تمرین خنده حلال
حسام آبنوس
کسی را مورد تمسخر قرار نمی‌دهند و قومیتی هدف سخنان خنده‌دار آنها قرار نمی‌گیرد، حتی به بهانه نقد اجتماعی نیز شاهد استهزاء طبقه یا گروهی از اعضای جامعه نیستیم و این مهم‌ترین ویژگی برنامه طنزی است که این شب‌ها از شبکه تلویزیونی «نسیم» به روی آنتن می‌رود و از قضا در سری دوم مورد اقبال مخاطبان قرار گرفته و توانسته نگاه‌های زیادی را به خود جلب کند.
«خندوانه»، مردم را با ساده‌ترین مسائل که شاید در طول روز بی‌توجه از کنار آن عبور می‌کنند به خنده وا می‌دارد. این ویژگی مهم برنامه‌ای است که همه با نام رامبد جوان آن را می‌شناسند و شاید گفتن آن به گزاف نباشد که یک خندوانه است و یک رامبد جوان.
در این برنامه کمدین‌ها یا بهتر است فارسی را پاس بداریم و بگوییم خنداننده یا طنازها با استفاده از لحن، بدن و توانایی‌هایی که در آنها وجود دارد مسائل را برای بینندگان به گونه‌ای روایت می‌کنند که خنده‌دار به نظر می‌رسد و برای لحظاتی خنده بر لب‌های مخاطبان این برنامه می‌نشانند.
در برنامه خندوانه که این روزها نقل صحبت‌ها شده و اغلب از آن سخن می‌گویند نوع نگاه به طنز و زاویه نگرش به این مقوله در حال تغییر است و در این برنامه شاهد آن هستیم که یک نگرش مثبت به مقوله خنداندن ایجاد شده است. در این برنامه نشان داده می‌شود که می‌توان خنداند بدون اینکه به کسی اشاره کرد و همچنین می‌توان خندید بدون اینکه کسی را آماج سخنان و تکه‌های بعضا توهین آمیز خود کنیم.
خندوانه و دست اندرکاران تولید این برنامه در واقع در حال ایجاد یک فرهنگ مثبت هستند. اقدامی که بسیار نیاز بوده و این بار این برنامه تلویزیونی به رقم خوردن آن کمک کرده است. فرهنگ «به هم نخندیم، با هم بخندیم» همان فرهنگ اخلاقی است که این برنامه در حال رقم زدن آن است و از این باب باید به تولیدکنندگان آن دست مریزاد گفت.
نکته‌ای که باید مورد توجه قرار بگیرد ضریب نفوذ رسانه ملی در امور اجتماعی و فرهنگی است و این بار نیز با خندوانه ثابت شد که اگر رسانه ملی به طرز صحیحی به یک مسئله ورود کند حتما تاثیر گذار خواهد بود و مخاطبان نسبت به آن واکنش مثبت نشان می‌دهند. پس خالی از وجه نیست که رسانه ملی در سایر شئون نیز با مطالعه و دقت اقدامی متناسب داشته باشد تا میدان عمل از دست رسانه ملی خارج نشود و مجبور به عملیات‌های ناگهانی نشود.
حال این شب‌ها «خنداونه» با خنداندن مخاطبان و بینندگان خود در حال ترویج فرهنگ «خنده حلال» است و این مسئله قابل تامل بوده و می‌طلبد تا کارشناسان رسانه ملی نسبت به باز تولید برنامه‌هایی چون «خندوانه» در سایر حوزه‌های فرهنگی، اجتماعی و حتی سیاسی و اقتصادی نیز برنامه‌ریزی متناسب داشته باشند تا در هر زمینه‌ای روش صحیح به مخاطبان آموزش داده شود.
«خنده حلال» مولفه‌ای است که در جامعه اسلامی باید مورد توجه قرار گیرد و تا پیش از این در جامعه ما کمتر مورد توجه بوده و اینک شاهدیم که این فرهنگ از طریق «خندوانه» در حال تزریق به جامعه است و این جای تشکر و قدردانی دارد که رسانه ملی در این امر ورود مثبتی داشته است. خنده یکی از انواع نیازهای روح است و همانطور که بدن جسمانی نیاز به خوردن غذای پاکیزه دارد روح انسان نیز نیازمند تغذیه از غذای روحی طیب و طاهر است و خندیدن به مسائل روزمره بدون اشاره به فرد یا قومیتی از دسته «خنده حلال» به شمار می‌رود.
کسی را مورد تمسخر قرار نمی‌دهند و قومیتی هدف سخنان خنده‌دار آنها قرار نمی‌گیرد، حتی به بهانه نقد اجتماعی نیز شاهد استهزاء طبقه یا گروهی از اعضای جامعه نیستیم و این مهم‌ترین ویژگی برنامه طنزی است که این شب‌ها از شبکه تلویزیونی «نسیم» به روی آنتن می‌رود و از قضا در سری دوم مورد اقبال مخاطبان قرار گرفته و توانسته نگاه‌های زیادی را به خود جلب کند.
«خندوانه»، مردم را با ساده‌ترین مسائل که شاید در طول روز بی‌توجه از کنار آن عبور می‌کنند به خنده وا می‌دارد. این ویژگی مهم برنامه‌ای است که همه با نام رامبد جوان آن را می‌شناسند و شاید گفتن آن به گزاف نباشد که یک خندوانه است و یک رامبد جوان.
در این برنامه کمدین‌ها یا بهتر است فارسی را پاس بداریم و بگوییم خنداننده یا طنازها با استفاده از لحن، بدن و توانایی‌هایی که در آنها وجود دارد مسائل را برای بینندگان به گونه‌ای روایت می‌کنند که خنده‌دار به نظر می‌رسد و برای لحظاتی خنده بر لب‌های مخاطبان این برنامه می‌نشانند.
در برنامه خندوانه که این روزها نقل صحبت‌ها شده و اغلب از آن سخن می‌گویند نوع نگاه به طنز و زاویه نگرش به این مقوله در حال تغییر است و در این برنامه شاهد آن هستیم که یک نگرش مثبت به مقوله خنداندن ایجاد شده است. در این برنامه نشان داده می‌شود که می‌توان خنداند بدون اینکه به کسی اشاره کرد و همچنین می‌توان خندید بدون اینکه کسی را آماج سخنان و تکه‌های بعضا توهین آمیز خود کنیم.
خندوانه و دست اندرکاران تولید این برنامه در واقع در حال ایجاد یک فرهنگ مثبت هستند. اقدامی که بسیار نیاز بوده و این بار این برنامه تلویزیونی به رقم خوردن آن کمک کرده است. فرهنگ «به هم نخندیم، با هم بخندیم» همان فرهنگ اخلاقی است که این برنامه در حال رقم زدن آن است و از این باب باید به تولیدکنندگان آن دست مریزاد گفت.
نکته‌ای که باید مورد توجه قرار بگیرد ضریب نفوذ رسانه ملی در امور اجتماعی و فرهنگی است و این بار نیز با خندوانه ثابت شد که اگر رسانه ملی به طرز صحیحی به یک مسئله ورود کند حتما تاثیر گذار خواهد بود و مخاطبان نسبت به آن واکنش مثبت نشان می‌دهند. پس خالی از وجه نیست که رسانه ملی در سایر شئون نیز با مطالعه و دقت اقدامی متناسب داشته باشد تا میدان عمل از دست رسانه ملی خارج نشود و مجبور به عملیات‌های ناگهانی نشود.
حال این شب‌ها «خنداونه» با خنداندن مخاطبان و بینندگان خود در حال ترویج فرهنگ «خنده حلال» است و این مسئله قابل تامل بوده و می‌طلبد تا کارشناسان رسانه ملی نسبت به باز تولید برنامه‌هایی چون «خندوانه» در سایر حوزه‌های فرهنگی، اجتماعی و حتی سیاسی و اقتصادی نیز برنامه‌ریزی متناسب داشته باشند تا در هر زمینه‌ای روش صحیح به مخاطبان آموزش داده شود.
«خنده حلال» مولفه‌ای است که در جامعه اسلامی باید مورد توجه قرار گیرد و تا پیش از این در جامعه ما کمتر مورد توجه بوده و اینک شاهدیم که این فرهنگ از طریق «خندوانه» در حال تزریق به جامعه است و این جای تشکر و قدردانی دارد که رسانه ملی در این امر ورود مثبتی داشته است. خنده یکی از انواع نیازهای روح است و همانطور که بدن جسمانی نیاز به خوردن غذای پاکیزه دارد روح انسان نیز نیازمند تغذیه از غذای روحی طیب و طاهر است و خندیدن به مسائل روزمره بدون اشاره به فرد یا قومیتی از دسته «خنده حلال» به شمار می‌رود.