با اشاره به خطرات آمریکا برای پیونگ‌یانگ
نظریه‌پرداز مکتب واقعگرایی: دست کشیدن کره‌شمالی از سلاح اتمی دیوانگی است
مرشایمر از نظریه‌پردازان مکتب واقعگرایی با اشاره به بحران شبه جزیره کره می‌گوید:«با توجه به هدف و علاقه آمریکا به تغییر رژیم کره شمالی، دست کشیدن پیونگ‌یانگ از سلاح‌های اتمی، دیوانگی است.
تنش‌ها در شبه جزیره کره همچنان ادامه دارد و کره شمالی در جدیدترین واکنش خود به تحریم‌های آمریکا، یک موشک قاره‌پیمای دیگر را با موفقیت آزمایش و اعلام کرده که تمام خاک آمریکا در تیررس موشک‌هایش قرار دارد. آمریکایی‌ها هم مدام کره‌شمالی را به براندازی تهدید می‌کنند.
در این بین «جان مرشایمر» استاد دانشگاه شیکاگو و از نظریه‌پردازان مکتب «واقعگرایی تهاجمی» در روابط بین‌الملل در مصاحبه با شبکه «پی‌بی‌اس» به مواضع آمریکا، چین و کره شمالی در این زمینه پرداخته و گفته: «من فکر نمی‌کنم تحریم‌ها بتواند کارساز باشد و دو دلیل برای این موضوع وجود دارد. اولی آن است که کره شمالی از سلاح‌های اتمی‌اش دست نخواهد کشید که اگر چنین بکند، کاری احمقانه خواهد بود چرا که آمریکا منفعت و علاقه‌مندی‌اش در تغییر رژیم است و سلاح‌های اتمی، بازدارنده نهایی در برابر تغییر رژیم است».
به گزارش فارس، «مرشایمر» در ادامه گفته: «شما باید رنج و مشقت بسیار زیادی بر کره شمالی وارد کنید که این کشور را وادار به کنار گذاشتن سلاح‌های اتمی‌اش کنید. چنین کاری واقعا به فشارهای اقتصادی بسیار شدیدی نیاز خواهد داشت و شما این کار را نمی‌توانید بکنید.تا حد زیادی دلیل اینکه شما نمی‌توانید این کار را بکنید آن است که چین اجازه این کار را نخواهد داد. کره شمالی برای چین، یک دارایی حیاتی استراتژیک است و برای چین، این موضوع ضروری است که رژیم کره شمالی بر سر کار باقی بماند و ساقط نشود».
به اعتقاد این نظریه‌پرداز برجسته آمریکایی «ترامپ خواهان آن است که چینی‌ها فشارهای اقتصادی شدیدی روی کره شمالی بیاورند تا انجام آزمایش‌های اتمی را متوقف کند اما چینی‌ها نمی‌توانند این کار را بکنند. دلیل اینکه آنها نمی‌توانند این کار را بکنند آن است که چین نفوذ و تاثیر بسیار کمی روی کره شمالی دارد و کره شمالی هم این موضوع را کاملا می‌داند. وقتی چین روی کره شمالی فشار واردکند، کره شمالی با چین همراهی نمی‌کند. مقامات کره شمالی کاملا این را درک می‌کنند که چینی‌ها به آنها برای بقا نیاز دارند. وقتی کره شمالی به این نکته واقف است، چنین وضعیتی به آنها فضای قابل توجهی برای مانور و اذیت کردن چین می‌دهد.»
«مرشایمر» در پایان نتیجه گرفت: «بیایید فرض کنیم که توانستیم فشارهای بسیار شدید اقتصادی به کره شمالی اعمال کنیم. آیا ما واقعا می‌خواهیم چنین کاری را بکنیم؟ آیا ما واقعا می‌خواهیم یک کشور مجهز به سلاح اتمی به رهبری کیم جونگ اون را در گوشه‌ای گیر بیندازیم؟ آیا این سناریو محتملی نخواهد بود که در صورت چنین کاری، وقتی که آنها درمانده شوند، از سلاح‌های اتمی استفاده کنند؟!»