تفاوت فاحش میان فدراسیون کشتی و فوتبال وجود دارد
کیفیت مقدم و پیش‌شرط کمیت(نکته ورزشی)
سرویس ورزشی-
همین چندی قبل درست پس از پایان مسابقات تیم ملی کشتی در آمریکا- از مسئولین محترم فدراسیون کشتی خواستیم تا درباره آینده تیم ملی کشتی فرنگی بهترین تصمیم را بگیرند. این حرف و پیشنهاد البته کاری بکر و فقط از فکر بدیع! ما سر نزده و نمی‌زند، ما تلاش می‌کنیم فراتر از گرایش‌ها و سلیقه‌ها و حتی نظرات شخصی حرف و خواسته «مردم» را بشنویم و همان را از سر وظیفه منعکس کنیم. تحول در کشتی فرنگی به ویژه در کادر فنی و مربیگری آن، یکی از خواسته‌های اولیه مردم از فدراسیون کشتی بود و... بعد از رقابت‌های جهانی و نتایج ناخوشایند کشتی فرنگی در مسابقات جهانی لاس و گاس، با حرارت و اصرار بیشتری مطرح شد. خوشبختانه مسئولان فدراسیون کشتی، با درک شرایط و شنیدن صدای هواداران بی‌توقع و علاقه‌مندان دلسوز، بعد از نشست با مسئولان ارشد ورزش (وزیر و معاونین او) و تشکیل جلسات کارشناسی و بالاخره تصمیم کمیته فنی، تصمیم به بازگشت محمد بنا که در نزد ورزشدوستان به «آقای خاص» معروف است! گرفتند و رسماً و علناً از وی برای پذیرش مسئولیت مربیگری تیم ملی کشتی فرنگی دعوت کردند که... پاسخ بنا هم بعد از دو، سه روز، مثبت بود و قرار شد او بدون اتلاف وقت کار خود را شروع کند و تیم ملی کشتی فرنگی را چنان ساخته و پرداخته نماید که با حضور آماده‌ترین و بهترین فرنگی‌کاران، المپیک در پیش، یعنی ریو-2016، میدان دیگری باشد برای هنرنمایی و درخشش و مدال‌آوری مردان فرنگی کارما و شاد شدن دل مردم ورزش‌دوست که به کشور خود عشق می‌ورزند.
این که در کشتی بر «مدال‌آوری» تکیه می‌کنیم و روی «کمیت» تاکید می‌کنیم برای این است که خوشبختانه کشتی، ورزش اول ما ایرانی‌ها، از لحاظ مدیریتی، اخلاقی و بالاخره فنی، از «کیفیت» قابل قبول برخوردار است، آنقدر که بتوان در آن به مسائل کمی و نتیجه و مدال و... پرداخت و بها داد. ما همواره گفته‌ایم و نوشته‌ایم، کمیت و کیفیت در ورزش و رشته‌های مختلف ورزشی باید رعایت شود این دو مکمل یکدیگر هستند و وجود آنها در کنار هم نشان می‌دهد کار ریشه‌ای انجام شده و ما «صاحب ورزش» هستیم. بر این اساس همواره کمیت‌گرایی و نتیجه‌محوری را بدون توجه به اصلاح ریشه‌ها، بها دادن به کیفیت فنی و اخلاقی مردود و خودفریبی دانسته‌ایم. مثلا در رشته‌ای مثل فوتبال با اتفاقاتی که طی سال‌های اخیر در آن رخ داده، بلاهایی که سرش درآورده‌ایم، جریانات مخرب و مفسدی که در آن رخنه و نفوذ کرده، دنبال نتیجه رفتن، اداهای کشتی را درآوردن و... چیزی جز نیرنگ و خودفریبی نیست، در فوتبال خیلی کارها باید از لحاظ کیفی چه در ابعاد فنی، مدیریتی و چه در ابعاد اخلاقی و فرهنگی رخ دهد، تا آن وقت زمینه برای دنبال نتیجه رفتن و به کمیت پرداختن فراهم شود. به دیگر سخن شاید بتوان گفت، کیفیت‌گرایی، مقدمه و پیش‌شرط کمیت‌گرایی در ورزش است.
انتظار از «بنا»...
باری، حالا در کشتی تقریبا همه چیز برای پرداختن به مسائل فنی و کمی فراهم است. ما مثل همگان از آینده بی‌خبریم و نمی‌دانیم با این تغییر و تحولات چه اتفاقات و نتایجی در انتظار کشتی فرنگی است، اما این را مثل همه می‌دانستیم که نبودن «محمد بنا» در کشتی و کنار ماندن و منزوی شدن او، قطعا ضعفی برای فدراسیون فعلی به حساب می‌آید. فدراسیونی که مسئولیت آن بر عهده یکی از چهره‌های ممتاز ورزش ایران و یکی از بهترین کشتی‌گیران تاریخ کشتی جهان، قرار دارد و بنا را بر جذب حداکثری و دفع حداقلی گذاشته است. از این فدراسیون انتظار می‌رفت (و می‌رود) که مکانیزم جذب و دفع آن درست عمل کند و هر چقدر در دفع آدم‌های اضافی و آویزان و انگل و مزاحم و چاپلوس و... قاطع برخورد می‌کند، در جذب چهره‌های کاربلد، و متخصص، به درد بخور، دلسوز و... موفق و توانمند عمل می‌کند. در این فدراسیون است که نبودن «محمد بنا» به هر دلیل، علامت سؤال محسوب می‌شود و پاسخ‌ها و توضیحات مسئولان آن هم مجاب‌کننده نیست و کسی را قانع نمی‌کند. حتی اگر کشتی فرنگی در لاس و گاس نتایج بهتری و مدال‌های باارزش‌تری را کسب می‌کرد باز گوشه ذهن مردم این سؤال که «بنا کجاست؟» باقی می‌ماند تا در وقت خودش و سر بزنگاه به شکل علنی بیان و به‌عنوان یک مطالبه مطرح شود. خوشبختانه این «بزنگاه» در یکسال قبل از المپیک رخ داد که از این نظر باید خدا را هم شاکر بود. مسئولان این هشدار و پیام را دریافت کردند و حالا بنا به کشتی برگشته است. آنچه که از فدراسیون در این باره انتظار می‌رفت عملی شد و آنچه از بنا انتظار می‌رود، به کار بستن همه دانش و توانش برای ساختن و روانه کردن بهترین تیم ممکن به المپیک بعدی است، باقی‌اش دیگر با قرعه و شانس و اتفاقات و... در یک کلام خواست خداست. امیدواریم بنا هم مثل همیشه و چون گذشته با همه وجود به میدان آید و انتظارات را برآورده سازد، خود او در مصاحبه‌ای بعد از بازگشت چنین وعده‌ای را به دوستداران کشتی و ورزش داده است...
فدراسیون کم حاشیه و کاری
نکته آخر این که فدراسیون کشتی که برخلاف فدراسیون‌هایی مثل فوتبال که خروجی آن بیشتر «هیاهو برای هیچ» است، از فدراسیون موفق و کم‌حاشیه و پرکار ماست، برای اینکه بهتر از این هم بشود و... نقاط ضعفی دارد که خوشبختانه مسئولان کشتی بهتر از همه به آن واقفند و... نقاطی که ما پیش از این بنابر وظیفه به آن اشاره کردیم و بعد از این هم تا رفع کامل، به آنها خواهیم پرداخت و البته باز هم از سرانجام وظیفه و به خاطر اینکه از صمیم قلب برای مسئولان کشتی و جای جای ورزش آرزوی موفقیت داریم...
همین چندی قبل درست پس از پایان مسابقات تیم ملی کشتی در آمریکا- از مسئولین محترم فدراسیون کشتی خواستیم تا درباره آینده تیم ملی کشتی فرنگی بهترین تصمیم را بگیرند. این حرف و پیشنهاد البته کاری بکر و فقط از فکر بدیع! ما سر نزده و نمی‌زند، ما تلاش می‌کنیم فراتر از گرایش‌ها و سلیقه‌ها و حتی نظرات شخصی حرف و خواسته «مردم» را بشنویم و همان را از سر وظیفه منعکس کنیم. تحول در کشتی فرنگی به ویژه در کادر فنی و مربیگری آن، یکی از خواسته‌های اولیه مردم از فدراسیون کشتی بود و... بعد از رقابت‌های جهانی و نتایج ناخوشایند کشتی فرنگی در مسابقات جهانی لاس و گاس، با حرارت و اصرار بیشتری مطرح شد. خوشبختانه مسئولان فدراسیون کشتی، با درک شرایط و شنیدن صدای هواداران بی‌توقع و علاقه‌مندان دلسوز، بعد از نشست با مسئولان ارشد ورزش (وزیر و معاونین او) و تشکیل جلسات کارشناسی و بالاخره تصمیم کمیته فنی، تصمیم به بازگشت محمد بنا که در نزد ورزشدوستان به «آقای خاص» معروف است! گرفتند و رسماً و علناً از وی برای پذیرش مسئولیت مربیگری تیم ملی کشتی فرنگی دعوت کردند که... پاسخ بنا هم بعد از دو، سه روز، مثبت بود و قرار شد او بدون اتلاف وقت کار خود را شروع کند و تیم ملی کشتی فرنگی را چنان ساخته و پرداخته نماید که با حضور آماده‌ترین و بهترین فرنگی‌کاران، المپیک در پیش، یعنی ریو-2016، میدان دیگری باشد برای هنرنمایی و درخشش و مدال‌آوری مردان فرنگی کارما و شاد شدن دل مردم ورزش‌دوست که به کشور خود عشق می‌ورزند.
این که در کشتی بر «مدال‌آوری» تکیه می‌کنیم و روی «کمیت» تاکید می‌کنیم برای این است که خوشبختانه کشتی، ورزش اول ما ایرانی‌ها، از لحاظ مدیریتی، اخلاقی و بالاخره فنی، از «کیفیت» قابل قبول برخوردار است، آنقدر که بتوان در آن به مسائل کمی و نتیجه و مدال و... پرداخت و بها داد. ما همواره گفته‌ایم و نوشته‌ایم، کمیت و کیفیت در ورزش و رشته‌های مختلف ورزشی باید رعایت شود این دو مکمل یکدیگر هستند و وجود آنها در کنار هم نشان می‌دهد کار ریشه‌ای انجام شده و ما «صاحب ورزش» هستیم. بر این اساس همواره کمیت‌گرایی و نتیجه‌محوری را بدون توجه به اصلاح ریشه‌ها، بها دادن به کیفیت فنی و اخلاقی مردود و خودفریبی دانسته‌ایم. مثلا در رشته‌ای مثل فوتبال با اتفاقاتی که طی سال‌های اخیر در آن رخ داده، بلاهایی که سرش درآورده‌ایم، جریانات مخرب و مفسدی که در آن رخنه و نفوذ کرده، دنبال نتیجه رفتن، اداهای کشتی را درآوردن و... چیزی جز نیرنگ و خودفریبی نیست، در فوتبال خیلی کارها باید از لحاظ کیفی چه در ابعاد فنی، مدیریتی و چه در ابعاد اخلاقی و فرهنگی رخ دهد، تا آن وقت زمینه برای دنبال نتیجه رفتن و به کمیت پرداختن فراهم شود. به دیگر سخن شاید بتوان گفت، کیفیت‌گرایی، مقدمه و پیش‌شرط کمیت‌گرایی در ورزش است.
انتظار از «بنا»...
باری، حالا در کشتی تقریبا همه چیز برای پرداختن به مسائل فنی و کمی فراهم است. ما مثل همگان از آینده بی‌خبریم و نمی‌دانیم با این تغییر و تحولات چه اتفاقات و نتایجی در انتظار کشتی فرنگی است، اما این را مثل همه می‌دانستیم که نبودن «محمد بنا» در کشتی و کنار ماندن و منزوی شدن او، قطعا ضعفی برای فدراسیون فعلی به حساب می‌آید. فدراسیونی که مسئولیت آن بر عهده یکی از چهره‌های ممتاز ورزش ایران و یکی از بهترین کشتی‌گیران تاریخ کشتی جهان، قرار دارد و بنا را بر جذب حداکثری و دفع حداقلی گذاشته است. از این فدراسیون انتظار می‌رفت (و می‌رود) که مکانیزم جذب و دفع آن درست عمل کند و هر چقدر در دفع آدم‌های اضافی و آویزان و انگل و مزاحم و چاپلوس و... قاطع برخورد می‌کند، در جذب چهره‌های کاربلد، و متخصص، به درد بخور، دلسوز و... موفق و توانمند عمل می‌کند. در این فدراسیون است که نبودن «محمد بنا» به هر دلیل، علامت سؤال محسوب می‌شود و پاسخ‌ها و توضیحات مسئولان آن هم مجاب‌کننده نیست و کسی را قانع نمی‌کند. حتی اگر کشتی فرنگی در لاس و گاس نتایج بهتری و مدال‌های باارزش‌تری را کسب می‌کرد باز گوشه ذهن مردم این سؤال که «بنا کجاست؟» باقی می‌ماند تا در وقت خودش و سر بزنگاه به شکل علنی بیان و به‌عنوان یک مطالبه مطرح شود. خوشبختانه این «بزنگاه» در یکسال قبل از المپیک رخ داد که از این نظر باید خدا را هم شاکر بود. مسئولان این هشدار و پیام را دریافت کردند و حالا بنا به کشتی برگشته است. آنچه که از فدراسیون در این باره انتظار می‌رفت عملی شد و آنچه از بنا انتظار می‌رود، به کار بستن همه دانش و توانش برای ساختن و روانه کردن بهترین تیم ممکن به المپیک بعدی است، باقی‌اش دیگر با قرعه و شانس و اتفاقات و... در یک کلام خواست خداست. امیدواریم بنا هم مثل همیشه و چون گذشته با همه وجود به میدان آید و انتظارات را برآورده سازد، خود او در مصاحبه‌ای بعد از بازگشت چنین وعده‌ای را به دوستداران کشتی و ورزش داده است...
فدراسیون کم حاشیه و کاری
نکته آخر این که فدراسیون کشتی که برخلاف فدراسیون‌هایی مثل فوتبال که خروجی آن بیشتر «هیاهو برای هیچ» است، از فدراسیون موفق و کم‌حاشیه و پرکار ماست، برای اینکه بهتر از این هم بشود و... نقاط ضعفی دارد که خوشبختانه مسئولان کشتی بهتر از همه به آن واقفند و... نقاطی که ما پیش از این بنابر وظیفه به آن اشاره کردیم و بعد از این هم تا رفع کامل، به آنها خواهیم پرداخت و البته باز هم از سرانجام وظیفه و به خاطر اینکه از صمیم قلب برای مسئولان کشتی و جای جای ورزش آرزوی موفقیت داریم...