برای کودکان جنگ یمن
  به آسمان می‌پاشد
پرنده پرنده
پرهای سرخ
تنها پناهگاه
آغوش دریاست
آخرین پرنده- ماهی‌ام
با بال هایم
شنا می‌کنم بر امواج
تا به آشیانه‌ای
ساخته نشده
باز گردم!
به خانه می‌آیم...


به خانه می‌آیم
تلویزیون کوچک‌ترین فرزند خانواده
می‌دود و
در گوشم خبرهایی از جنگ می‌دهد
بلندش می‌کنم
می‌گوید آل سعود
موشک‌هایش را چون قند
در چای پدر انداخته
دست به آنتن می‌برم
- چای عراقی
موهای وز‌وزی‌اش را می‌چرخانم
- بمباران یمن
می‌ترسم
می‌زنم شبکه کودک
تا تلویزیون برای خودش بازی کند