در ایام خاص سیاسی و اقتصادی قرار داریم و دوران غریبی را تجربه می کنیم. در ینگه دنیا، ترامپ خط و نشان کشیده و در داخل هم برخی کم لطف و آب به آسیاب دشمن ریز، مردم را در تنگنای قرار داده اند.
در همین ایام، سینمای طنز، مأمن و پناهگاهی شده برای برخی از مردم تا ساعتی را بیخیال مشکلات اقتصادی، خوش باشند و تفریح کنند و شادی مهمان خاطرشان شود.
در این شرایط است که برخی فیلم های طنز  در حال اکران، با اینکه هم در محتوا و هم در فرم، از ضعیف ترین آثار سال های اخیر سینمای ایران به حساب می آیند، رکورد فروش را می‌شکنند.
اما در این شرایط، فیلم «تنگه ابوقریب» بیشترین شباهت را با فضای اقتصادی و سیاسی ما دارد. این فیلم مقاومتی مردانه در برابر هجمه سنگین دشمنی را روایت می کند که با ایثار و ایستادگی مردان مردی از این سرزمین، دشمن وا می‌ماند و ایران اسلامی سرافرازتر از پیش رخ می‌نماید.
«تنگه ابوقریب» از جمله فیلم هایی است که با روایتی مستقیم از برشی کوتاه از حماسه‌های آن دوران، قدرت و ظرفیت فیلم ساختن از گنجینه هشت سال دفاع مقدس را به خوبی نشان می‌دهد. روایتی جاندار، قرص و محکم و البته گزنده و تلخ، و در عین حال سراسر حماسه از جنسی کاملا ایرانی، روایتی که جان می دهد برای آنکه در پرده عریض و طویل سینما شاهدش باشی و اگر مجالی یافتی، بغضی بترکانی و پلکی بارانی کنی.
«تنگه ابوقریب» روایتی است از دوستی‌های رشک برانگیز، شجاعت، عطوفت و مهر، تلخی مظلومیت، آوارگی و دفاع جانانه از حق و حقیقت. دفاع تا سر حد جان از مام میهن و حراست از وجب به وجب کیان ایران اسلامی.تنگه ابوقریب روایتی است از نوجوانانی که در کانال و خاکریزهای دفاع از شرافت و عزت و اقتدار ایران اسلامی، مرد شدند و از همین روست که تاکید می شود این فیلم را خانواده ها با نوجوانان ببینند تا مسیر رشد و تعالی و گام نهادن بر دوره مردانه زیستن را در سینما تجربه کنند.
فیلم «تنگه ابوقریب» ساختاری حرفه ای دارد، روایتی صحیح، بازی هایی گیرا، تصویر و صدای جذاب و مفهومی کاملا ایرانی از دفاع مقدس. مفهومی که در هیچ کجای دنیا جایگزینی مناسب ندارد. این فیلم با دوبله و ترجمه ای مناسب، می تواند سینمای دفاع مقدس را فراتر از مرزهای ایران اسلامی، جهانی کند و دل انسانهای منصف و حق‌جو و عدالت طلب را با خود همراه کند و موجب آشنایی جهانیان با ایران در سالهای جنگ باشد.
بی شک یکی از بهترین معبرها برای جهانی شدن این فیلم و مفاهیم مستتر در آن نیز انتخاب و معرفی فیلم تنگه ابوقریب به عنوان نماینده سینمای ایران در رقابت جایزه اسکار بود که متأسفانه مسئولان سینمایی این مهم را نادیده گرفتند.