(بدان ای سالک راه حق!) اینکه اهل معنا می‌گویند: دنیا کسی فریب داده، ابناء دنیا فریب دنیا را خورده‌اند، پول و ریاست گولشان زده است و... منظورشان ذم حقیقی دنیا و نکوهش حقیقت مادیت نیست. تمام نکوهش‌ها و سرزنش‌ها و حتی لعن و نفرین‌ها که متوجه در و دیوار دنیا موجودات طبیعی و مظاهر دنیوی است، مسامحه است. حتی اینکه مردم عادی می‌گویند: دنیا از من راهزنی کرد، دنیا موجب انحراف من شد، دنیا باعث شد که در شناخت هستی و کمال مطلق و مطلوب حقیقی دچار اشتباه شوم نیز حرف درستی نیست! چون مادیات دل را از انسان نمی‌برد و اختیار کسی را سلب نمی‌کند، بلکه این انسان است که دل به لذات دنیایی می‌سپارد و چشمش را بر روی حقایق هستی می‌بندد. (1)
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
1- رسائل بندگی (حب به دنیا)، آیت‌الله شیخ مجتبی‌ تهرانی(ره)، ص90