تالیف: کامران غضنفری

عزت الله سحابی نیز پس از آنکه در سال 1379 دستگیر شد، در اعترافاتش به یک طرح شورش عشایری در تیر ماه 78 با کمک دولت آمریکا، اشاره کرد و گفت:
«در ایام 18 تا 23 تیر 1378، یکی از سران عشایر به همراه افسری نزد من آمد و طرح کرد که ما می‌خواهیم در تمام مناطق عشایری در سراسر کشور، شورش راه بیندازیم. در جلسه اول، من پاسخی حاکی از نفی یا اثبات ندادم ... چند روز بعد که خود آن فرد عشایر به تنهایی مراجعه کرد، گفت یک کارشناس نظامی آمریکایی که قبل از انقلاب در فارس بود، حالا در دوبی در سفارت آمریکاست و پیام داده که اگر شما شورش عشایری برپا کنید، ما همه گونه کمک می‌کنیم» .1
عزت الله سحابی در بخش دیگری از اعترافاتش می‌گوید:
«روش مورد قبول در جمع ائتلاف ملی ـ مذهبی و نهضت آزادی، این بود که با جابجایی در افکار عمومی و طرح القائات و شبهات، به ناکارآمد معرفی کردن حکومت دینی از طرقی نظیر بهره گیری از جنبش دانشجویی، مطبوعات و نفوذ در ارکان قدرت مانند انتخابات و ... اقدام کنیم. اولین قدم در طرح براندازی، طرح سازماندهی مطبوعات جدید با محور حمایتی و هدایتی نهضت آزادی و از طریق روشنفکران درون حاکمیت بود. دومین گام این بود که با سست کردن باورهای مردمی به حاکمیت دینی، آن‌ها را به مقاومت در برابر نظام دعوت و با حرکت‌های اغتشاشی و شورش‌های خیابانی یا نارضایتی‌های عمومی، به اهداف خود نایل گردیم» .2
 در پایان سال 1379 و پس از دستگیری تعدادی از سران نهضت آزادی از سوی قوه قضائیه، غیر قانونی بودن فعالیت‌های نهضت آزادی و هر اقدامی که تحت عنوان ملی ـ مذهبی انجام می‌دهند، اعلام گردید.3
پس از آن، دادگاه انقلاب اسلامی با صدور اطلاعیه‌ای در اواخر فروردین 1380، در مورد برخی از اعضای دستگیر شده گروه برانداز نهضت آزادی می‌گوید:
«در یکی از جلسات گروه برانداز که نوار و اسناد آن موجود است، راهکار اقدام مسلحانه به عنوان یک تاکتیک و نه استراتژی، مورد بحث قرار می‌گیرد و عنوان می‌شود که گهگاهی ترور نیز مفید است. این در حالی است که این اشخاص در اعلام مواضع علنی خود بر نفی خشونت و حرکت‌های فرهنگی تأکید می‌کردند. همچنین در یکی از جلسات دیگر که تحت پوشش مراسم سالگرد حنیف نژاد برگزار گردید، در مورد ضرورت تشکیل سازمانی برای پیگیری استراتژی حنیف نژاد ـ یعنی خط مشی مسلحانه ـ بحث صورت گرفت» .4
دادستانی همچنین اعلام می‌کند:
«در پی بازرسی از منزل رئیس گروه که در آمریکا به سر می‌برد، جاسازی دستگاه الکترونیکی شنود پنهانی مکالمات، به علاوه اسناد مهمی حاکی از ارتباطات پنهانی یادشده با عناصر ضد انقلاب خارج کشور به دست آمده است ... متهمین این گروه اعتراف کرده‌اند که با برخی از سفارتخانه‌های کشورهای غربی ارتباط داشته و در مورد روند تغییرات حاکمیت در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به مذاکره پرداخته‌اند  ». 5
کالین پاول وزیر خارجه وقت آمریکا، که امیدوار بود با حمایت از اصلاح طلبان ـ که نهضت آزادی نیز بخشی از آن‌ها را تشکیل می‌داد ـ بتوانند نظام جمهوری اسلامی ایران را تغییر دهند، در تیر ماه 1380 اظهار می‌دارد :
 «آمریکا منتظر ایجاد تحول توسط اصلاح طلبان در ایران است» .
 وی در بهمن 1380 نیز می‌گوید :
 «با میانه رو‌ها و اصلاح طلبان ایران، در تماس هستیم» .6
در این دوران، نهضت آزادی همچنان به توطئه‌های ضد انقلابی خود ادامه می‌دهد. اینان در سال 1386 طرح حمله تبلیغاتی و سیاسی به رهبری نظام یعنی ولی فقیه را در دستور کار خود قرار می‌دهند، چنان‌که معاون دادستان عمومی و انقلاب تهران در مرداد ماه 1388 اظهار می‌دارد:
«در یکی از جلسات هم اندیشی جریانات اپوزیسیون که در آذر ماه 1386 با میزبانی گروهک نهضت آزادی و حضور نمایندگانی از گروهک ادوار تحکیم وحدت، دفتر تحکیم، متنفذین ضد انقلاب، عناصر شاخص سیاسی نظیر عبدالله نوری، انصاری راد و ... برگزار گردیده بود، بر این موضوع تأکید شده بود که مشکل امروز کشور احمدی نژاد نبوده بلکه اصل ولایت فقیه است و نوک حمله ما باید به آن سمت باشد. همچنین در این نشست مطرح شد که در این مسیر می‌بایست بعضی از سران نظام را همراه نمود» .7
منابع در دفتر روزنامه موجود است