مقامات و مردم میاندوآب در استان آذربایجان غربی نسبت به انتقال آب از این منطقه به تبریز معترض هستند و معتقدند خط دوم برای تأمین آب صنایع و فضای سبز تبریز در نظر گرفته شده که منطقی نیست و به همین علت عملیات لوله‌گذاری خط دوم متوقف شده است. این در حالی است که فاز اول انتقال آب زرینه‌رود به تبریز و 5 شهر آذربایجان شرقی اول شهریور 78 به بهره‌برداری رسید و در طول فعالیت خود، باعث ایجاد دردسرهای فراوان برای مردم تبریز شد و منجر به قطعی آب برای روزهای متمادی در چند سال پیش و مهاجرت موقت بخش زیادی از خانواده‌های تبریز به شهرهای دیگر شد.
گفته می‌شود تاکنون 32 کیلومتر از 108 کیلومتر عملیات لوله‌گذاری خط دوم انتقال آب از سد بوکان اجرا شده است.
این آب، نیاز شهرهای آذرشهر، ایلخچی، گرگان، شبستر، بناب در آذربایجان شرقی و میاندوآب در آذربایجان غربی را تأمین می‌کند. به نظر می‌رسد مسئولان مربوطه بعداز گذشت سالهای طولانی، اکنون بایدجدی‌تر از هر زمان دیگر به فکر تأمین آب آشامیدنی شهر تبریز و دیگر شهرها باشند.
برای تکمیل عملیات اجرایی خط دوم انتقال آب زرینه‌رود به تبریز که در سال 89 آغاز شد 200 میلیون یورو مورد نیاز بود. اهمیت خط دوم بیشتر به‌خاطر بحران آب شربی است که در پی ترکیدگی‌های پی در پی خط اول در تبریز به وجود آمد و به اعتراض عمومی منجر می‌شد. فقدان خط دوم عملاً موجب عدم امکان تعمیرات اساسی و سریع در خط اول در مواقع ترکیدگی لوله‌های انتقال می‌شود. استاندارد عمر این لوله‌ها 30 سال پیش‌بینی شده است ولی تنها 5 سال بعد از آغاز بهره‌برداری‌ها، ترکیدگی و مشکل در این لوله‌ها آغاز شد. انتقال آب زرینه‌رود صرف‌نظر از اهمیت آن در تأمین 60 درصد آب آشامدینی مردم تبریز و 40 درصد شهرهای واقع در مسیر آب، فعالیت پتروشیمی تبریز، نیروگاه حرارتی تبریز، نیروگاه سهند بناب، طرح نفلین سیلیت و شهرک صنعتی شهید سلیمی و چند حوزه دیگر را تضمین می‌کند.
خط آبرسانی زرینه‌رود به تبریز، یکی از بزرگ‌ترین طرح‌های آب‌رسانی خاورمیانه شناخته می‌شود و مطالعات اولیه آن از سال 52 و توسط مشاورین ایرانی و خارجی آغاز شده و قرار بود آب تبریز و شهرهای مجاور را تا سال 75 تأمین کند و پس از آن، به طرح مجددی نیاز بود ولی احداث آن از سال 70 شروع و تا 8 سال بطول انجامید.
خط لوله آبرسانی زرینه‌رود از سد انحرافی نوروز لو در 15 کیلومتری میاندوآب آغاز می‌شود و پس از 180 کیلومتر به تبریز می‌رسد.
انتقال یک قطره آب از محل آب‌گیری تا تبریز در این خط 63 روز به طول می‌کشد. با قطع برق تأسیسات خط انتقال زرینه‌رود آذربایجان غربی فشار آب آشامیدنی در تبریز کاهش می‌یابد. وابستگی 60 درصدی آب آشامیدنی تبریز به آب زرینه‌رود باعث نگرانی مردم تبریز شده است. چندی پیش با افت فشار، آب آشامیدنی تبریز به مدت سه روز در برخی مناطق قطع شد. به منظور رفع این مشکلات ضروری است راهکار اساسی اندیشیده شده و مشکل آب آشامیدنی شهر تبریز برای همیشه برطرف شود.
سعید داور