به پیشگاه اسوه صبر حضرت امالبنین(ع)
سلام به پیشگاه حضرت امالبنین، به مادر شهیدان فدایی سیدالشهدا(ع) به اسوه و الگوی مادران شهدا
سلام به سرو بلنداستقامت و آزادگی که در سایهسار وجود پربرکتش، سپهسالار سپاه حسین(ع) پرورش یافت.
سلام به آنکه دامانش، مهد و پرورش گاه اسوه جوانمردان و بهترین برادر دنیا، عباس ابن علی(ع) بود.
سلام به بانوی ادب، سلام به بانوی تواضع، سلام به بانویی که کرامت و انسانیت را به اوج رساند، آنگاه که خود را کنیز خانه زهرای مرضیه نامید و پسرانش را غلام حسنین(ع).
سلام به مادر پسران، سلام به بانویی که تاریخ به احترام فداکاری و گذشت و ایثار او، تمام قد میایستد. سلام به بانویی که به پسرانش ادب فنا در امام را آموخت و ثابت کرد که؛
هر که ادب کرد به درگاه دوست
در دو جهان لایق الطاف اوست
بانوی کریم و سخاوتمندی که بهترین گلهای بوستان جانش را عاشقانه به قربانگاه عشق، پیش پای دردانه پیامبر و امام زمانش قربانی کرد و پس از آن با صلابت و استوار ایستاد و تا ابد، صبر را شرمنده این همه صبر و ایستادگی کرد.
مادری که در یک نیمروز، چهار فرزندش را به مسلخ عشق فرستاد ولی در بازگشت کاروان شهادت، بیش از همه و پیش از همه، سراغ حسین(ع) را گرفت نه فرزندان خود.
امروز سالروز رحلت حضرت فاطمه کلابیه، ملقب به امالبنین است. سرو قامت فداکاری که خورشید از مشرق چشمانش تا افقهای دور نورافشانی کرد. دامنش برای روز بیکسی آلالله سربازانی بینظیر در همه اعصار و قرون پرورید. به روح بلند و آسمانیاش درود میفرستیم و به آستان رفیع ایثار و فداکاریش، سرتعظیم میسائیم.