او پس از بازگشت از سربازی 6 ماه به کردستان رفت و در بازگشت به فاصله چند ماه  به یاران سبز‌پوش امام (ره) در سپاه پیوست. «فرامرز» حدودأ 5 ماه بعنوان معاون گروهان در جبهه حضور داشت.او در سومین مرحله از عملیات رمضان در میانه میدان مین که در اطراف بصره کاشته شده بود خود را در محاصره خداستیزان یافت. ناگاه مینی جهشی، از کمین رها شد و نورچشمان «فرامرز» را به تاریکی برد. دشمن از نابینایی او استفاده کرده و بدن مطهرش را پاره‌پاره کرد و در میان خاک‌های گرم و سوزان خوزستان افکند. وصیت‌ نامه شهید: بر سنگ قبرم اسم مرا ننویسید و بجای آن حدیث امام حسین(ع) را که معلم‌ام به من آموخته، بدهید بنویسند. (ان کان دین محمد لم یستقم الا بقتلی فیا سیوف خذینی) اگر دین محمد(ص) تداوم نمی‌یابد مگر با کشته شدن من، پس‌ای شمشیر‌ها مرا در برگیرید. من هم به پیروی از او فریاد می‌زنم؛ اگر انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی تداوم نمی‌یابد، مگر با کشته شدن من، و اگر فرج مولایم ولی‌عصر(عج) نزدیک نمی‌شود مگر با کشته شدن من،‌ای رگبارها و‌ای خمپاره‌ها مرا پاره‌پاره کنید.