محسن صفایی فراهانی که سابقه قائم‌مقامی وزارت صنایع، عضویت در اتاق بازرگانی، ریاست فدراسیون فوتبال و نمایندگی مجلس را در کارنامه خود دارد در مصاحبه با روزنامه آفتاب با اعتراض‌ها و اشکالات خبرنگار مواجه شد. «خبرنگار از جمله می‌پرسد» حتماً شما هم این روزها اگر در سطح جامعه صحبت‌ها را بشنوید درخواهید یافت که مردم دیگر آن امید سال 92 را نسبت به روحانی ندارند. نمی‌دانم شما هم مثل من اخیراً حرف‌های عامه مردم پیرامون عملکرد او را طی این 3 سال شنیده‌اید؟
او در پاسخ می‌گوید: ببینید! این موضوع از ابعاد مختلف قابل بررسی است. می‌گویند حالا که برجام اتفاق افتاد چه چیزی بر سر سفره مردم آمد و مردم چه عایدشان شد؟ در حالی که به نظر من باید بگویند که اگر برجام نبود چه بر سر سفره مردم می‌ماند؟ اگر برجام نبود، الان قیمت دلار در بازار چند بود؟ وضعیت تورم به کجا رسیده بود؟
او ادامه می‌دهد: قرار نیست که سر مردم را کلاه بگذاریم، باید به مردم واقعیت‌ها گفته شود. اگر به مردم واقعیت‌ها گفته می‌شد چرا مثلاً برجام را تأیید کردیم الان چنین فضای مأیوس کننده‌ای در جامعه نبود. قطعنامه صادره بر علیه ایران براساس فصل 7 منشور سازمان ملل متحد بوده است.
وی می‌افزاید: چون حقایق را به مردم بازگو نکردند اکنون مردم ناراضی هستند اگر به مردم می‌گفتند که چنانچه برجام صورت نمی‌گرفت چه اتفاقاتی برای کشور می‌افتاد، اکنون مردم احساس نارضایتی نمی‌کردند.
اگر امروز گفته می‌شود آمریکا بدعهدی می‌کند برای آن است که واقعاً بدعهدی می‌کند و باید به آن اعتراض شود. ولی این اعتراض حاکمیت، به آمریکا نباید اسباب، ‌بازی جناح‌های سیاسی شود و به کشور و مردم آسیب جدی برسانند، امید را از مردم بگیرند و بگویند هیچ اتفاقی در برجام نیفتاده است.
خبرنگار مجدداً می‌پرسد «حرف‌های شما را شخص آقای روحانی نیز بارها گفته، آیا به نظرتان این صحبت‌ها مردم را قانع می‌کند؟» و صفایی فراهانی در پاسخ می‌گوید: رادیو و تلویزیونی که مرتب انتقادی از دولت صحبت می‌کنند، برخی تریبون‌هایی که دائماً منفی می‌گویند طبیعی است که بر افکار عمومی تأثیر خواهند داشت. نمی‌گویم که همه مردم به حرف‌های تلویزیون توجه نشان می‌دهند ولی در هر صورت در حد همان 20-30 درصد که می‌بینند، این تبلیغات منفی مؤثر هستند، بنابراین به خاطر اطلاعات غلطی که رسانه ها و تریبون‌ها به مردم می‌دهند، قشری از مردم نسبت به دولت بدبین و ناراضی شده‌اند.
بدیهی است در این سه سال نان بیشتری سر سفره مردم نرفته ولی میزان آن هم کم نشده است.