(بدان ای سالک راه خدا!) «من گرچه (می)‌توانم استقامت کنم و افرادی هم می‌توانند، ولی همه ملت اطمینان نیست که بتواند مستقل باشد، مستقیم باشد. استقامت در امر از (ایجاد) خود امر مشکل‌تر است، چه بسا پیروزی‌هایی که برای یک ملتی پیش می‌آید، برای اینکه استقامت در آن امر که موجود شده است ندارند، سستی می‌کنند، آن پیروزی از دستشان می‌رود»1
آیه «فاستقم کما امرت» در دو جای قرآن آمده یکی در سوره هود (آیه112) و (دیگری) سوره شوری (آیه15) با این تفاوت که در سوره شوری «و من تاب معک» ندارد و پیامبر(ص) نفرمود که سوره شوری مرا پیر کرد بلکه فرمود: «شیبتنی سوره هود بمکان هذه الایه» یعنی سوره هود به خاطر این آیه مرا پیر کرد»2
چون پیامبر(ص) و رهبران الهی در استقامت خودشان مشکلی نمی‌دیدند و ترسی نداشتند، اما همیشه نگران همراهان و پیروان بودند که در ادامه کم نیاورند و مشکلی برای رهبران خود نشوند.
-----------------------------
1- صحیفه امام، ج 13، ص 464
2- همان، ج 16، ص 300