به گزارش جوان آنلاین، حسین انتظامی که ایده شفافیت در دولت را پیگیری کرده و هر از چندگاهی آمار و ارقام مرتبط با شفاف‌سازی فعالیت‌های زیرمجموعه سازمان را اعلام می‌کند، این بار باید نورافکن شفافیت را به خانه سینما بیندازد؛ خانه‌ای صنفی که محل اجتماع صنوف مختلف سینمایی است و وظیفه‌اش حمایت از فعالان صنف است. خانه سینما و فعالیت آنکه یک بار در دولت اسبق، به خاطر فعالیت‌های سیاسی تا مرز انحلال پیش رفت، اکنون نیازمند نگاه موشکافانه‌ای است.
در یک مورد کوچک گفته شده «بیش از ۲۰۰ نفر از اعضای خانه سینما ماه‌هاست لنگ یک بیمه حداقلی‌اند و مدیرعامل خانه سینما فقط نظاره‌گر است!»، «در ماه‌های گذشته بارها و بارها با گلایه برخی از اعضای صنوف خانه سینما در چرایی عدم رسیدگی به وضعیت بیمه درمانی‌شان روبه‌رو بوده‌ایم و حالا نیز خبر رسیده که بیش از ۲۰۰ نفر از اعضای خانه سینما به رغم تکمیل مدارک نتوانستند بیمه شوند!» مسئولیت بیمه اهالی سینما که بعضاً به جز بیمه مذکور هیچ پشتوانه‌ای در زندگی ندارند، با خانه سینماست.
چرا یک بار رئیس‌سازمان سینمایی از روند بیمه اهالی سینما گزارشی را ارائه نمی‌کند.
در پشت پوسته نازک‌اشرافی در سینما که شامل چند بازیگر، کارگردان و تهیه‌کننده می‌شود که در سال درآمدهای میلیاردی دارند و برایشان صحبت کردن از تورم، فقر و نداری هیچ مفهومی ندارد، هنرمندانی هم هستند که عمرشان را در سینما صرف کرده‌اند و از همه زرق و برق سینما حتی نام و نشانی برایشان باقی نمانده است.