حسین رضائیان
براساس قوانین و اسناد بالادستی، بیش از 60 دستگاه در حوزه حجاب وعفاف و بسط ارزش‌های الهی مسئولیت دارند. اینکه این مجموعه عظیم و مهم تا چه میزان به رسالت خود عمل کرده‌اند را می‌توان در کوچه وخیابان ملاحظه کرد و نیازی به هیچ پژوهش و پیمایشی هم نیست.
در عین حال نمی‌توان و نباید در مقابل هنجارشکنی و نادیده گرفتن ارزش‌های الهی سکوت کرد و بی‌تفاوت بود. نظام اسلامی همانگونه که مسئول معیشت، آزادی و رفاه مردم است، به همان اندازه مسئول هدایت به سوی خیرات و جلوگیری از انحراف از ارزش‌هاست.
در موضوع حجاب، گاه ممکن است شخصی غفلتاً یا از سر بی‌توجهی و تربیت نادرست، در رعایت این ضروری دین کوتاهی کند اما آنچه در مواردی به عنوان کشف حجاب دیده می‌شود، نه یک امر سهوی که حرکتی انتخاب شده و در مغایرت صریح با قانون وشرع و نیازمند برخورد قانونی و محکم است.
در عصر ما، فضای مجازی هم به نشر و توسعه سریع هنجارشکنی‌ها کمک می‌کند و دست‌های توطئه‌گر و هنجار شکن، به سرعت ایمان ناب پاک‌ترین جوانان کشور را هدف می‌گیرند.
در غفلت دستگاه‌های مسئول و زمینه‌سازان فرهنگی، نیروی انتظامی هدف همه مطالبات مردم وخانواده‌های متعهدی شده که نمی‌خواهند هوای شهر و دیارشان آلوده به پلشتی‌ها باشد. پدرها و مادرهای زیادی که نگرانند فرزندشان در سادگی و پاکی دوران جوانی و نوجوانی، از آلودگی‌ها الگو بگیرد و معصومیتش را از دست بدهد.
اما واقعا یک دستگاه می‌تواند بار 65 دستگاه دیگر را بکشد!؟
پاسخ روشن است و لابد معنی آن هم نشستن و تماشا کردن است! بی‌توجه به اینکه ما جمهوری اسلامی هستیم و مردم، این نظام را برای حفظ ارزش‌ها برگزیده‌اند و بدون آن، هیچ چیز معنا ندارد.
اما اگر اراده و ایمان در کار باشد، نشدنی‌ها شدنی می‌شود و یک نفر می‌تواند کار یک جمع را بکند که خداوند وعده داده: «کم من فئهًْ قلیله غلبت فئهًْ کثیرهًْ باذن الله»
ماجرای یک پیامک!
مدتی است طرح امنیت اخلاقی و برخورد با متظاهرین به کشف حجاب از سوی نیروی انتظامی اجرا می‌شود. این طرح به صورتی کاملا هوشمندانه و با بهره‌گیری از تجارب پیشین و در نظر گرفتن ابزار روز، مستقیما به سراغ کسانی می‌رود که در خودروهای خود حجاب را رعایت نکرده و عفت عمومی را جریحه‌دار می‌کنند. سازوکار بسیار خلاقانه طرح خبر از دقت نظر طراحان آن می‌دهد وگواه آن است که هدف، تربیت، آموزش و بهبود فضای زندگی است نه مچ‌گیری و ایضاً اذیت! شرح مختصر روش کار این طرح اینگونه است که یک شبکه امین، آموزش دیده و تحت نظارت دائمی، در سطح شهرهای مختلف، کشف حجاب در خودروها را گزارش می‌کنند. این گزارش‌ها در مرکز پلیس تجمیع و راستی آزمایی می‌شود و پس از اطمینان از صحت آن، یک پیامک برای مالک خودرو ارسال می‌شود. مالک خودرو ممکن است یک مرد باشد، یا کسی که کاملا مقید به مبانی دینی است، اما چون اطلاعات سیستمی براساس مالک است نه براساس سرنشینانی که ممکن است مدام در حال تغییر باشند، چاره‌ای جز ارتباط با مالک باقی نمی‌ماند. در پیامک ارسالی از مالک خواسته می‌شود طی ده روز پس از دریافت پیامک، خود را به یکی از مراکز پلیس برساند. در آنجا مالک متعهد می‌شود که دیگر در خودروی او کشف حجاب تکرار نمی‌شود و اگر چنین شد، پلیس بدون اغماض، قانون را در مورد وی اعمال کند. این خلاصه‌ترین شرح ماجرا بود بدون هیچ کم و زیادی و جز این روند،آنچه گفته می‌شود، قصه‌پردازی است!
اما همین روند مختصر و همین پیامک ساده، دو اثر متفاوت ایجاد می‌کند. در دل مومنین و افراد متعهد، امید ایجاد می‌کند که بالاخره اگر فلان دستگاه و مجموعه کارش را به خوبی انجام نمی‌دهد، نیروی انتظامی پای ارزش‌ها ایستاده و از آن دفاع می‌کند. این پیام در دل پدران و مادران دغدغه‌مند، بذر امید می‌کارد و لبشان را به دعا وا می‌دارد. اما همین پیام در دل‌های بیماری که عفت و اخلاق را نشانه رفته‌اند و می‌کوشند با هنجار شکنی و قبح‌زدایی، مرزهای اخلاق را زیر پا بگذارند، بیم و ترس ایجاد می‌کند و به آنها هشدار می‌دهد که چشمان بیداری، حرکات آنها را زیر نظر دارد و اجازه نمی‌دهد هرکاری که دلشان می‌خواهد انجام دهند.
آیا کار پلیس قانونی است؟!
ممکن است برخی از سر جهل یا از سر عناد، ادعا کنند پلیس حق چنین کاری ندارد و با تمسک نادرست به قانون، اقدام ارزشمند نیروی انتظامی را مخدوش کنند. اما واقعاً قانون درباره بی‌حجابی و کشف حجاب چه می‌گوید؟
قانون مجازات اسلامی در ماده 638 خود تصریح می‌کند: «هر کس علناً در انظار و اماکن عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی نماید علاوه‌بر کیفر عمل به حبس از ده روز تا دو ماه یا تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم می‌گردد و در صورتی که مرتکب عملی شود که نفس آن عمل دارای کیفر نمی‌باشد، ولی عفت عمومی را جریحه‌دار نماید فقط به حبس از ده روز تا دو ماه یا تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم خواهد شد.»
این حکمی عام برای همه جرائم موضوع ماده هست. هرچند همین حکم می‌توانست بی‌حجابی را هم شامل شود، قانونگذار با اهتمام ویژه به حجاب در تبصره همین ماده تصریح کرده‌:
«زنانی که بدون حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی ظاهر شوند به حبس از ده روز تا دو ماه و یا از پنجاه هزار تا پانصد هزار ریال جزای نقدی محکوم خواهند شد.»
بنابر این، نه تنها نمی‌توان اقدام پلیس را غیرقانونی دانست، بلکه باید از دیگر دستگاه‌ها پرسید در برابر این تصریح قانونی چه کرده‌اند و چه کمکی به نیروی انتظامی پیشنهاد کرده‌اند!؟
مخالفان همیشگی حیا و عفت!
از نخستین روزهای اجرای طرح، برخی کوشیدند با هیاهو و دروغ‌پردازی، پلیس را مرعوب و وادار به عقب‌نشینی کنند! مثل همیشه، صدای روباه پیر که از گلوی بی‌بی‌سی صادر می‌شود، به مخالفت با عفت و اخلاق قیام کرد! دویچه وله، من وتو و دیگر رسانه‌های ضد انقلاب، آشکارا نشان دادند که مسئله آنها انقلاب نیست و به دنبال براندازی اخلاق و عفت در جامعه هستند. این موضع‌گیری علیه طرحی که بدون کمترین تنش و جنجال،محترمانه و منطقی به دنبال پالایش فضای زندگی مردم است به خوبی نشان می‌دهد که تیر به هدف خورده و سرمایه‌گذاری دشمن برای دین‌زدایی در جامعه با اقدام خوب ناجا، در معرض نابودی قرار گرفته و طبیعی است که هیاهو کنند، دروغ ببندند و پنجه به روی حقیقت بکشند!
اکنون وقت آن است که همه دستگاه‌های تبلیغی و تصمیم‌گیر کشور، با حمایت همه‌جانبه از این اقدام ارزشمند پلیس، زمینه را برای تعمیم طرح به اماکن عمومی و دیگر نقاط شهر فراهم کنند.