kayhan.ir

کد خبر: ۱۰۳۵۶۶
تاریخ انتشار : ۲۰ ارديبهشت ۱۳۹۶ - ۲۲:۱۰

حالیا چشم جهانی نگران من و توست(نکته)



حضرت بقیهًْ‌الله‌الاعظم (عج) ذخیره لطف و هدایت الهی برای آخر‌الزمان است. آن حضرت، یک جلوه و لطف رحمانیت دارد  و یک جلوه و لطف رحیمیت که مختص مومنان است. لطف و جلوه عام همان است که فرمودند «لو لا الحجهًْ لساخت الأرض بأهلها؛ اگر حجت الهی نبود، زمين اهلش را فرو مي‌برد و می‌بلعید.»  و  « بیمنه رُزِقَ الوری و بوجوده ثبتت الارض و السماء. از برکت و‌جود اوست که همه خلایق روزی می‌گیرند و زمین و آسمان ثبات یافته است». او سبب پیوند «زمین نیاز» به «ملکوت و برکت  آسمان» است. اما یک ظرفیت لطف خاص هم در وجود مبارک ذخیره الهی نهفته است که مشروط به شرایطی فعلیت پیدا خواهد کرد و 12 قرن است که معطل عمل مدعیان ایمان است. خداوند در آیه 86 سوره هود فرمود «بقیهًْ‌الله خير لكم ان كنتم مؤ‌منين. ذخیره الهی (امام زمان علیه‌السلام) برای شما خیر و بهتر است، اگر مومن باشید»
عبارت « ان‌کنتم مومنین» چندین نوبت دیگر هم در قرآن‌کریم آمده، حاکی از اینکه مومن تن به هر نوع سبک زندگی نمی‌دهد. خداوند چندین نوبت تصریح می‌کند که اگر مومن هستید نباید از دشمن بترسید، بلکه کفر به طاغوت را مقدم بر ایمان به پروردگار و شرط آن معرفی می‌فرماید «فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ یُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ استَمْسَکَ بِالْعُرْوَهًِْ الْوُثْقیَ لاَ انْفِصامَ لَها وَ اللَّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ» (سوره بقره، آیه 256). همچنین فرمود «سست نشوید و غمگین نگردید که شما برترید، اگر ایمان داشته باشید. ولا تَهِنوا وَلا تَحزَنوا وَأَنتُمُ الأَعلَونَ إِن كُنتُم مُؤمِنينَ» (سوره آل‌عمران، آیه 139). مومن در برابر دشمن، احساس سستی؛ و در برابر سختی‌ها و مصائب و محرومیت‌ها، احساس یا ابراز ضعف نمی‌کند، چون خداوند او را عزیز قرار داده است.
مومنین در برابر دشمن حق ندارند احساس ضعف و دعوت به سازش کنند، اگر که حقیقتا مومن هستند: «فلا تَهِنوا وَتَدعوا إِلَى السَّلمِ وَأَنتُمُ الأَعلَونَ وَاللَّهُ مَعَكُم وَلَن يَتِرَكُم أَعمالَكُم. پس هرگز سست نشوید و (دشمنان را) به صلح (ذلّت‌بار) دعوت نکنید در حالی که شما برترید، و خداوند با شماست و چیزی از (ثواب) اعمالتان را کم نمی‌کند» سوره محمد (ص) آیه ۳۵
خداوند متعال همچنین در آیه 175 سوره آل‌عمران، شرط مومن بودن را نهراسیدن از شیاطین معرفی کرد و فرمود «إنَّما ذلِكُمُ الشَّيطانُ يُخَوِّفُ أَولِياءَهُ فَلا تَخافوهُم وَخافونِ إِن كُنتُم مُؤمِنينَ. شیطان همانا منحصرا پیروان خود را (با سخنان و شایعات بی‌اساس،) می‌ترساند. از آنها نترسید و تنها از من بترسید اگر ایمان دارید».
به عبارت دیگر جامعه اسلامی منحصرا زمانی به خیر و لطف خاص حضرت ولی عصر (عج) نائل می‌شود و می‌تواند جامعه ستمدیده بشر را از گوارای عدالت سیراب سازد، که به اقتضائات مومن بودن پایبند باشد و با منطق قرآنی «جهاد کبیر»، صراحتا دست رد به سینه دشمنان و مستکبران بزند. به تعبیر آیه 52 سوره  سوره مبارکه فرقان «فَلا تُطِعِ الكافِرينَ وَجاهِدهُم بِهِ جِهادًا كَبيرًا. بنابر‌این از کافران اطاعت مکن، و بوسیله آن [= قرآن‌] با آنان جهاد بزرگی انجام بده».
خداوند همچنین در آیات اول تا سوم سوره احزاب فرمود « یاَایُّهَا النَّبِیُّ اتَّقِ اللهَ وَ لا تُطِعِ الکفِرینَ و المُنفِقینَ اِنَّ اللهَ کانَ عَلیمًا حکیمًا. وَ اتَّبِع ما یوحی‌ اِلَیکَ مِن رَبِّکَ اِنَّ اللهَ کانَ بِما تَعمَلونَ خَبیرا. وَتَوَكَّل عَلَى اللَّهِ  وَكَفى بِاللَّهِ وَكیلا. ‌ای پیامبر! تقوای الهی پیشه‌کن و از کافران و منافقان اطاعت مکن که خداوند عالم و حکیم است. و از آنچه از سوی پروردگارت به تو وحی می‌شود پیروی کن که خداوند به آنچه انجام می‌دهید آگاه است. و بر خدا توکّل کن، و همین بس که خداوند حافظ و مدافع (انسان) باشد».
****
 12قرن با کم و زیادش به همین روال مومن بودن ِ کج‌دار و مریز! سپری شده است. امروز نوبت ماست. امام عصر (عج) فرمود:
« لَوْ أَنَّ أَشْیاعَنَا وَفَّقَهُمْ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَی اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْیمْنُ بِلِقَائِنَا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعَادَهًُْ بِمُشَاهَدَتِنَا عَلَی حَقِّ الْمَعْرِفَهًْ وَ صِدْقِهَا مِنْهُمْ بِنَا فَمَا یحْبِسُنَا عَنْهُمْ إِلَّا مَا یتَّصِلُ بِنَا مِمَّا نَکرَهُهُ وَ لَا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ.
اگر شیعیان ما که خداوند توفیق طاعتشان دهد، در راه ایفای پیمانی که بر دوش دارند، همدل می‌شدند، میمنت ملاقات ما از ایشان به تأخیر نمی‌افتاد، و سعادت دیدار ما زودتر نصیب آنان می‌گشت، دیداری بر مبنای شناختی راستین و صداقتی از آنان نسبت به ما؛ علّت مخفی شدن ما از آنان چیزی نیست جز آنچه از کردار آنان به ما می‌رسد و ما توقع انجام این کارها را از آنان نداریم.»
روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید
  حالیا چشم جهانی نگران من و توست
محمد ایمانی