روز نهم آوریل سال 1948 (20 فروردین ۱۳۲۷( نیروهای موسوم به «آرگون» و «اشتیرن» رژیم صهیونیستی از قسمت‌های شرق و جنوب و شمال وارد روستای «دیر یاسین» واقع در غرب قدس اشغالی شدند و صدها زن، کودک، پیر و جوان را به طرز فجیعی قتل‌عام کردند. بر اساس گفته‌های شاهدان عینی این جنایت در حدود ساعت 3 صبح به وقت محلی آغاز شد اما صهیونیست‌ها نیز با مقاومت فلسطینی‌ها و تیراندازی آنها غافلگیر شدند. در درگیری صورت گرفته حدود 4 صهیونیست نیز کشته و 32 نفر دیگر مجروح شدند، نظامیان رژیم صهیونیستی پس از مشاهده اوضاع از نیروهای موسوم «هاگانا» کمک خواستند و اقدام به تیراندازی بسیار شدید به سمت اهالی دیریاسین بدون در نظر گرفتن اهداف شدند. شمار شهدای این جنایت هولناک بین 250 تا 360 نفر اعلام شده است.
به گزارش فارس، «پاتریک میرسیون» نویسنده فرانسوی در این باره می‌گوید: «مهاجمین پیش از این وارد چنین نبردی نشده بودند، آن‌ها به راحتی می‌توانستند به جای حمله به روستایی که به دفاع از خود می‌پرداخت، بمب‌هایی را به وسط بازارهای شلوغ و مملو از جمعیت پرتاب کنند، به همین خاطر در مقابل این مقاومت شدید قادر به پیشروی نبودند. از این رو به منظور مقابله با پایداری ساکنان روستا، از نیروهای «بالماخ» در یکی از پادگان‌های نظامی در نزدیکی قدس کمک گرفتند، به گونه‌ای که این نیروها اقدام به بمباران توپخانه‌ای این روستا نمودند تا زمینه حمله متجاوزین را فراهم کنند. با فرا رسیدن ظهر روستا به کلی از حضور نیروهای مقاومت خالی شد، بنابراین نیروهای آرگون و اشتیرن به شیوه تروریستی خود برای قتل عام ساکنان روستا روی آوردند. بدین ترتیب مهاجمان از طریق منفجر ساختن منازل ساکنان روستا، آن را اشغال کردند و پس از تمام شدن دینامیت‌ها و مواد منفجره، از طریق بمب و توپخانه اقدام به کشتار عناصر مقاومت نمودند و تمامی مردان و زنان و کودکان و سالخورده‌هایی را که در داخل منازل حضور داشتند، هدف تیراندازی‌های خود قرار می‌دادند. متجاوزین ده‌ها تن از ساکنان روستا را کنار هم قرار داده و به طرف آنان تیراندازی می‌کردند و 2 روز کامل کشتارها و جنایت‌های خود را ادامه دادند. نظامیان صهیونیست جنون‌وار کشتاری شامل شکنجه، هتک‌حرمت، قطع اعضا، پاره کردن شکم زنان حامله و غیره را به راه انداختند و 53 کودک را از دیوارهای محله قدیمی قدس به پایین پرت کردند و 25 تن از مردان این روستا را در اتوبوس‌هایی حبس کرده و همانند ارتش قدیم رومانی، آنان را به نشانه پیروزی در خیابان‌های شهر قدس چرخانده و در نهایت تیرباران کرده و به شهادت رساندند.»
«سازمان‌های صهیونیستی پس از این جنایت هولناک از ورود فرستاده صلیب سرخ به این روستا جلوگیری می‌کردند، حال آنکه نیروهای «هاگانا» که این روستا را به اشغال خود در آورده بودند، به دقت اقدام به جمع آوری اجساد قربانیان و نابودی آنان نمودند تا بدین گونه نمایندگان نهاد‌های بین‌المللی را سردرگم ساخته و چنین وانمود کنند که قربانیان در جریان درگیری‌های مسلحانه جان خود را از دست داده‌اند. بعدها فرستاده صلیب سرخ بر سر اجساد قربانیانی که در چاه‌های آب انداخته شده بودند، حاضر شد. جنایت دیریاسین تاثیر زیادی در مهاجرت فلسطینیان به مناطق دیگر فلسطین یا کشورهای همسایه عربی داشت و رعب و وحشت زیادی در میان شهروندان فلسطینی ایجاد کرد و به عقیده تحلیلگران جرقه اصلی شکل‌گیری جنگ عربی اسرائیلی در سال 1948 بود.»