اخبار ویژه
حتی یک اصلاحطلب واقعی و جدی در بین منتخبان تهران نیست
صادق زیباکلام میگوید حتی یک چهره جدی و واقعی اصلاحطلب در میان منتخبان تهران وجود ندارد.
وی در مصاحبه با رادیو فرانسه گفت: پیروزی اصلاحطلبان در تهران همه به ویژه خود اصلاحطلبان را شگفتزده و شوکه کرد چون در این دوره حتی یک چهره جدی و واقعی اصلاحطلب را تایید صلاحیت نکردند و دو سوم این لیست ائتلاف اصلاحطلبان، افراد ناشناخته بودند؛ اهالی رسانه و فعالان سیاسی دو سوم لیست اصلاحطلبان را نمیشناسند.
وی ادامه داد: اگر قبل از انتخابات از من میپرسیدند چند نفر از لیست ائتلاف اصلاحطلبان تهران رای میآورند، خیلی میخواستم خیالپردازی کنم میگفتم حداکثر 10 نفر شناخته شده از این طرف مثل عارف، مطهری، محجوب، جلودارزاده و کواکبیان و 20 نفر از اصولگرایان.
پیش از زیباکلام، وبسایت بیبیسی در تحلیلی نوشته بود: فهرست امید با هیچ معیاری، لیست اصلاحطلب نیست. اصلاحطلبان در سال 92 از نامزدی حسن روحانی حمایت کردند که نه سوابقش از عضویت او در جناح اصلاحطلب حکایت میکرد و نه در میان نامزدها، نزدیکترین نامزد به اصلاحطلبان بود.
بیبیسی میافزاید: انتخابات 94 فهرست اصلاحطلبان در نهایت چنان شکل گرفت که با هیچ معیار و ملاکی نتوان آن را فهرستی اصلاحطلبانه، در مقایسه با فهرستهای پیشین این جریان خواند.
کاهش حامیان هاشمی در مجلس جدید خبرگان
با توجه به ترکیب مجلس خبرگان، هاشمی رفسنجانی شانسی برای ریاست در این مجلس ندارد.
به گزارش مشرق، برای هاشمی رفسنجانی و حامیان وی که این دوره از انتخابات مجلس خبرگان را مهمتر از انتخابات مجلس برشمرده بودند، نتایج به دست آمده نشان میدهد علیرغم همه تلاش و تخریبهایی که از جانب تیم داخلی وی و همچنین تخریبی که رسانههای خارجی برای شکلگیری خبرگانی همسو با نظرات و خطمشی هاشمی از خود به نمایش گذاشتند، اما این قاطبه مردم بودند که با آرا خود مجلسی ولاییتر و انقلابیتر را تشکیل دادند.
با توجه به آرایشی که مجلس خبرگان پنجم به خود گرفته است، جایگاه هاشمی رفسنجانی نسبت به مجلس چهارم تضعیف شده به نحوی که اگر وی توانست برای ریاست مجلس چهارم 24 رای را به دست آورد، در خبرگان پنجم این آمار به کمتر از رقم دوره قبل رسیده است.
تحلیل گرایش منتخبان مجلس پنجم خبرگان حکایت از آن دارد که در این دوره، 60 نفر از منتخبان مخالف جدی مشی و رفتار هاشمی رفسنجانی هستند، و مابقی منتخبان (28 عضو خبرگان) نیز با توجه به تخریبهایی که از سوی حامیان هاشمی علیه برخی اعضای انقلابی و مورد احترام مردم و حوزههای علمیه در مجلس خبرگان رهبری صورت گرفت، نقدها، ابهامات و سوالات جدی درباره همراهی و یا سکوت تاییدآمیز هاشمی با این تخریبها دارند.
به نظر میرسد در صورتی که هاشمی رفسنجانی بار دیگر بخواهد خود را در معرض آزمون رای خبرگان برای ریاست این مجلس قرار دهد، میزان رأی وی به کمتر از 15 رأی خواهد رسید.
سال گذشته در جریان انتخابات ریاست خبرگان، هاشمی 24 رأی کسب کرده بود.
هشدار 4 وزیر پابرجاست /رکود با حرف درمانی برطرف نمیشود
رکود اقتصادی با حرف درمانی مدیران دولتی درمان نمیشود.
اظهارات اخیر وزیر اقتصاد درباره خروج کامل از بحران و رکود اقتصادی که محتوای نامه شهریور ماه وی و سه وزیر دیگر به رئیس جمهور بود، با واکنش کارشناسان اقتصادی مواجه شد. به گزارش جام جم وزرای اقتصاد، صنعت، رفاه و دفاع تابستان امسال در نامهای مشترک به رئیس جمهور با انتقاد از برخی تصمیمات و سیاستهای ناهماهنگ دستگاههای اجرایی، هشدار دادند اگر تصمیم ضربالاجل اقتصادی گرفته نشود، رکود اقتصادی موجود به بحران تبدیل خواهد شد.
در نامه مشترک علی طیبنیا، محمدرضا نعمتزاده، علی ربیعی و حسین دهقان به حسن روحانی که اوایل مهرماه رسانهای شد، نسبت به شرایط نزولی بورس و رکود شدید اقتصادی کشور هشدار داده شده بود. پس از رسانهای شدن نامه مذکور، دولت تصمیم به اجرای بسته خروج از رکود گرفت که تاکنون فقط بخش مربوط به پرداخت وام 25 میلیون تومانی خودروی آن اجرایی شده و سایر بخشهای آن به فراموشی سپرده شده است.
نامه مذکور حاوی هشدارهایی نسبت به شرایط بغرنج در بخشهای دیگر اقتصادی نیز بود که به طور فهرستوار به آنها اشاره میکنیم:
1- تأثیر گران کردن دلار مبادلهای توسط بانک مرکزی بر افزایش بهای تمام شده محصولات در داخل کشور و کاهش سودآوری تولید کنندگان. 2- وضعیت نامناسب تراز حسابهای بانکها و مؤسسات اعتباری و ناتوانی آنها در هدایت جریانهای نقدی و ایجاد تحرک در صنایع. 3- نبود تقاضای کافی برای محصولات تولید داخل و افزایش انباشت موجودی صنایع مختلف از جمله خودرو، فولاد، مس، مسکن، سیمان،کاشی و سرامیک، معدنیها و پتروشیمی 4- تأثیر منفی سیاستهای نامعلوم تعیین نرخ خوراک گاز و همچنین افزایش قیمت دلار مبادلهای بر صنایع پتروشیمی. 5- کاهش تقاضا در بازار به دلیل انتظار در کاهش قیمت کالاها با اجرای برجام. 6- نبود سیاست شفاف درباره ورود رقبای جدید خارجی برای صنایع داخلی 7- افزایش هزینه مالی شرکتها و تولید کنندگان 8- رفع رکود و بحران اقتصادی.
اما در شرایطی که وضعیت رکود در اقتصاد همچنان ادامه دارد و هنوز هیچ آماری از نرخ رشد اقتصادی امسال اعلام نشده و احتمال منفی بودن آن میرود، وزیر اقتصاد به تسنیم گفت: همه موارد نامه شهریور ماه به رئیس جمهور تصمیمگیری و اجرایی شد و امروز از بحران خارج شدهایم.
با توجه به سخنان وزیر اقتصاد این پرسش مطرح است که آیا واقعاً از رکود عبور کردهایم؟
دکتر لطفالله فروزنده، کارشناس اقتصادی درباره اظهارنظر وزیر اقتصاد مبنی بر این که از رکود خارج شدیم به جام جم گفت: این اظهارنظر آقای وزیر تنها در حد حرف بوده و اگر سری به مردم بزنید حتماً رکود را خواهید دید. هنوز کارخانههای تولیدی یا کار نمیکنند یا با حداقل ظرفیت مشغول کار هستند. فروزنده تصریح کرد: 950 هزارمیلیارد تومان نقدینگی وجود دارد که بخش عمدهای از آنها دست بانکهاست و بانکها اعتقادی به تولید کشور ندارند و باعث شده تا رکود عمیقتر شود. خروج از رکود با حرف درمان نمیشود، بلکه نیاز به برنامه عملیاتی دارد.
همچنین دکتر مهدی طغیانی، استاد دانشگاه درباره سخنان وزیر اقتصاد به جام جم گفت: ورود به رکود باید با تکیه بر آمار عنوان شود و خروج از رکود نیز باید با استدلال آماری مطرح شود و اگر آقای علی طیبنیا وزیر امور اقتصادی و دارایی میگویند که از رکود خارج شدیم، باید مستندات را برای این گفته خود منتشر کنند.
وی افزود: ما نمیتوانیم افراد اطراف خودمان را مشاهده کنیم و به طور کلی بگوییم که تورم بالاست یا پایین است یا بیکاری زیاد شده یا کاهش یافته است. طغیانی اضافه کرد: هرگونه اظهار نظری باید با اطلاعات و آمار باشد و زمانی که مسئولی صحبت میکند، مردم به وی اعتماد میکنند و حتماً مسئولان بر اساس پایههای اطلاعاتی موضوعی را مطرح میکنند، اما ممکن است انتشار آن به تعویق بیفتد و اکنون وزیر اقتصاد باید مستندات خود را درباره اجرای کامل موضوعات مطرح شده در نامه چهار وزیر اعلام کند.
شرق: بعد از برجام هیچ اتفاقی در اقتصاد نیفتاده است
رئیس اسبق اتاق بازرگانی در گفتوگو با روزنامه شرق تصریح کرد تحریمها پس از اجرای برجام برداشته نشده و اقتصاد همچنان در شرایط قبل از برجام سپری میکند.
محمدرضا بهزادیان از چهرههای اصلاحطلب به شرق گفته است: همانطور که دیپلماسی سیاسی فعال شد و به نتیجه رسید، بعد از سالها انزوای سیاسی کشور، این اتفاق باید در اقتصاد هم میافتاد اما چنین نشد. اقتصاد ایران در دو سال و نیم اخیر، منتظر گشایشهای پساتحریم بوده و حالا نیز بهترین تعبیر همین است که بگوییم هنوز در انتظار است؛ از ابتدای دولت یازدهم قرار بود چرخ تجارت و اقتصاد به حرکت درآید اما از آن زمان تاکنون، به دلیل نبود نقدینگی در جامعه، واحدهای صنعتی، معدنی و کشاورزی، سرمایه در گردش مورد نیاز خود را در دسترس ندارند. از دیگر سو در دو، سه سال گذشته همواره شاهد دعوای نرخ سود بودیم که هر بار آییننامه و دستورالعملی برای آن مصوب کردند که البته به آن عمل نشد و پولی از این ناحیه دست فعالان اقتصادی را نگرفت.
وی میافزاید: بحث دوم اتفاقاتی است که در پسابرجام افتاده اما عملا هنوز تاثیری نداشتهاند. مثلا میگویند سوییفت راهاندازی شد که ظاهرا هم شده، اما این اقدام به صورت نمادین از سوی غرب انجام شده و به دلایلی هنوز اجرایی نشده است. هفته گذشته خبر دادند سوییفت برقرار شده اما من هنوز اطلاعی از مبادله اعتبار اسنادی ندارم؛ شاید مثلا بین بانک ملی ایران و بانک ملی شعبه هامبورگ این اتفاق بیفتد اما قطعا بین یک بانک ایرانی و یک بانک غربی این اتفاق نمیافتد. در حقیقت سوییفت باز شده اما هنوز بانکهای ما نزد بانکهای خارجی اعتبار لازم برای برقراری ارتباط کارگزاری را ندارند. نکته دیگر این است که هنوز مسیر تأمین اعتبار بخش خصوصی کشور از طریق یوزانس و فاینانس باز نشده است. مسئله دیگر اینکه با کمال تأسف هنوز مدیران میانی در دستگاههای دولتی، شرایط و اوضاع تحریم را در نظر دارند و گویا میخواهند به همان شیوه عمل کنند. در زمان تحریم، اقتصاد خاکستری بود. در اقتصاد10 سال گذشته مدیران بر اقتصاد حاکم بودند و نوع دریافت، پرداخت و فاکتور در معاملات روشن نبود. این خلاف همه قوانین محاسبات مالی است و آن موقع به دلیل تحریم توجیه میشد اما حالا هم به نظر میرسد حتی در جاهایی که امکان شفافیت وجود دارد، میتوانند توجیهی بیابند و دنبال شیوههای مختص تحریم بروند.
بهزادیان گفت: از دیگر حالات اقتصاد پسابرجام این است که مثلا گفتهاند وزارت نفت یک محموله نفت به فلان کشور فروخته اما اطلاع و نشانهای از فروش محصولات و فرآوردههای نفتی مانند میعانات گازی، مازوت، گوگرد و امثالهم نیست. به عبارتی هنوز گشایشهای پسابرجام به حدی نبوده که از سطح کلان اقتصاد فراتر رود. اقتصاد ایران در این شرایط در بهترین حالت همان حس و حال قبلی خود را حفظ کرده و هنوز منتظر گشایشهایی است که باری از دوشش بردارد.
شرق در عین حال از قول جمشید عدالتیان (عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران) نوشت: دولت بعد از تحریم، دیپلماسی مهار افراطگرایی در خاورمیانه را در دستور کار قرار دهد. از منظر بعد از پساتحریم و پسابرجام، منتظر پساافراطگرایی است؛ جنگها و تنشهای موجود در خاورمیانه، به صورت مستقیم بر اقتصاد کشور تاثیر گذاشته و آن را برای پایان تنشها و فرصت حضور در بازسازی کشورهایی مانند عراق، سوریه و لبنان منتظر گذاشته است. این کشورها بیشتر بازارهای صادراتی ما بودهاند که در نتیجه تنشهای حاصل از افراطیگری، نسبتا از دست رفتهاند. به عبارتی دیپلماسی ما بعد از اجرای برجام، رفع و مهار افراطیگری است. این مسئله از منظر داخلی نیز به افراطیگری در دیپلماسی اقتصادی کشور مربوط میشود. اینکه این دیپلماسی اقتصادی بخواهد چه تصمیمی برای جهانی شدن یا نشدن اقتصاد بگیرد، اهمیت دارد؟ باید تکلیف روشن شود که اقتصاد ایران قرار است چگونه و در چه حدی با اقتصاد جهانی آمیختگی و مراوده داشته باشد.
این اظهارات علیه افراطگرایی در منطقه در حالی است که افراطیگری ریشه در سیاستهای استکباری آمریکا علیه ایران و دیگر کشورهای مسلمان منطقه دارد و ترویج تروریسم از طریق آمریکا انجام میشود.
کیسینجر: قدرت ایران در به چالش کشیدن غرب بینظیر است
وزیر خارجه اسبق آمریکا معتقد است ایران با استعدادی درخشان نفوذ غرب را در منطقه خاورمیانه به چالش گرفته است.
مجله فرانسوی لوپوئن به بررسی کتاب جدید هنری کیسینجر تحت عنوان «نظم جهانی» پرداخت. این استراتژیست آمریکایی در کتاب خود به بررسی اوضاع بحرانی خاورمیانه و قاره آفریقا پرداخته و مینویسد: در شرایطی که هم اکنون چندین دولت، مثل سوریه و عراق، در منطقه خاورمیانه قادر نیستند حاکمیت خود را بر سرزمین تحت سلطه خود اعمال کنند، اگر این پدیده گسترش یابد و به کشورهای دیگری نیز سرایت کند، آنگاه باید اعتبار تقسیمبندی سرزمینی خاورمیانه را که در پایان جنگ جهانی اول انجام گرفته است زیر سؤال برد و آن را در مراحل پایانی خود تفسیر کرد.
به عقیده کیسینجر وقتی دولتها دچار چنین ضعفی در اعمال حاکمیت خود میشوند آنگاه مناطق سفیدی ایجاد میگردد که فاقد حاکمیت است و به محل رشد تروریسم و قاچاق اسلحه مبدل میگردد. به روایت او هم اکنون مناطق فاقد حکومت در جهان اسلام در حال گسترش است و کشورهای لیبی، مصر، یمن، غزه، لبنان، سوریه، عراق، افغانستان، پاکستان، نیجریه، مالی، سودان و سومالی را در بر میگیرد. اگر به وضعیت آفریقای مرکزی هم با دقت بیشتری نگاه کنیم، جنگ داخلی کنگو که چندین نسل به درازا کشیده است میتواند همسایههای این کشور را نیز در شعلههای خود بسوزاند و در جمهوری آفریقای مرکزی و سودان جنوبی نیز همین بلا را بپراکند. در نتیجه بخش معناداری از سرزمینهای جهان به سویی میروند که ممکن است به سادگی از نظام بینالمللی دول جهان خارج شوند.
کیسینجر در بخش دیگری از کتاب خود درباره ایران هم داوریهای خود را به نگارش درآورده است. وی تصریح میکند: ایران در وقایع اخیر استعداد و سرسختی استثنایی خود را در خدمت اهداف اعلام شدهاش به نمایش گذاشت. نظام دولتی خاورمیانه را به لرزه درآورد و نفوذ غرب را در این منطقه به چالش گرفت. این کشور خود را به جایی رسانیده است که اگر تصمیم بگیرد، در فاصله زمانی کوتاهی میتواند به تولیدات اتمی دست یابد.
به عقیده کیسینجر حتی اگر ایران از ظرفیت اتمی نظامی خود صرفنظر کرده است، اما همواره کشوری باقی میماند که موفق شد علیرغم شدیدترین تحریمهای بینالمللی که تاکنون در جهان برقرار شده است، خود را به سطح مطلوبی در تولید هستهای برساند.