هادی ابوی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: کارگری که هشت ساعت تمام کار می‌کند و با اضافه‌کار عادی و شیفت‌های مختلف معیشت خود و خانواده را می‌گذراند کمترین مطالبه‌اش این است که خانه و مأوایی برای تامین رفاه و آسایش خانواده خود داشته باشد زیرا هم‌اکنون 60 درصد دریافتی کارگران در هزینه‌های مسکن صرف می‌شود ولی متاسفانه این هدف  در طول سالهای گذشته محقق نشده و کارگران از نعمت داشتن خانه محروم مانده‌اند.وی درباره اجرای طرح مسکن اجتماعی، گفت: مسکن حمایتی و اجتماعی از جمله طرح‌هایی بود که دولت یازدهم تلاش کرد تا با اجرای آنها مردم و اقشار ضعیف و محروم را خانه‌دار کند ولی در سال پایانی دولت این طرح دستکم برای جامعه کارگری بی‌نتیجه و بدون اجرا بود.به گفته این مقام مسئول کارگری، ایده اجرای طرح مسکن حمایتی و اجتماعی از زمانی مطرح شد که بیشتر واحدهای مسکن مهر بلاتکلیف و پول‌های کارگران در این پروژه‌ها سرگردان مانده بود.ابوی، بهترین گزینه برای خانه‌دار شدن کارگران را تعاونی‌های مسکن کارگری عنوان کرد و گفت: از آنجا که امکان حضور کارگران در هیئت‌مدیره تعاونی‌ها وجود دارد می‌توان انتظار داشت پیگیری‌های بهتری برای خانه‌دار شدن آنها صورت گیرد.وی با تاکید بر بالا بودن هزینه‌های مسکن در کلانشهرها اظهار کرد: در شرایطی که حداقل حقوق و دستمزد کارگران 812 هزار تومان است نیمی از درآمد آنها صرف اجاره‌بها می‌شود در صورتی که اگر کارگران دغدغه مسکن نداشته باشند دیگر به شغل دوم و سوم فکر نمی‌کنند.دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران با بیان اینکه معلولان و افراد تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی جایگاه خاص خود را دارند و باید برایشان مسکن مناسب ساخت، گفت: آیا کارگران هم باید کار نکنند و دنبال مستمری‌بگیری باشند تا مسئولان به فکر خانه‌دار شدن آنها باشند.