نگران کرده و توانایی وزارت دفاع را در ابقای افراد با استعداد مورد نیاز برای سلامت بلندمدت ارتش از بین برده است.

راه‌اندازی سامانه ‌اشتغال به جای ایجاد ‌اشتغال برای بیکاران
احیای مجدد خرج‌های دولت، علاج مشکل بیکاری و کاهش‌ اشتغال نیست.
روزنامه اعتماد در این‌باره نوشت: مردان دولت یازدهم و دوازدهم برای عبور از بحران بیکاری، وعده ایجاد سالانه یک میلیون و 33 هزار شغل جدید می‌دادند اما آمارهای رسمی ارائه شده از سوی مرکز آمار نشان می‌دهد در سال گذشته تنها ۴۶۳ هزار و ۹۲۸ فرصت شغلی ایجاد شده و هنوز میزان تحقق وعده‌های مسئولان در زمینه ‌اشتغالزایی به ۵۰ درصد هم نرسیده است.
اگرچه سامانه ‌اشتغال به‌عنوان یک طرح می‌تواند برخی مسائل و مشکلات ‌اشتغال را حل کند و اگرچه تلاش‌های زیادی برای تولید ‌اشتغال صورت گرفته است اما نرسیدن به هدف‌گذاری‌هایی که برای ‌اشتغالزایی صورت گرفته بدون تردید بیانگر این واقعیت است که برای عبور از این معضل باید طرحی نو در انداخت تا بتوان به مقابله با پدیده اقتصادی-‌ اجتماعی بیکاری پرداخت اما طرح‌هایی که این روزها برای ساماندهی بازار فرصت‌های شغلی ارایه می‌شود رنگ و بوی تازگی ندارد.
این روزها شاید جدیدترین اخبار حوزه کار، مربوط به تعیین روز دقیق راه‌اندازی سامانه ‌اشتغال باشد که با فعال شدن آن تمامی ایرانیانی که کار می‌کنند در این سامانه ثبت‌نام کرده و صاحب کدشناسایی شغلی می‌شوند.
بررسی آرشیو اخبار نشان می‌دهد که این خبر را نمی‌توان طرحی جدید برای ایجاد فرصت‌های شغلی جدید به حساب آورد زیرا برای نخستین‌بار راه‌اندازی سامانه در بهمن سال ۹۶ از سوی علی ربیعی وزیر سابق تعاون، کار و رفاه اجتماعی مطرح شد و حالا معاون توسعه ‌اشتغال و کارآفرینی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به دنبال اجرای آن است. در شرایطی که مهیا شدن یک فرصت شغلی برای افراد جویای کار جزو اولویت‌ها است و هنوز حتی نیمی از وعده‌های ایجاد ‌اشتغالزایی مردان دولت محقق نشده، بخشی از آمارهایی که در قالب فرصت‌های شغلی جدید ارائه می‌شود ناشی از قرار دادن یک ساعت کار در هفته و مشاغل کاذب در آمار ‌اشتغال است.
علی شریعتی، فعال اقتصادی، درباره ضرورت ایجاد سامانه ‌اشتغال می‌گوید: رونمایی از طرح‌هایی نظیر سامانه ‌اشتغال و چانه‌زنی برسر زمان افتتاح این سؤال را در اذهان ایجاد می‌کند که آیا وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به وظایف قانونی خود در زمینه ‌اشتغالزایی عمل کرده است که حالا به سراغ اجرای اقدامات فرعی و ثانویه رفته است؟
آیا ضرورت دارد تا سامانه‌ اشتغال راه‌اندازی شود و آیا راه‌اندازی این سامانه می‌تواند به ایجاد فرصت‌های شغلی جدید کمک کرده و از آمار بیکاران بکاهد؟
او با انتقاد از اینکه در سال‌های اخیر وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی اقدام به ایجاد سامانه‌های مشابه در حوزه ‌اشتغالزایی کرده، تصریح می‌کند: پیش از اجرای هر طرحی باید مشخص شود که طرح تا چه میزان می‌تواند فرصت‌های شغلی ایجاد کند و اجرای آنچه ضرورتی در حوزه ‌اشتغال دارد اما تاکنون در اجرای طرح‌های مشابه به این سؤالات از سوی مسئولان پاسخ داده نشده است.
شریعتی «اشتغالزایی» و «حمایت از کارآفرینان» را جزو وظایف اصلی و واجب وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی دانسته و خاطرنشان می‌کند: بررسی عملکرد بخش دولتی در حوزه‌ اشتغال این نکته را متبادر می‌کند اولویت‌ها در این بخش فراموش شده است. حداقل کاری که دولت می‌تواند انجام دهد، کاهش دردسرهای فضای کسب و کار است.

طرح فریز در مقابل فریز کلاهبردارانه و خدمت به آمریکاست
طرح فریبکارانه فرانسه مبنی بر «فریز در مقابل فریز» در واقع برای مهار و فریزکردن ایران است.
روزنامه جام‌جم در این زمینه نوشت: در روزهای اخیر، خبرهایی از طرح «انجماد در برابر انجماد» یا «توقف در برابر توقف» شنیده می‌شود. برخی رسانه‌ها ادعا کرده‌اند فرانسه طرحی را پیگیری می‌کند که براساس آن، ایران کاهش تعهدات برجامی خود را متوقف کند و در مقابل، آمریکا هم برخی معافیت‌های نفتی ایران را به‌صورت موقت دوباره احیا کند تا مذاکرات با ایران به جریان بیفتد.
همین که زمزمه‌هایی از توقف و انجماد تحریم‌ها شنیده می‌شود، نشان می‌دهد کاهش تعهدات برجامی در مسیر صحیحی انجام شده است و دولت باید در همین مسیر با سرعت بیشتری حرکت کند. پیش از این بسیاری از موافقان برجام ادعا می‌کردند در صورت کاهش تعهدات ایران، طرف مقابل تندتر شده و فشارها را افزایش خواهد داد. اما تلاش کشورهای اروپایی نشان می‌دهد کاهش تعهدات برجامی توسط ایران، موجب واقعی‌تر شدن محاسبات آنان شده و این کشورها  را به تکاپو انداخته است تا بتوانند رضایت ایران را برای توقف در کاهش تعهدات برجامی جلب کنند.
دوم این‌که «انجماد تحریم در سطح کنونی» معنایی ندارد، چرا که سطح کنونی تحریم‌ها، سقف آن است. ایران در شرایطی قرار دارد که تحریم‌های آمریکا تا جای ممکن، اعمال شده و تحریم مهمی برای اعمال‌کردن باقی نمانده است، بنابراین ما در دوران انجماد تحریم‌های آمریکا قرار داریم.
اساساً اعطای معافیت‌های نفتی به کشورهای خریدار نفت ایران در زمانی مطرح می‌شود که طرف آمریکایی به این نتیجه برسد که کشورهای دیگر از تحریم‌ها تبعیت نمی‌کنند یا در آینده نزدیک دیگر تبعیت نخواهند کرد و برای حفظ وجهه تحریم‌ها و عدم فروپاشی ساختار تحریم‌ها، اعلام می‌کند به کشورهای دیگر معافیت داده است.
صفر نشدن فروش نفت ایران در سال‌های 90-91 و همچنین در هفته‌های اخیر مؤید این مدعاست. در شرایطی که تحریم‌های آمریکا اعمال می‌شود، گذر زمان به‌نفع ایران نبوده و برای توازن، لازم است به واسطه کاهش تعهدات هسته‌ای، داشته‌های خود را افزایش دهیم. در چنین شرایطی «انجماد کاهش تعهدات هسته‌ای» به معنای عقب‌نشینی ایران در برابر «هیچ» خواهد بود. تنها انجمادی قابل پذیرش خواهد بود که تحریم‌ها را به شرایط قبل از خروج آمریکا از برجام برگرداند.

بلومبرگ: ایران در مهار اثر تحریم‌ها موفق بوده است
یک شبکه خبری آمریکا تصریح کرد، ایران در مقابله با تحریم‌ها موفق بوده است.
بلومبرگ نوشت: تلاش ایران برای مهار کاهش ارزش پول ملی موفق بوده است.
ارزش پول ایران در بازار در حال بازیابی ارزش خود است این بهبود یک تسکین برای ایرانی‌هایی محسوب می‌شود که شاهد کاهش بیش از 50 درصدی ارزش ریال در پی لغو اعمال مجدد تحریم‌ها بودند. بانک مرکزی ایران در تلاش برای یافتن راه‌هایی به منظور حفاظت از ارزش پول ایران است و اقداماتی در این راستا انجام داده است از جمله ایجاد سامانه ارزی نیما برای فرونشاندن بازار سیاه و کنترل نرخ بهره توسط وام‌دهندگان.
یک تحلیلگر در بانک سرمایه‌گذاری نوین گفت: «به‌نظر می‌رسد سیاست‌های بانک مرکزی برای کنترل بازار ارز و نرخ سود بانک‌ها کمک‌کننده است. تقاضا برای ارز خارجی در مقایسه با سال گذشته کاهش یافته است.»