حسن تفتیان در مورد هم‌گروهی‌اش با بولت در رقابت‌های جهانی، شرایط اعزامش به این مسابقات و... به اظهار نظر پرداخت که گزیده‌ای از صحبت‌های وی در ادامه می‌آید:
 هم‌گروهی با یوسین بولت بهترین خبری بود که در رقابت‌های جهانی شنیدم. تا یک ساعت قبل از رقابت، گروه‌ها مشخص نبود، اما من خیلی علاقه‌مند بودم که با یوسین بولت هم‌گروه شوم و وقتی از مربی‌ام شنیدم که با بولت در یک گروه قرار دارم بسیار خوشحال شدم. در کنار بولت و دونده فرانسوی خیلی انگیزه و انرژی داشتم اما شرایط اعزام اجازه نداد رکورد خوبی به ثبت برسانم و چیزی که خودم و مربی‌ام می‌خواستیم نشد.
* هدف من رسیدن به نیمه نهایی جهانی بود اما نشد. واقعا مسابقه خوبی را پشت سر گذاشتم، در کنار بولت دویدم و خیلی چیزها یاد گرفتم. خوشحالم که بار دیگر در رقابت‌های جهانی حاضر شدم، اما متاسفانه نمی‌توانیم به خاطر یک سری از شرایط فرصت‌های خوب را غنیمت شمریم.
* بعد از کش و قوس‌ زیاد به این رقابت‌ها اعزام شدیم. اصلا مشخص نبود که اعزام می‌شویم یا نه، پاسپورت‌ها نمی‌آمد چندین بار پرواز ما کنسل شد و ما با آخرین پرواز به لندن اعزام شدیم. ساعت 1 بامداد به وقت لندن به محل مسابقه‌ها رسیدیم و کمتر از 3 تا 4 ساعت بیشتر برای استراحت زمان نداشتیم و یکی از دلایلی که ما ایرانی‌ها نتوانستیم نتیجه خوبی بگیریم همین موضوع بود.
* متاسفانه لیگ دوومیدانی کشور هر ساله با کمترین بازدهی برگزار می‌شود. سالیان سال است که این رقابت‌ها با یک یا دو باشگاه واقعی پیگیری شده و این حضور انحصاری باشگاه‌ها تنها به دلیل تداوم سیاست‌های تکراری و قدیمی در برگزاری لیگ‌هاست. به همین دلیل تنها حقوق ورزشکاران ایران نادیده گرفته شده است. به ظاهر تیم‌های زیادی هر ساله شرکت می‌کنند (به اسم 8-9 تیم حاضر می‌شوند) ولی در عمل بر کسی پوشیده نیست که تنها 1 تا 2 تیم خوب که اسم‌شان را می‌توان تیم نامید در رقابت‌ها حاضر می‌شوند.
* اینکه از ورزشکار می‌خواهند با هر مبلغی قرارداد ببندد و صرفا در لیگ حضور داشته باشد شرایط خوبی نیست. این به معنی چشم پوشی از نیازهای سالیانه یک ورزشکار و جانبداری از حضور کمی باشگاه‌هاست. دوومیدانی‌کارها درآمدی ندارند و درآمدشان از راه همین لیگ است. وقتی به ورزشکاران خوب و مطرح، مبالغ پایین پیشنهاد می‌شود رده‌های پایین‌تر جذب این رشته نمی‌شوند و حتی آن‌هایی هم که در این رشته فعالیت می‌کنند کناره‌گیری خواهند کرد. با توجه به اینکه دوومیدانی‌کاران هیچ درآمدی از فدراسیون ندارند و فقط از طریق باشگاه درآمد کسب می‌کنند، امیدوارم با همکاری هر سه طرف مثلث (باشگاه، ورزشکار و فدراسیون) لیگ پویایی را شاهد باشیم. ثمره این اتفاق در وهله اول سبب رشد دوومیدانی ایران خواهد بود. همان طور که والیبال از طریق همین لیگ پویا رشد کرد.