محمد مدانلو افزود‌: بخشداری مرکزی جویبار و شورای اسلامی روستای اسماعیل کلای بزرگ برای ثبت ملی این اثر دوره قاجاریه پیگیری‌های فراوانی انجام دادند ولی تعلل میراث فرهنگی سبب شد تا اداره اوقاف و امور خیریه سرانجام بنا را تخریب کند.
وی با اظهار این که بنای امامزاده جزو آثار فرهنگی حفاظت شده محسوب می‌شد، گفت: بخشداری و شورای اسلامی روستا پیگیری‌های متعددی برای بازسازی و مرمت این بنا انجام دادند، اما آن‌گونه که باید مسئولان اداره کل میراث فرهنگی مازندران نسبت به ثبت این بنا حساسیت و اقدام لازم از خود نشان ندادند و اقدامات ثبت اثر در نیمه راه باقی ماند که سرنوشت تلخی برای آن رقم خورده است.بخشدار مرکزی جویبار با اشاره به اینکه مالکیت این بنا را اداره اوقاف و امور خیریه برعهده دارد، افزود: با توجه به این که بنا در معرض تخریب بود و مالکیت آن را هم نهاد دیگری در اختیار داشت، می‌بایست اقدام برای ثبت این بنای تاریخی سرعت می‌گرفت تا با ثبت و تخصیص اعتبار برای مرمت‌، این بنا به عنوان میراثی برای آیندگان باقی می‌ماند‌.
سرپرست اداره میراث فرهنگی‌، صنایع دستی و گردشگری جویبار هم با تایید کندی مراحل ثبت آثار در فهرست آثار ملی‌، گفت‌: این مسئله خارج از حوزه اختیارات اداره میراث فرهنگی شهرستان و یا استان است و می‌بایست در ستاد کشوری تسریع می‌شد‌.
غلامعباس تسلیمی ادامه داد‌: میراث فرهنگی در نامه‌ای به اداره اوقاف تاکید کرده بود که مرمت و بهسازی بنا باید با نظر و نظارت میراث فرهنگی باشد ولی اوقاف شهرستان بدون توجه به این درخواست و تذکر‌، پنجشنبه هفته پیش برای تخریب بنا وارد عمل شد که ماموران یگان حفاظت میراث از ادامه کار جلوگیری کردند.
وی گفت‌: متاسفانه بامداد روز جمعه ششم اسفند و با استفاده از تاریکی هوا‌، تخریب کامل بنای این امامزاده انجام شد‌.وی افزود: هم‌اکنون از سرنوشت سقف چوبی بنا با نقوش برجسته و درب قدیمی چوبی دوره قاجاریه این امامزاده و دیگر اقلام تاریخی آن اطلاعی نداریم‌.