وی در گفت‌وگو با نشریه «نقد سینما» اظهار داشت: مشکل خانه سینما این است که اقلیت بانفوذی هستند، نمی‌گذارند کار درست پیش برود. وگرنه بدنه صنف کاره‌ای نیست و تصمیمات در لابی‌های کوچک دورهمی شکل می‌گیرد. این دعوا چرا ادامه پیدا می‌کند؟ به‌خاطر دخالت دولت. هر مسئولی که می‌آید طرف یکی از این گروه‌های محفلی کوچک اما بانفوذ را می‌گیرد. متأسفانه از همکاران قدیمی خودشان هم عبرت نمی‌گیرند.
جعفری جوزانی همچنین از نگرش جشنواره‌ای در سینما انتقاد کرد و افزود: متأسفانه نگرش و سلیقه فستیوال‌های غربی به‌شدت بین سینماگران جوان ما رشد کرده و همین باعث فاصله گرفتن این‌ها از مردم شده است. مثلاً کافی است آنها درست یا غلط بگویند فلان قشر در جامعه ایران بدبخت است؛ «زن در جامعه ایران بدبخت است» تا همه ما سینماگران، به یک‌باره و طوطی‌وار همین را تکرار کنیم. مشکل هم از جایی شروع می‌شود که عشق ملی و میهنی و عقیدتی و سیاسی -که باید در ناخودآگاه انسان وجود داشته باشد- کمرنگ شده است. وی در بخش دیگری از این مصاحبه تصریح کرد: به آدم برمی‌خورد وقتی می‌بیند این ملت غول‌کش، که در دفاع هشت ساله و مقاومت ۳۵ ساله کمر ابرقدرت‌های دنیا را شکسته است، در صف سبد کالا تحقیر می‌شود. چرا به مردم توهین می‌کنید؟ مگر همان‌ها شما را استخدام نکرده‌اند؟ مردم سبد کالا نمی‌خواهند؛ کار می‌خواهند.