در مدتی کوتاه و در عنفوان جوانی به مکانتی از اخلاص شور و جذبه دست یافت که روزهای آخر به بهانه عملیات عاشورایی کربلای پنج خود را بی‌تابانه به این در و آن در و آب و آتش می‌زد تا مفری از این عرصه خاکی به جایگاه افلاکی خود بیابد و چنان در این راه مصر بود که سرانجام تیر اشاره به نشانه‌اش اصابت کرد! ایوب در عملیات کربلای پنج یکی از نیروهای ارزنده اطلاعات و عملیات لشگریان اسلام بود و گردان‌ها را برای رویارویی با دشمنان بعثی، تا عمق مواضع آنان نفوذ می‌داد.
در آخرین روز، با اینکه چیزی از آخرین مجروحیتش نمی‌گذشت، مجدداً ماموریتی را در عمق سپاهیان دشمن برعهده گرفت و از همان مسیر به سوی عرش پرکشید.
او اکنون نیز یکی از آن ستاره‌هایی است که هر شب از آسمان دل‌های صاف، خودنمایی می‌کند و زینت چشم‌های رو به آسمان است.