به یاد شهید «حسین توکلی زاده»
این وصیت نامه نیست ، نصیحت نامه است(حدیث دشت عشق)
شهید «حسین توکلیزاده» تاریخ١ خرداد ١٣٤٧دیده به جهان گشود.او٢1 بهمن ١٣٦٤ در جزیره امالرصاص به آرزوی والای خود یعنی شهادت رسید. بخشی از وصیت نامه شهید:ای خدای من لبیک.ای الله من لبیک.ای عزیز من لبیک. ای خدای من! عذاب الیم تو به پوست و رگ نازک من بسیار سخت و طاقت فرساست، وای بر من، از آتش غضب الهی. وای بر من، از آتشی که گناهانم بر افروختهاند و از آن وحشت دارم. پس بارالها، تو ما را از لغزشها و خطاهای دنیا بدور دار،که اگر دچار آن شویم در واقع از رسیدن به شهادت که آرزوی هر عاشقی است محروم شدهایم.
بار خدایا! بما لیاقت نفس کشیدن،حرف زدن، سکوت و از همه مهمتر عبادت خالصانه را عطا فرما تا تمامی کارها برای رضای تو باشد.خداوندا شهادت را که هر بسیجی، سپاهی و هزاران بنده مخلصت که در انتظار آن هستند و خاضعانه در طلب آن هستند نصیبمان بگردان تا در پیشگاه آقا حضرت سیدالشهدا امام حسین (ع) رو سیاه نباشیم، پروردگارا! تمام اینها با یک نظر رحمتت،ای مولی من انجام میشود. در ضمن میخواهم بگویم که این وصیتنامه نیست و در اصل نصیحت نامه است. نصیحت من به شما امت حزب الله این است که حضرت امام را تنها نگذارید. از برادران میخواهم که راه تمام شهدا را ادامه دهند. و نصیحت دیگر من به خواهران است، که در درجه اول حجاب خود را حفظ کنند و دوم آنکه بچههای خود را مثل یک رزمنده بزرگ کنند و در زندگی زینبوار زندگی کنند.