به گزارش خبرگزاری فارس ، بهروز علیشیری در پاسخ به اینکه چه میزان از منابع فاینانس امکان جذب دارد و اینکه نگاه مسئولان به آن کار درستی است یا سرمایه‌گذاری مستقیم باید محور جذب سرمایه باشد اظهار کرد: به طور قطع جذب سرمایه‌گذاری مستقیم به دلیل مزایای مطلق آن در قیاس با فاینانس باید در اولویت باشد. اما باید توجه داشت که به موازات مزایای بالای این روش، رقابت برای جذب آن هم بالا است. یکی از پیش شرط‌های این اقدام تشریک مساعی و مشارکت همه نهاد‌های موجود در اقتصاد ملی است.
وی با‌اشاره به اینکه در گذشته 65 درصد سرمایه‌گذاری خارجی مربوط به نفت بوده افزود: حدود 25 تا 30 درصد هم به بخش صنعت مرتبط بود که شامل بنگاه‌های کوچک و متوسط بودند.
این کارشناس اقتصاد بین‌الملل در مورد رفتار امروز دولت نسبت به جذب سرمایه‌گذاری خارجی گفت: باید توجه داشت که جذب سرمایه‌گذاری خارجی آداب، سیاست، پروتکل‌ها و پیش نیاز‌های ضروری خود را می‌خواهد. اینکه فقط از استراتژی دعوت استفاده کنید و بگویید کشور آماده پذیرش سرمایه‌گذاری خارجی است، کافی نیست. اینکه با استراتژی دعوت فرش قرمز پهن کنید جواب نمی‌دهد. در فضای کج و معوج شدن راهبردهای سرمایه‌گذاری، بخش خصوصی هوشیار است و نمی‌آید.
علیشیری ادامه داد: البته در مطالعه اخیری که در مورد قانون مشوق‌های سرمایه‌گذاری خارجی انجام دادیم، نشان داده شد که قانون موجود دارای ضعف و کاستی‌های زیادی است که باید اصلاح شود.
وی با تایید سفر بیش از 200 هیئت خارجی به ایران گفت: از نظر من آنها هیئت‌های حقیقت یاب بودند که هدفشان ارزیابی فضای اولیه اقتصاد ایران بود نه سرمایه‌گذاری! در بهترین حالت آنها به دنبال ساده‌ترین شکل مناسبات اقتصادی یعنی رابطه تجاری و فروش کالا‌های خود رفتند.
این کارشناس اقتصاد بین‌الملل ادامه داد: نگاه کنید چقدر برندهای خارجی فعالیتشان زیاد شد. دوستان در اتاق بازرگانی که عمدتاً طرف مراوده بودند آنها هم انتقاد کردند که خارجی‌ها برای فروش محصولاتشان به ایران آمده‌اند. این کار را در سطح سرمایه‌گذاری خارجی نمی‌بینیم و کار پیمانکاری است که اتفاقاً سرمایه هم وارد کشور می‌کند اما روابط عمیق بوجود نیامد.لذا نباید انتظار داشته باشیم با آمدن چند هیئت معجزه اتفاق بیفتد. اصلا انجام سرمایه‌گذاری خارجی در قالب هیئت‌های بزرگ اتفاق نمی‌افتد! ما هم نباید آدرس غلط بدهیم. اگر انتظار داشته باشیم هیئت‌های خارجی با خودشان کیسه ارز برای سرمایه‌گذاری آورده‌اند، به طنز شبیه است.
علیشیری با بیان اینکه قانون سرمایه‌گذاری ما نه تنها تسهیل‌گر نیست، بلکه دست و پاگیر هم است افزود: بیش از 95 درصد از کشورهای دنیا اصلاً مجوز سرمایه‌گذاری خارجی ندارند. اینکه سرمایه‌گذار طرح بیاورد و ابتدا از دستگاه مربوطه مجوز بگیرد و بعد به سازمان سرمایه‌گذاری خارجی بدهد و مجوز سرمایه‌گذاری خارجی بگیرد، مربوط به سه دهه قبل است. همه کشورها حوزه‌های خاصی مثل حوزه انرژی اتمی، نظامی، پروژه‌های دفاعی و بخش‌های خاصی را در فهرست منفی گنجانیده‌اند که  سرمایه‌گذاری خارجی اجازه ورود به آن حوزه‌ها را ندارد، ولی در بقیه حوزه‌ها آزادند.
علیشیری با انتقاد از تنبیه نشدن شرکت‌هایی مثل پژو گفت: پژو در یک دوره‌ای در ایران بود و رفت. رفتارهای آن روز را هیچ کس نمی‌بیند و این خطرناک است. یعنی اگر پژو آمد و رفت، امروز باید برایش تنبیه گذاشته شود و قرارداد سخت و سفت بسته شود یا اگر عقب‌نشینی کرد برخورد قاطع شود.
این کارشناس اقتصاد بین‌الملل درباره محرمانه بودن قرارداد با خودروسازان فرانسوی گفت: مگر می‌شود قرارداد محرمانه باشد؟! بیش از 60 تا 70 درصد تولید بازار را در اختیار خواهند گرفت. اگر مجددا تحریم‌ رخ داد چه رفتاری خواهند داشت. متن این قرارداد‌ها باید علاوه‌بر آنکه در اختیار مسئولین ذیربط قرار بگیرد در اختیار کارشناسان فنی، مالی و حقوقی هم قرار بگیرد. بحث و بررسی شوند و الگو‌های مناسب رفتاری را برای قرارداد‌های جدید فراهم کنند.