گزارش خبری تحلیلی کیهان
انکار و فراموشی /سرنوشت وعدهها در فصل خداحافظی
ماجرای انکارهای مکرر وعدهها و «من نگفتمهای رئیسجمهور» و کشیده شدن آن به مناظرهها آن هم در روزهایی که مردم منتظرند از نتایج آن وعدهها ببینند و بشنوند، بیانگر واقعیتی تلخ است: اعتراف دیرهنگام دولتیها به ناتوانی و پوچ بودن وعدهها.
سرویس سیاسی-
«بحث از صداقت و اخلاق شد؛ همه دیدند که جنابعالی قول تحول اقتصادی ۱۰۰ روزه را دادید، شما خودتان گفتید کسی که وعده ۱۰۰روزه بدهد عقل ندارد. من میگویم صداقت ندارید به اضافه آنکه خودتان گفتید»... این جملات بخشی از اظهارات توام با بهت یکی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در مقابل انکارهای مکرر وعدههای مطرح شده از سوی روحانی در مناظره روز جمعه است.
انکار مجدد وعدهها از سوی رئیسجمهور در مناظره عصر جمعه از آنجا آغاز شد که یکی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در نقد سخنان روحانی درباره مشکل ازدواج جوانان گفت: مشکل جدی امروزما در بحث ازدواج، اشتغال است. شما در آغاز دوره در همان ابتدای مذاکرات به مردم قول دادید چهار میلیون شغل ایجاد کنید.
روحانی اما به میان سخن وی آمد و گفت: یک سایت گمنام حرفی میزند و یک سایت معروفی آن را نقد میکند و یک روزنامه هم آن را نقل میکند و شما هم میخواهید از آن نقل کنید؛ «من هیچوقت قول 4 میلیون شغل ندادم و این دروغ محض است.».
پس از انکارها و دروغ خواندن وعدهها از سوی روحانی بود که محمدباقر قالیباف در بخش دوم مناظره در حالی که تصویر پرینت گرفته شده از سخنان حسن روحانی از وب سایت رئیس جمهوری را در مقابل دوربین گرفته بود گفت: «آقای روحانی در قسمت اول مناظره گفتند نقلقولهایی که من از ایشان میآورم از سایتهای بینام و نشان است اما من به مردم عزیزمان عرض میکنم که ما با پدیدهای مواجه هستیم که به دوربین نگاه میکند و حرفی میزند اما میگوید آن حرف را من نگفتهام. شما گفتید که من یک میلیون شغل ایجاد میکنم و در طول 100 روز شاهد تحول اقتصادی خواهیم بود. من متنی را از سایت خودتان نشان میدهم که در آن سخنان شما مطرح شده است. من حتی از مسئولان صداوسیما اجازه خواستم که تصویر و صوت شما که در همین تلویزیون گفته بودید پخش شود که اجازه ندادند. واقعا کار خوبی نیست که شما بفرمایید من چنین حرفهایی را نزدهام».
روحانی که پیشتر در نشست خبری خود با خبرنگاران وعده صد روزه برای تحول اقتصادی را از اساس منکر شده بود و چند روز پیش به هنگام ضبط برنامه تبلیغاتی تلویزیونی خود و در میان بهت و حیرت خبرنگاران بار دیگر از برنامه صد روزه اش سخن گفته بود، در این مناظره نیز ابتدا خود را به فراموشی زده و قالیباف را به خاطر انتساب وعده صد روزه و ایجاد 4 میلیون شغل به وی دروغگو خطاب کرد اما وقتی وی سند اظهارات او را از سایت ریاست جمهوری دریافت و در برنامه زنده به مردم نشان داد، روحانی رفتار و گفتارهای عجیب و غریب خود را اینگونه توجیه کرد که ارائه برنامه صد روزه در دنیا مرسوم است و همه یک برنامه صد روزه و یک برنامه 4 ساله برای دولت خود دارند و من هم با پایان صد روز از کار دولت، فعالیتهای انجام شده را اعلام کردهام.
وی درباره انکار وعده ایجاد اشتغال برای 4 میلیون نفر نیز گفت که من در جایی گفتم که اگر گردشگرها را جذب کنیم و ده میلیون گردشگر به کشور بیایند میتوانیم 4 میلیون شغل ایجاد کنیم.
این درحالی است که اگر همین اظهارات روحانی را مبنای وعده داده شده از سوی وی برای ایجاد 4 میلیون شغل قرار دهیم، با توجه به اظهارات هفته پیش معاون گردشگری و میراث فرهنگی مبنی بر ورود 19 میلیون و 900 هزار گردشگر خارجی طی سالهای 92 تا 95، دولت تدبیر و امید میبایست حداقل2 میلیون شغل در این حوزه ایجاد میکرد، حال آنکه بهرغم فراهم بودن بسترهای ایجاد اشتغال، دولت نه تنها قادر به استفاده از این ظرفیتها نبوده بلکه، بنا به گفته کارشناسان مسائل اقتصادی با نهایت تاسف به جای اشتغالزایی، روزانه 5000 شغل را هم از بین برده است! با این وصف شاید بتوان دلیل اصرار رئیس جمهور برای انکار و فراموشی وعدههایش را فهمید.
انكارهای مجدد روحانی درباره وعدههایش با موجی از واكنشها در فضای مجازی روبرو شد. بسیاری از کاربران شبکههای مجازی با بازنشر متن و فیلم وعدههای داده شده توسط رئیس جمهور در جریان تبلیغات انتخاباتی سال 92 درباره تحول اقتصادی در مدت زمان 100 روز و وعده ایجاد 4 میلیون شغل، از انکار دوباره وعدهها توسط روحانی ابرازشگفتی و تعجب کردند.
روحانی خرداد ماه سال 92 و در جریان برنامههای انتخاباتی خود با بیان اینکه شعار من نجات اقتصاد ایران است گفته بود: مشکلات اقتصادی پیچیده شده است و وضعیت اقتصادی ایران مثل شرایط بیماری است که دچار حال وخیم است و فرصت کمی برای نجات او داریم.
وی همچنین درباره ایجاد تحول اقتصادی در صد روز این چنین گفته بود: «در برنامه مدون من علاوه بر برنامه برای حل مشکلات اقتصادی، اجتماعی، سیاست داخلی، سیاست خارجی و امور فرهنگی، برنامه کوتاه مدت یک ماه و صد روزه وجود دارد. ما میتوانیم در یک زمان کوتاه تحول اقتصادی در کشور به وجود آوریم و در آن تحول اقتصادی بتوانیم با ایجاد یک دوره تنفس به کارخانهها و مراکز تولیدی که امروز مشکل دارند، مشکلات آنها را در آن مدت کوتاه حل و فصل کنیم.»
حسن روحانی خرداد 92 همچنین در وعدههای انتخاباتی خود در برنامه با دوربین سیما تصریح کرد بود: «ما سه میلیون و 300 هزار بیکار در کشور داریم. اگر 10 میلیون توریست وارد کشور شود، 13/6 میلیارد درآمد ارزی و چهار میلیون شغل ایجاد میشود. با یک حرکت صحیح میتوانیم بیکاری را حل کنیم».
او 20 خرداد سال 92 نیز در ارومیه گفته بود: در دولت آینده 5/3 میلیون بیکار و 867 هزار دانشجوی فارغالتحصیل بدون شغل نخواهیم داشت. وی در ادامه گفته بود دولت وی دولت شعور خواهد بود و نه شعار!
از سوی دیگر کارنامه تهی از عملکرد دولت بویژه در حوزه اقتصاد و معیشت و سنگینی سایه آن در مناظره در رسانههای مختلف جهان نیز بازتاب گستردهای یافت.
خبرگزاری رویترز در خبری با عنوان «جناح راست بر سر بحث اقتصادی به روحانی تاخت» نوشت: در مناظرات روحانی به خاطر ناکامی در احیای اقتصاد پس از برجام زیر سؤال رفت، او در دفاع از عملکرد خود تاکید کرد که راه احیای اقتصاد، رابطه با سایر کشورهاست.
میدل ایست مانیتور نیز ناکامی دولت در مسائل اقتصادی و معیشتی را وجه قالب مناظره روز جمعه عنوان کرد و نوشت: در مناظره تلویزیونی همه نامزدها عملکرد دولت روحانی در زمینه اقتصاد را به چالش کشیدند، غیراز جهانگیری که از عملکرد دولت دفاع کرده و پیش بینی میشود به نفع روحانی کنار رود.
همچنین شبکه فاکسنیوز نیز به ناتوانی دولت روحانی در حل مشکلات اجتماعی و زیست محیطی اشاره کرد و افزود: در مناظره سه ساعته، قالیباف از دولت روحانی انتقاد کرد و گفت مشکلات اجتماعی و زیست محیطی به خاطر مدیریت ضعیف او حل نشده.
وبگاه خبری «مجله ۹۲۷+» نیز در گزارش خود با اشاره به شکست سیاستهای دولت یازدهم در بهبود شرایط اقتصادی کشور، پیروزی مجدد حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ایران را یک پیروزی دشوار خواند.
خلاصه اینکه ماجرای انکارهای مکرر وعدهها و من نگفتمهای رئیس جمهور و کشیده شدن آن به مناظرهها آن هم در روزهایی که مردم منتظرند از نتایج آن ببینند و بشنوند بیانگر واقعیتی تلخ است: اعتراف دیرهنگام دولتیها به پوچ بودن وعدهها، وقتی که از بزرگترین به اصطلاح دستاورد دولت عبور کرد باید میدانستیم که قرار است از همه وعدهها بگذرد؛ برجام که آفتاب درخشان و ماه تابان بود و قرار بود از ابرهای بارانزای او آبی برای حل مشکلات مردم نازل شود و سیل جاری از آن به باغهای سیب و گلابی سر و سامان دهد در دو کلمه خلاصه شد، «تقریباً هیچ». وقتی روحانی از برجام با آن همه تبلیغات خوب بودنش میگذشت باید منتظر میشدیم تا سرنوشت سایر وعدههای محقق نشدهاش را میدیدیم.
روحانی خیلی دیر وعدههایش را پس گرفت. رئیس جمهور دولت یازدهم بر خلاف روسای جمهور سابق خیلی ضعیف در مرحله دوم انتخابات حاضر شد چرا که انکار و فراموشی وعدههای 4 سال پیشاش مردم و رای دهندگان به وی را در برابر این پرسش بزرگ قرار داده است که اگر روحانی وعده تحول اقتصادی صد روزه و ایجاد میلیونها شغل و دهها وعده دیگری که امروز به فراموشی سپرده و یا انکار میکند را به ما نداد، پس مردم اساسا به کدام مزیت و برتری او نسبت به سایر کاندیداها اعتماد کرده و رای دادند؟!