(بدان ای سالک عزیز!) قرآن در مقام مقایسه بین انسان و دنیا می‌فرماید: همانا خداوند از مؤمنین، جان‌ها و اموالشان را به قیمت بهشت می‌خرد (توبه -111) یعنی قیمت شما بهشت است نه دنیا که ارزش پایین‌تری نسبت به بهشت دارد...
علی(ع) در جملات متعدد نهج‌البلاغه این تعبیر را بسیار زیبا مطرح می‌فرماید: برای جان‌های شما بهایی جز بهشت نیست، خود را به غیر آن نفروشید. (نهج‌البلاغه- حکمت 456) این یعنی انسان خودش را به هر چیزی جز آخرت بفروشد، ضرر کرده است، پس ارزش انسان، بیشتر از دنیا است. همچنین آن حضرت در خطبه 32 می‌فرماید: «دنیا چه بد بازاری برای معامله است که تو بخواهی آن را بهای خویش قرار دهی» تو خود را با دنیا مقایسه کن، آیا می‌ارزد که خود را به دنیا بفروشی؟ اگر دنیا بازاری باشد که تو خودت را به ازای آن بفروشی، بد بازاری است، اما اگر دنیا، بازاری باشد برای اینکه تو خود را به ازای آخرت با خدا معامله کنی، چه بازار خوبی است، اینجا است که دنیا «متجر اولیائه» است.
______________________
1- رسائل بندگی، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی، ص 136