رقابتهای جودو قهرمانی آسیا به مدت سه روز به میزبانی امارات در ابوظبی برگزار شد و تیم ملی کشورمان با ۹ شرکت کننده در بخش مردان توفیقی در کسب مدال نداشت و با یک عنوان پنجمی و دو عنوان هفتمی به کار خود پایان داد.
این نتیجه در واقع ضعیف‌ترین نتیجه جودو ایران در ۲۵ سال گذشته است. آخرین بار تیم ملی جودو در مسابقات ۱۹۹۵ دهلی نو دست خالی رقابتهای آسیایی را ترک کرده بود. اما در ثبت این نتیجه ضعیف نمی‌توان مدیریت فعلی فدراسیون را مقصر دانست. همانگونه که اگر قهرمان آسیا هم می‌شدیم نباید آن را به پای رئیس جدید می‌گذاشتیم. میراسماعیلی با احتساب روزهای تعطیل ابتدای سال نزدیک به یک ماه مسئولیت جودو ایران را قبول کرده و در این مدت تلاش خود را برای آماده سازی تیم ملی به کار گرفت.
سرمربی می دانست چه خبر است!
سرمربی تیم ملی که روز انتخابات و قبل از پایان مجمع از سمت خود استعفا داد و در رقابتهای گرندپری آنتالیا به دنبال کشوری جدید برای عقد قرارداد بود، به خوبی می‌دانست که تیم از فجیره دست خالی به ایران بازمی گردد. شاید به همین خاطر بود که از مسئولیت خود استعفا کرد.
کادر فنی تیم ملی طی دو سال گذشته بیش از ۳۰ تورنمنت بین المللی از جمله گرندپری و گرنداسلم را تجربه کرده است. سعید ملایی، محمد بریمانلو و جواد محجوب به تناوب پای ثابت تمامی این سفرها بودند و هیچ جودوکار دیگری به این رقابتها اعزام نشد.
در همین مسابقات فجیره فتحی‌پور، نیک اقبال، نوری زاده و... مقابل بهترین‌های جهان مبارزات بسیار خوبی را به نمایش گذاشتند و تنها و تنها به کمبود تجربه خود باخته و حذف شدند. اگر در طول دو سال گذشته حداقل دوبار کادر فنی به آنها اعتماد می‌کرد و میدان‌های بزرگ را تجربه می‌کردند، شاید می‌توانستیم در این رقابتها یکی دو برنز کسب کنیم که اگر هم کسب می‌شد، نمی‌توانست دلیلی بر موفقیت آرش و تیم کاری او باشد.
اینکه جودو ایران در مسابقات قهرمانی جهان درخشید و با دو طلا و برنز حاصل تلاش ملایی و بریمانلو (پرورش یافته در طول سالهای قبل)، به کار خود پایان داد و یا در بازی‌های آسیایی با دو نقره و برنز موفقیت خوبی بدست آورد، جای تقدیر دارد و نمی‌توان بی توجه به این موفقیت‌ها بود. ولی آیا همه ضعف‌های جودو ایران پشت این موفقیت‌ها پنهان نشد؟
ملایی همه جودو ایران نیست
بارها به ضعف پشتوانه سازی در جودو ایران اشاره کردیم. ملایی جودوکار قابل و بهترین ۸۱ کیلوگرم دنیاست که استحقاق زیادی برای کسب مدال‌های با ارزشی چون طلای المپیک را دارد. او پرچم جودو ایران را یک بار دیگر در جهان بلند کرد. کار بزرگی در جودو انجام داد، ولی همه جودو ایران نیست. غیبت او در فجیره یک فرصت مناسب برای نمایش ضعف‌ها و کاستی‌های جودو ایران بود و نتایجی که در همین رقابتها بدست آمد به خوبی نشان داد که در این مدت کاری برای تیم ملی انجام نشده است.
مدیریتی که بر پایه سفر در تیم ملی ایران شکل گرفته بود، هر تورنمنتی که صلاح می‌دانستند اعزام می‌شدند بدون آنکه بررسی دقیقی روی رقبا و یا فاصله تورنمنت‌ها داشته باشند و یا حداقل در کنار سه نفر اصلی یک دو جوان را قرار دهند، همین نگاه سفری به اعزام‌ها ثمره‌اش چیزی شد که الان جودو ایران با آن روبروست.
 شرایط تغییر نکند، بدتر می شود
در این میان سعید ملایی، قهرمان جودو جهان اعتقاد دارد اگر شرایط تیم ملی جودو تغییر نکند، این تیم در آینده نتایجی بدتر از پیکارهای قهرمانی آسیا در امارات کسب خواهد کرد.
سعید ملایی درباره غیبتش در مسابقات جودو قهرمانی آسیا اظهار داشت: برای حضور در مسابقات قهرمانی آسیا مقداری آسیب‌دیدگی داشتم و مقداری نیز از شرایط مسابقه به دور بودم. البته در این مدت نیز هیچ تماسی از طرف رئیس فدراسیون جودو با من گرفته نشد و تنها در روز اعزام تیم محمد بلوطی، سرپرست تیم ملی با من تماس گرفت که به ایشان اعلام کردم شرایط حضور در مسابقات را ندارم.
وی تصریح کرد: بلوطی بعد از شنیدن صحبت‌هایم اعلام کرد که حتی اگر شرایط حضور در مسابقات را ندارم، همراه تیم به امارات بروم که به ایشان گفتم دوست ندارم در این وضعیت مالی فدراسیون به عنوان توریست در امارات حاضر شوم و هزینه روی دست فدراسیون بگذارم.
قهرمان جودو جهان در مورد نتایج تیم ملی جودو در مسابقات قهرمانی آسیا گفت: تنها می‌توانم برای بازگشت به نتایج 24 سال قبل افسوس بخورم و باید بررسی کنیم چرا شرایط این‌گونه شده است. باید ببینیم قبل از این مسابقات به کجا رسیده بودیم و بعد از این مسابقات در کجا قرار داریم. اگر شرایط تغییر نکند قطعاً شرایطی بدتر از این را نیز تجربه خواهیم کرد.
با شعار نمی‌شود جلو رفت
ملایی تأکید کرد: تنها با شعار نمی‌شود جلو رفت و باید برنامه‌ریزی در رأس فدراسیون جودو در حد و اندازه جودو ایران و تیم ملی باشد. باید سرمربی در رأس تیم ملی حضور داشته باشد که حرفی برای گفتن داشته و به دنبال منافع خود از حضور در تیم ملی نباشد. نباید جودو تجارت و شغل دوم سرمربی تیم ملی باشد و اگر شرایط دچار تغییرات نشود حتی وضعیت ما از هندوستان و تایلند به عنوان ضعیف‌ترین تیم‌های آسیا هم بدتر خواهد شد.
ملایی به نیاز به حضور مربی خوب در رأس تیم ملی جودو اشاره کرد و گفت: باید کسی در رأس کادر فنی تیم ملی قرار بگیرد که در شأن و شخصیت تیم ملی بوده و رزومه مشخصی داشته باشد. این خصوصیت‌ها باعث خواهد شد بچه‌ها به سرمربی تیم ملی ایمان داشته باشد. در غیر این‌صورت و انتخاب مربیان ضعیف آب را در هاون کوبیدیم.
ملایی در پایان خاطر نشان کرد: از وزیر ورزش خواهش می‌کنم که نگاه ویژه‌ای به جودو داشته باشد و پیگیر وعده‌های رئیس فدراسیون جودو در مجمع انتخاباتی فدراسیون باشد. من هیچ کدورتی با کسی ندارم و همیشه شفاف صحبت کردم. بعد از المپیک ریو نیز با تمام وجود تلاش کردم و به اینکه چه کسی در رأس فدراسیون باشد نیز کاری ندارم.