مصطفی بادکوبه که با تخلص «امید» شعر می‌گوید، در سال ۱۳۵۱ پس از اثبات سرسپردگی به رژیم پهلوی، به تشکیلات مخوف ساواک راه یافت.
دامنه فعالیت‌های تخریبی و تجسسی بادکوبه در ساواک به قدری گسترده بود که برای وی نام مستعار و سازمانی «مالک» در نظر گرفته شد.
او با حضور در دانشگاه فردوسی و آستان قدس، نقش موثری در لو دادن و دستگیری دانشجویان و افراد متدین و انقلابی ایفا کرد و هدف توجه و تقدیر ساواک قرار گرفت.
بادکوبه پس از انقلاب، توسط قوه قضائیه محکوم شد و مدتی را در زندان گذراند.
در دوران فتنه آمریکایی- اسرائیلی ۸۸، شاعر ساواکی یاد شده، به منظور خودنمایی و طرح نام خود، به ستایش و تمجید از اراذل و اوباش و فتنه‌گران، در قالب شعر پرداخت. وی اخیرا در یک محفل سیاسی حاضر شد و برای سلطنت‌طلبان سنگ تمام گذاشت و در قالب به اصطلاح شعری، مقدسات و شخصیت‌های الهی را هدف توهین قرار داد.
گفتنی است شاکیان وی در گذشته، دانشجویان انقلابی و متدینی بودند که به واسطه پادویی و مزدوری بادکوبه، هدف دستگیری و شکنجه ساواک قرار گرفتند.